VI - WINDMILL

1.2K 87 23
                                    

Sandro's POV

Hindi pwedeng wala si Livy mamaya kaya nagpumilit akong puntahan sya.
At eto ako ngayon nakikipag-habulan sa kanya. Ang bilis Kasi tumakbo palibhasa mahahaba ang biyas!

"Eh bakit Kasi ayaw mong sumama? We're not bad guys naman. I'll bet my salary pag tinukso ka nila! Ano ka ba Livy! Pwede pa nman bukas yung requirements mo eh." sabi ko at umupo na lamang dahil pagkuwan ko'y Wala syang balak tumigil kakatakbo.

"Eh Kuya! Nakakaumay kasi yang mukha mo! Tsaka ngayon lang naman ako hindi makakasama eh! Ang arte mo talaga!" sigaw nya at inilabas pa ang dila para asarin ako..

"Olivia!!!" sambit ni Mama Meldy. Kaya napalaki ang mata nya at pumanhik para mag mano
"Aren't you going out with us? Peaceful at relaxing pa" saad ni Mama Meldy

"Eh Abu, as long as I want to, I cannot po eh. I still have to pass this project ngayon po Kasi ang deadline eh." She pouted like a baby. Ewan ko ditong Kay Livy andaming arte sa buhay sya lang ang nag-iisang tumatawag ng 'Abu' Kay Mama Meldy.

"Nothing to worry beastie!!! Your most beautiful bff is here to save the day. Give me your projects na. Ako nalang magpapasa." Janella butted in..

Nagmano sya Kay Mama Meldy at nakipag fist bump saken.

Hayyyyy finally nakarating din 'tong bruha! Kanina ko pa sya tinetext eh..
"Oyyyy Kuya Sandeng! Madami kanang utang saken!" Singit pa nya..

Hindi ko alam kung matutuwa pa ako sa mga iniimbento nilang palayaw saken. Ito Kasi si Livy may pasimuno sus sarap kotongan.

"But Mom can't come! I don't want to leave her here!.. and alsooo--

"I'm fine I'm not a kid anymore you can do whatever you want. Now I want you to change your clothes and go with your Abu. Wag kang magtagal hindi ka magandang babae para hintayin nila".. Tita Irene spoke which left Livy dumbfounded.
Legit na Livy was too stunned to speak.

Agad naman kaming nagkatinginan ni Janella. Jusko po! Pati ako I wasn't expecting that! Iba na ata si Tita Irene?

Wow Tita Irene just said that? I can't believe ohmygod!!! She gave Mama Meldy a beso tsaka nilampasan kaming lahat.

I heard how Livy sighed heavely before heading upstairs. She just wore maong shorts a simple sando partnered with a hat and she just wore Crocs.

Nakabusangot parin sya the whole trip.
I saw she wiped her tears.
"Livy are you okay?" I asked. She nodded and poured all her attention from the road.

"Oi... Pwede Kitang ihatid pabalik if gusto mong umuwi" I said. I feel so sorry kung Hindi ko Sana sya pinilit edi Sana hindi sya napagsalitaan ng masama kanina.

"Alam mo kasi Kuya Sandro sobrang mapilit mo eh... G-gusto ko lang naman na may kasama si Mommy sa bahay eh.. kahit gustohin ko mang sumama eh paano naman si Mommy?... Palibhasa hindi nyo alam kung ano Ang nararamdaman ko eh." She said crying saktong nakarating na kami. She get out of the car and slammed the door shut. Shit now she's real mad

Hay nako Alexandro!!!... hinampas ko ang manibela bago lumabas. Agad na tumakbo si Livy kaya masaya syang sinalubong nila Mom at Pops.

"Hi Ate Livy! I'm ha--- wait may problema ba?" Mom greeted her but suddenly noticed that's she's crying.

"Why are you crying Ate?.. is there something wrong?" Tanong naman ni Pops.
"Take this oh. Why are you crying ba?" sabat ni Tito Tommy.

But she didn't answered instead she run towards the sea and play with the waves like a kid.

