II

1.4K 99 13
                                    

Irene's POV.

I'm here sa kitchen at Hindi ko mapigilan Ang sarili Kong isipin kung anong nangyayari Kay Livy.
Hindi ko na alam kung anong gagawin ko kay Livy. Kailan ba sya titino? I've always wanted what's the best for her.

Hindi naman ako nagkulang sa pag-aaruga at pagbibigay ng mga kailangan nya sa buhay nya. Pero bakit ganun sya? Hindi ko na talaga alam...

I opened my laptop and decided to call Greggy. He's up for one month business trip.. It took a while before he was able to answer my call.

"Hey! What took you so long to answer?" I asked. He fixed his camera before answering.
"Oh hun sorry Hindi ko Kasi napansin. Natulog Kasi ako" he answered
"Pero no worries Hindi naman naka disturb" he added

"I miss you! Umuwi kana kaya dito?.. Nakaka-miss ka rin pala. Nakakainis" I said.
"Asus yun naman pala. I miss you too! Kamusta kayo dyan? Si Livy kamusta?" He asked

My mood instantly changed when he mentioned LIVY.

"Speaking of? Your daughter skipped her piano sessions. And sinagot-sagot pa ako kanina. I don't know what to do with your daughter Greggy." I hissed.

"Irene naman. Patience patience patience. Anak mo si Livy you should understand. Baka Hindi na nya kaya. It's fine naman if hindi sya maging kasing galing mo... Olivia has her own life." He said.

"Hay nako pag nakauwi ka dito tingnan mo nalang kung gaano lumaki Ang ulo nung batang iyon". Hasik ko.
---

Livy's POV

I woke up because of tremendous hunger I glanced on the wall clock and it's already 9 pm. Before going to the kitchen I decided to open my laptop to check if may mga task ba kami or what.
When I opened my Facebook acc. Halos sumabog Ang laptop ko sa daming messages.

Sina Kuya Sandy pala. Ang ingay sa gc. Teka may ganap ba? Bakit Hindi ako na inform? Ang kalat nila ha! Palibhasa exclusive for cousins lang Ang gc na ito

Without any hesitation I started a call at agad namang silang sumagot.
"Omg kuyas whats the chika? You're so maingay ah!!!" I exclaimed

"You forgot? Jusko naman Olivia hindi ko naman nabalitaan na ulyanin kana pala" Kuya Borgy chortled.

"What's not clicking baby bunso! Malapit na kaya Ang 18 birthday mo!! Next month na yon ha." Kuya Matthew added.

"They are basically fighting if sino Ang magiging last dance mo. Eh wala ka pa namang jowabells!" Mommy Imee butted in and flashed a smile.

They all laugh in unison ito pang si Kuya Simon at Kuya Vinny halos maihi na kakatawa... Agad akong bumusangot.
I stood up and carried my laptop downstairs.

"Oh bumaba na! Lalamon na naman yan. " panunukso ni Kuya Sandy.
"Eh ano pa ba? Malamang lalamon yan. Tingnan mo pisngi nyan oh mukhang Siopao." Kuya Michael added.

"Ah talaga ha!! Tuksuhan ba ito? Sumbong ko kayo sa mga parents nyo eh.." I warned. Agad silang natigil..

I saw Mom talking with someone sa laptop nya. Pero Hindi ko na pinansin. Nilapag ko ang laptop ko at nagbukas ng ref nagbabaka-sakaling may pwede makain. I can sense na nakikinig lang si Mommy sa amin.

"Anyways Livy picnic daw tayo sa may windmill! Sagot na daw ni Pops yung foods. Sama ka ha! Hindi magiging masaya if Wala ka." Paanyaya ni Kuya Sandy.

"Tumahimik ka nga buhangin! Ang sabihin mo ayaw mo lang mapag-tripan ng mga Kuya kaya pinapasama mo ako!" I exclaimed as I sat while munching some cookies.

"Seryoso nga! Hindi magiging masaya if wala ka! Wala kayo!." He uttered seriously

"I don't know if I can make it there Kuya. Malapit na Kasi yung graduation namin so it means busyng busy na kami... Pero I'll try my best to come! Mahirap din kayang maging absent sa picnic baka ako pa yung maging topic nyo." I said laughingly..

After some chitchats the call finally ended. And Mom is still here sa kitchen.
"Uhm Mom, gusto ko lang po Sana magpaalam. Pwede po bang sumama tayo kayna Kuya Sandro??? It's been a while na din po nung nag bonding ang buong family." I said.

"Ofcourse! Pupunta tayo!" she said. Hala? Anong nakain nya today? Hindi man lang umangal? Omg!!!.

I smiled before picking up my laptop and headed to my room.
Binagsak ko ang katawan ko sa Kama at hinintay na dalawin ng antok. Pero Hindi talaga ako makatulog.

Anong oras na anoba naman ito! Nakakainis. Nakagawa na ako ng tula at kung anoano pa pero Hindi parin ako makatulog. I get out of my bed and tumungo sa baba. My sight landed on the piano and decided to play. Marunong naman talaga akong mag piano. Ewan ko Kay Mommy bat kailangan pa akong ipasok sa sessions hindi naman na kailangan.

I started pressing the keys releasing a beautiful melody. I played the song that Oying and I used to sing before

It must have been cold there in my shadow
To never have sunlight on your face
You were content to let me shine, that's your way
You always walked a step behind

I sang and memories started to flash making me cry.

So I was the one with all the glory
While you were the one with all the strength
A beautiful face without a name for so long
A beautiful smile to hide the pain

I sniffled and braced myself together as I sing the chorus

Did you ever know that you're my hero
And everything I would like to be?
I can fly higher than an eagle
For you are the wind beneath my wings

I stopped and cried. Oying I miss you so so much.. I felt someone tapped my shoulders.

"Na-mimiss mo 'no? Okay lang yan Ate Livy andito lang si Mama Soling" she said and rubbed my back in a very comforting way. So blessed to have a Yaya like her.

"Mama Soling, I can't help but to blame myself. Hindi ko alam kung bakit. But one thing's for sure Oying is happy.." I said and hugged her... After making me calm she immediately tucked me to bed.

"Oying I miss you so much!" I thought before sleeping.

 

Longing for LoveWhere stories live. Discover now