Benim ruhum delik delikti. Biri benim anahtarımı bulup açsa ve o ruhu çıkarsa , ruhumun üzerindeki yanık izlerinden , hayal kırıklığı izlerinden , acı izlerinden doğan büyük delikleri görürdü. Bense o ruhu içimde taşıyandım.
Simay İpek
•19/12/21•
•...
Nasılsın, nasıl gidiyor? Bu bölüm çok eğleneceğizzz
Küçük bir soru soracağım , LÂL'den sonraki kurguda +18 sahne olsun ister misiniz? Benim aklımda bir şeyler var ama size de sormak istedim.
Bol bol yorum bekliyorum...
Bölüme bir çiçek bırakalım 🌸
Birinci bölüm şarkısı: Fleurie- Love and War
Bölüm fotoğrafları:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar <3
...
Ben Lâl Çiçek Demir.
Ruhunu taşıyan isimlere sahip , içinde kırık bir kız çocuğu taşıyan 19 yaşındaki genç kız.
Çocukluğu ve gençliğinin bir kısmı , bir canavarın intikam oyuncağı olan, derdini diline bile dökemeyen o kız.
Umudu insanların gözünde arayan ama o gözlerden ölesiye korkan kız.
Annesine yardım bile edememiş, ölü bedenine işaret diliyle türkü söylemiş o kız.
Kaybetmenin kelime anlamı olan o kız. Kim bilir belki de çoğu kişiye göre zavallı veya çaresizliktim.
Ruhum delikti ve o deliklerden oluk oluk kanlar dökülüyor ruhumu öldürüyordu. Hayır, ruhum kan kaybediyordu.
17. yaşımdan sonra hayatımda birçok şey değişmişti: Ailem , korkularım , heyecanlarım...Her şeyim.
Yıllar yılı bana eziyet adamın zehir yeşili gözleri , bir saniye baktığımda bile beni korkudan delirtecek bir kıvama getirmiş ; dünyadaki tüm yeşil gözlü insanların bana zarar vereceğini düşünmüştüm.
Travmalarla dolu bir hayatım vardı ve bunu ben seçmemiştim.
Küçük bir çocuktum , ölmeyi dilemiştim. Küçük bir çocuktum , ortadan kaybolmayı istemiştim. Küçük bir çocuktum, kendi kendime pansuman yapmayı; yaralarımı gözükmesin diye kapatmayı öğrenmiştim.