"No need to worry guys. She's fine.." I uttered.

We are busy preparing the foods when we suddenly heard Tita Imee shouting.

"Tommy dalian mo!!! Malakas na ang alon matatangay na si Olivia!!" hasik nya..

"Potanginaaaaaaa... Bakit sa lahat ako pa??? Ha? Ginawa ko Ang lahat pero Hindi parin sapat??? Tell me!! Kailan ako magiging enough? Pagod na akoooo. Pagod na pagodddd" rinig na rinig Namin Ang sakit sa boses ni Livy. Sigaw lang sya ng sigaw hanggang sa mapaos sya at matangay ng alon.

"Ay. Tommy bilisan mo!!!! Jusko po maryosep!!! Livyyyy" sigaw nilang lahat.
Agad na pinuntahan ni Tito Tommy si Livy at pilit na pinapatayo. Ngunit pilit na kumakawala si Livy at sobrang lakas ng alon kaya natumba silang parehas..

Kaya kaming mga boys ay agad na sumunod para maging back up. Si Tita Imee ay pinapatahan si Mama Meldy.
Habang si Mommy naman ay pinipigilang maiyak...

"Livy tama na!!" Sigaw nina Borgy at Matt. "Please Livy. Malakas na ang alon. Tara na please lang".... sambit Namin.

"Bitiwan nyo ako! Pagod na pagod na ako. Kaya please hayaan nyo na akong magpahinga. Hindi ko na kaya." Sigaw nya..

"OLIVIA THAT'S ENOUGH!!!" singhal ni Pops with authority vivid in his voice.
Livy took a glance on him with tears brimming in her eyes.

"Pops I'm sorry.." she uttered and finally came with us. That was close...

Agad syang binalot ni Tita Imee sa towel para Hindi sya ginawin saka sya niyakap at mangiyak-ngiyak na hinalikan ang sintindo ni Livy...

---

Livy's POV

I was block with pain and anger. I don't know what has got into me para gawin yun kanina. I requested to stay para mag abang ng sunset..

I am sitting here savoring my peace of mind while watching how happy are they. Complete din naman family ko? Nabibili ko ang gusto ko. Pag aaral nalang ang dapat Kong gawin but why? Why I can't be happy like them? Bakit hindi kami ganun?

Maybe because iba iba kami ng parents. But still hindi ko alam kung bakit Hindi ko nararamdaman yung tunay na saya?.
I can't help but to cry. I just hope na ganyan din kami...

" Care to share?" Someone spoke up and handed a hankie.. it was Mama Imee pala.. I smiled and accepted the hankie to wipe my tears

"Ma? Bakit po ganun? Parang Ang unfair po ng world?. I mean how could you guys be happy?.. tapos kami Hindi?.. Hindi ko po Kasi ma gets eh" I said and cried.

I felt someone sat beside me. It's Mama Liza. "Oh Ikaw na sumagot Liza! Magaling ka sa mga ganyan di'ba?" She exclaimed. Bahagya silang natawa.

"Alam mo kasi Ate Livy,kahit na gustohin mo man sumaya, kahit utusan mo man ang utak mo na maging masaya . Hindi nito madidiktahan Ang nararamdaman neto" she stopped and pointed my heart.

"You need to let go of all the pain the anger for you to be happy. You need to move on. " She continued.

I heard a baritone voice spoke up.
"And it's a process Ate Livy. It's a long long process it would take decades of maybe century. Hindi kasi sya minamadali. " Pops Bongets said and also sat beside Mama Liza.

Their answers is still far from what I'm really looking for. But atleast they've lift the burden I've been feeling. I'm so blessed to have these people in my life..

"What a nice view!!" Abu exclaimed.
"Bravo!! I caught that on cam!" Kuya Simon exclaimed.

 "Bravo!! I caught that on cam!" Kuya Simon exclaimed

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

---

End of chapter.

Omg naiiyak ako habang nagsusulat neto 😭

Longing for LoveWhere stories live. Discover now