Ben geldimm ❤️
Nasılsınız çiçeklerim , nasıl gidiyor?
Bölüm içerisinde yorum yapmayı lütfen unutmayın...
Bölüme kitabımızın simgelerinden istediğinizi bırakabilirsiniz ben muz bırakacağım wkwçelmr 🍌
(Kitabın simgeleri 🌸🍌🧜🏻♀️)
Bölüm şarkısı : Tuna Velibaşıoğlu- Sen Kal Ölene Kadar (şarkı önerisi için @Ravza175369 a teşekkür ederim)
Kartal Uygar :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar çiçeklerim ❤️
...
Eskiden mutlu olmanın bir formülü, bir gereksinimi ya da bir yolu olduğunu sanırdım.
Gereksinimi olmayan hiçbir şeyin mutluluk getirdiğine inanmazdım.
Ya da sonu görünmeyen bir yolun karamsarlık getireceğine inanırdım.
Babamın annemi mutlu etmemesinin sebebini çocuk aklımla saçma sapan şeylere yorardım.
Mutlu olmanın bir formülü ya da bir gereksinimi ya da bir yolu yoktu.
"Mutluluk olduğu yerdedir" demişti José Mauro de Vasconcelos. "Olmasını istediğimiz yerde değil"
Tıpkı şu an en büyük abimin hatta bana 'baba' olan adamın kollarında olduğu gibi.
Mutluluk Ediz abimin kollarıydı.
Ediz abimin kucağında günün yorgunluğunun bana verdiği mayışıklıkla gözlerim kapalıyken banyoya doğru ilerliyorduk.
"Duş almalısın"
Duş alacak bir takatim kalmamıştı , bugün sarf ettiğim eforun haddi hesabı yoktu. Abimin beline sardığım bacaklarım bile çözülmek için an kolluyordu.
Abimin kucağında onun küçük kızı gibi ona sarılmayı ve gezmeyi çok sevmiştim.
Aklıma gelenlerle gülümsedim.
"Sarp! Benim muzum neden sende!" diyerek Sarp'ın üzerine atılan Ali abim , muzunu yaptığımız kardan adama takılmaması için savaş veriyordu.
"Abi kaç kilo muzun var! Ne olacak bir tanesini kullansam?!"
"Olmaz!" diyerek Sarp abime düşmanına saldırıyormuş gibi saldırmaya devam etti.
Ediz abime dönüp "Daha dün banyo yaptım ama" dedim başımı omzuna yaslarken.
Abim yatağına kucağında benimle oturduğunda iç çekerek gözlerime baktı.
"O güzel saçların sırılsıklam oldu ama hasta olacaksın" dedi fısıltıyla.
Gülümseyip "Bugün çok mutlu oldum" dedim gözlerimi kocaman açarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAL
ChickLitBenim ruhum delik delikti. Biri benim anahtarımı bulup açsa ve o ruhu çıkarsa , ruhumun üzerindeki yanık izlerinden , hayal kırıklığı izlerinden , acı izlerinden doğan büyük delikleri görürdü. Bense o ruhu içimde taşıyandım. Simay İpek •19/12/21• •...
