18. Bölüm : Geçmişteki Acıların Portresi

66.5K 3.4K 2.6K
                                    

Günün ikinci bölümüyle herkese merhaba ❤️

Öncelikle artık haftada bir ya da iki bölüm gelecek çünkü üniversite sınavına hazırlanıyorum 😞

Bu bölümün tahminlerinizin çok dışında olduğunu düşünüyorum.

Umarım beğenirsiniz ❤️

Bölüm şarkısı: The Neighbourhood- Sweater Weather
Bu arkadaş da hikayemize yeni katılan birisiii ismi : Doruk UYGAR

Bölüm şarkısı: The Neighbourhood- Sweater Weather Bu arkadaş da hikayemize yeni katılan birisiii ismi : Doruk UYGAR

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


...

Yusuf Demir

"Bana nasıl söylemezsin?!" diyerek beni ittiren sevgilime özlemle baktım. 2 haftalığına abisinin yanına New York'a gitmişti ve bu iki haftalık süreçte sadece görüntülü konuşabilmiştik.

"Seni özledim" diyerek belinden tutarak kendime çektim. "Şimdi kalbin nasıl oldu bir şeyin yokmuş değil mi?" dedi bana üzgünce.

"Cık , bir şey yokmuş" dedim gözlerine bakarken. "Ben de seni çok özledim , abim bir salmadı ki" dedi bana sıkı sıkı sarılarak.

Sevgilimin abisi Kartal benden 2 yaş büyüktü ve New York'ta okuyordu. İlk başta -benim ailem de dahil- bizim durumumuza müdahale etmeye çalışsa da birbirimizi ne kadar sevdiğimizi görünce iki aile de bizi serbest bırakmıştı.

Sevgilim bir erkekti.
Doruk Uygar benim sevdiğim adamdı.

"Kız kardeşinle aran nasıl biraz olsun bir şeyler konuşabildiniz mi?" dedi benden ayrılarak.

Ona Lâl'in geldiği ilk günden beri her şeyi anlatmıştım o da beni sabırla dinlemiş ve Lâl'e yaptıklarım için 2 hafta benimle konuşmamıştı.

O an ona bir kez daha aşık olmuştum daha tanımadan kız kardeşimin tarafına geçmiş hatamı yüzüme vurmuştu. O olmasaydı belki de hatamı fark edip pişman olmazdım herhalde.

Doruk kapıda kaldığımızı fark ederek bizi evin içine sokunca koltuğa oturarak sevgilimi kucağıma çektim.

"Şu an iyi en azından yanağından öpüyorum , sarılabiliyorum bir şeyler hakkında konuşabiliyoruz ama sınırları belli bana kendi ile alakalı hiçbir şey anlatmıyor ve güvenmiyor ailede güvendiği 4 kişi var zaten ; annem , babam , Hazer ve Safir abim" dedim üzgünce.

Bana güvenmesini istiyordum. "Eğer ona önyargılı yaklaşmayıp onu anlamaya çalışsaydın şu an böyle üzülmezdin geri zekalı" dedi kızgınca.

Ardından üzüldüğümü fark etmiş olacak ki dudağıma bir öpücük kondurduktan sonra başını göğsüme yasladı. "Ne yapmayı planlıyorsun?" dedi mırıldanarak.

İşaret parmağı da kalbimin etrafında daire çiziyordu.

"Bilmiyorum Doruk" dedim derin bir nefes alarak. Ardından "O parmağını oradan çek" dedim kızgınca.

LALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin