Bölüm 5

443 43 7
                                    

 Ormanda izledikleri ayın görüntüsü (temsili) 

Hayatın bazen bir durma noktası vardır. O an kim ne derse desin duymazsınız, görmezsiniz, algılayamazsınız. Ya da işinize o an öyle geldiği için sadece öyle olmasını istersiniz.

 Attığım çığlıkla benim da hayatımın durduğunu hissettim. İkisi de hiç kımıldamadan sadece yerde duruyordu. İlk şoku üzerimden attıktan sonra Arda'nın üzerine akan kanları farkettim; o değil, kurt yaralanmıştı. İçimden bir oh çektiğimde Arda'nın kurdu üstünden atmış, ne olacağını izlemeye başlamıştı. Şekil değiştirmeye başlayan kurt tam olarak insan formuna geldiğinde gözbebeklerim adeta yerinden fırladı. Bu, bu... Bu Berin'di. En yakın arkadaşım yaralanmıştı. Sonra Berin karnındaki gümüş bıçağı çıkarıp Arda'ya geri fırlattığında yaraları kapanmaya başlamıştı.

-"Sanırım şu gümüş bıçak kurt adamı öldürür hikayesi bu tür durumlar için uydurulmuş, çünkü normal bir bıçak yarasından farkı yok" diye gülmeye başlamıştı Berin.

-"Madem sendin düzgünce gelsene, niye bizi korkutuyorsun oç!"

-"Birincisi, sen benim en yakın arkadaşıma yavşarken bana haber verdin mi yok. Azıcık sizi korkutmak istedim. İkincisi de bütün şehirde sizi insan formunda arayamazdım benim de yürüye bileceğim kapasite belli. Hem siz niye kimseye söylemeden çıkıp gidiyorsunuz" Ben arabanın camına vurduğumda ikisi de bana dönmüştü. Arda elini anlına vurduğunda elimde olmadan güldüm.

-"Lan Berin senin yüzünden Ada'yı arabaya kitledim kaldı orada"

-"Senin enayiliğin" Arda gelip bana kapıyı açtığında içgüdü olarak sarıldım ve yarası var mı diye kontrol ettim. Arda sakinleşmemi söylediğinde kaşlarımı çatarak ona baktım

-"Endişelenme diyosun ama bilmem farkında mısın, az önce bir kurt VAMPİR olan SANA SALDIRDI" cümlenin sonunu bağırarak söylediğimde Arda kollarını bana doladı ve başıma küçük bir öpücük kondurdu.

-"İyiyim dedim ya güzelim korkma" Bende ona sarıldığımda hep öyle kalmayı çok isterdim amaaa Berin yine yapacağını yaptı.

-"Ağağağ! En sevdiğim ikili sonunda beraber. Allah'ım gözlerim yaşardı" diyerek bütün ciddiyeti bozmuştu. Arda'nın dudaklarının kıvrılmaya başladığını farkettiğimde hemen sarılmayı bıraktım ama Arda elimi hala bırakmıyordu. Berin yanımıza geldiğinde yarasının sanki hiç olmamış gibi durması çok ilginçti. Demek süper varlık olmak böyle bir şey.

-"Demek süper varlıkların yaraları çabuk iyileşiyor ha"

-"Evet, söylemeyi unutmuştum ama Berin sağolsun uygulamalı olarak göstermenizi sağladı" Berin kıkırdadığında dayanamadım ve gidip Berin'in boynuna sarıldım. Gözlerimden akan yaşlar Berin'in saçlarına doğru kayarken o da bana sarıldı. Bu sefer de Arda söze girdi.

-"Evet diğerlerini de bulmamız gerektiği gerçeğini size hatırlatmak mecburiyetindeyim hanımlar."

-"Aaa evet onlar da güçlerinin farkına varmışlardır büyük ihtimal. Berin sen nerede olduklarını biliyor musun?"

-"Yoo bilmiyorum" Arda tuhaf tuhaf Berin'e bakmaya başladı.

-"Ne demek bilmiyorum ya sen partide değil miydin?"

-"Evet oradaydım çünkü ben sizin aksinize arkasaşlarımı herhangi bir partide bırakıp ortalıktan kaybolmam"

-"Eee nasıl bilmiyorsun o zaman" Berin biraz durup düşündükten sonra bir aydınlanma yaşadı.

-"Aaa tamam, tamam. Duygusallıktan beyin durdu bir an biliyorum yani"

-"Nerdeler"

-"Benim evde. Napim yani birinin küçük çocuklarla ilgilenmesi lazım. Anneniz gibiyim zaten hepinizi ben topluyorum " Berin sabır çekmeye aşladığında Arda başını olumlu anlamda sallayıp arabaya ilerlemeye başladık. Biz arabaya bindiğimizde Berin kollarını göğsünde birleştirmiş bize bakıyordu.

