Founded[Complete]✓

14

Unicode
Chapter-14 ‌ကင်မရာ?

ကျောင်းခန်းထဲ၀င်လိုက်တာနဲ့ မေဇွန်တစ်ယောက်
မမြင်ချင်တဲ့ခွန်း‌ရောင်ခြည်ကိုမြင်လိုက်ရတယ်

မေဇွန်ကထိုင်နေကြနေရာကိုသွားထိုင်တော့အနောက်ကနေလိုက်လာသော ခွန်းရောင်ခြည်

"ငါ့နဲ့ခဏလိုက်ခဲ့ပါလား"

"မလိုက်ဘူး"

ခွန်းရောင်ခြည်ဟာသဘောကျစွာရီမောလိုက်တယ်

"ဆရာမခေါ်လို့ပါဟယ် နင်ပေ့ခ်ျဖွင့်ထားတယ်ဆို အဲ့အကြောင်းဆရာမက ပြောမလို့တဲ့"

"...."

မေဇွန်တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။ဘာမှတော့မပြောတော့ ခွန်းရောင်ခြည်ဟာထပ်ပြောလာတယ်

"လိုက်မယ်မဟုတ်လား"

"အရှေ့ကသွား"

----

ရုံးခန်းရဲ့အခန်းထဲမှာဆရာမတစ်ယောက်မှမရှိပေ။

ဒုန်း

အခန်းတံခါးကိုဆောင့်ပိတ်လိုက်သောအသံဟာထွက်ပေါ်လာတယ်

"နင့်အကြောင်းကိုငါကလွဲပြီးဘယ်သူမှမသိပါဘူး
မေရယ် နင်အရင်ကလိုပါဘဲ ဘာမှ‌မပြောင်းသေးပါဘူး"

"အေးနင်လည်းအရင်ကလိုယုတ်မာနေတုန်းဘဲ
ဖယ် ဆရာမလည်းမခေါ်ဘဲနဲ့ နင်ဘယ်လိုလိမ်ရဲတာလဲ?"

"ဟဟ အခုငါဘာထပ်လုပ်မလဲကြည့်"

နံရံဘက်ကိုဆောင့်တွန်းခံလိုက်ရတဲ့မေဇွန်ကျောတော်တော်နာသွားလေတယ်

အတင်းနမ်းလာတဲ့ခွန်းရောင်ခြည်ကိုရှိသမျှအားနဲ့မေဇွန်တွန်းထုတ်တယ်။

"နင်ဖယ် ဖယ် ဘာလုပ်တာလဲခွန်းရောင်ခြည်?"

"နင့်မှာပိုင်ရှင်ရှိတယ်လို့ကြားတုန်းကဘယ်လောက်မီးတောက်သွားလဲသိလား?ဘယ်သူလဲ အဲ့တစ်ယောက်ကပြောစမ်း ငါ့ကိုဘယ်သူလဲ"

ထိုသို့ပြောပြီးအတင်းတိုးကပ်လာပြန်တယ်
မေဇွန်ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ အနမ်းတွေဟာ မိုးသခင်တစ်ယောက်တည်းအတွက်သာ

"ပြီးကြအုံးမှာလား?"

ရုံးခန်း၀ကနေအသံတစ်သံထွက်လာတယ်။