-"Eee binsene hadi seni bekliyoruz."

-"Yok ben kendim giderim"

-"Neyle pardon"

-"Hani ben kurda dönüşebiliyorum ya kalın kafalılar"

-"Yanlız şehirde kurt formunda dolaşmanı pek tavsiye etmem. Yakalanırsan sıçtın gelip de kurtarmam bilgin olsun"

-"Önce bir yakalayabilirler mi onü görelim de" Diyerek kurt formunu aldı ve gözden kayboldu. Biz de arabaya binip geldiğimiz yolda ilerlemeye başladık. Kapkaranlık ormanda tek görebildiğim kanlı ayın ışığıydı. Yolda ikimizden de çıt çıkmadı. Taa ki ben ağzımı açana kadar.

-"Arda, biz şimdi neyiz?"

-"Yani öpüştüğümüze göre... Kardeşiz" Kolunu dirseklediğimde kıkırdamaya başladı.

-"Azıcık ciddi ol ya. Yani her şey bir anda oldu o yüzden ne yapacağımı şaşırdım bende"

-"Tamam tamam. Evet haklısın her şey çok alelacele oldu. Ama bak sana söz şu olaylar bi bitsin senin istediğin her şeyi yapacağız"

-"Peki madem anlaştık. Yani biz sevgili miyiz şimdi?"

-"Birazdan evet, sevgili olacağız"

-"Birazdan derken?!?" Arda arabayı kenara çekip aşağı indi. Bagajın tarafa gittiğinde ne yağtığına aynadan bakmaya çalıştım ama göremedim. Ben de arabadan inip ne yaptığına bakmak istedim. Adımlarım bagaja geldiğinde göz bebeklerim adeta yerinden çıkacaktı. Arda yerde diz çökmüş elimde kendisi gibi siyah bir gülle bana bakıyordu. Boğazını temizleyip mavilerime bakmaya başladı

-"Ada, biliyorum çok şey yaşadık ve şuan doğru bir zaman değil ama hayat devam ediyor ve bunu söylemezsem öleceğim artık. Ada, benimle çıkar mısın"

Duygulanmıştım, hem de çok. Gık bile diyemedim ama tek yapabildiğim dolmuş gözlerimi silip evet anlamında başımı sallamaktı. Sonra kendimi toparlayıp kısık ve titrek sesimle tek bir kelime söyleyebildim. "Evet"

Arda ayağa kalktığında boynuna sarıldım. Uzun süre olduğumuz yerde sadece sarıldık. Elleri saçlarımın arasında bir rüzgarın gemi yelkeninde hafifçe dolaşması gibi dolaşıyordu. Tek istediğim bu anın hiç bitmemeliydi.

-"Seni seviyorum Ada"

-"Bende seni seviyorum" Elleri çeneme kaydığında başımı hafifçe yukarı kaldırıp gözlerime bakmaya başladı. Ben yeşillerinde kaybolurken gözlerindeki kıvılcımlar ona neden aşık olduğumu tekrar tekrar bana hatırlattı. Azimliydi, cesurdu, yerinde ne yapması gerektiğini bilirdi. En önemlisi sevdimi tam severdi. Başını bana doğru eğdiğinde ellerini yanağıma koydu, elmacık kemiklerimin üzerinde oynayan parmakları içimi okşuyordu. Dudakları yavaşça benimkileri bulduğunda ellerini belime dolayıp beni kendine doğru çekti. Bende boynuna doladım kollarımı hiç ayrılmak istemezcesine. Anlını benimkine dayadığında nefesi içime işledi.

-"Bu anın bitmesini hiç istemezdim, ama bizi bekliyorlar"

-"Evet"

-"Hadi çok geç kaldık. Eğer gitmezsek Berin başımızın etini yer"

-"Tamam" yüzündeki tebessüm içimi ısıttı ve beraber arabaya binip Berinlerin evine vardığımızda saat gece yarısını geçeli saatler olmuştu. 

Hehehe her yerden fırlayan Berin dgkgdgdhykdk

Şaşırdınız mı? 

Arda'nın tepkisi föxöhxlch

Kız da haklı şimdi dİmİ yAnİ? 

Romantik kuşlarım beniiimmm😍☺

#Adra forever fuhddhlhkdd

Sonraki bölümde görüşürüz hadi öptüm<3

İnstagram: littlecare.jade

Twitter: littlecarejade

KANLI AY: UYANIŞ [TAMAMLADI]Where stories live. Discover now