KANLI AY: UYANIŞ [TAMAMLADI]

Bölüm 22

Bölüme geçmeden önce şu yıldıza dokunmayı unutmayın. Keyifli okumalar... 

🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼🎼

Ada Jade Masterson'dan;

Bütün krallıkları gezmiş, kalan bir günde hazırlanmıştık.

Yarın ne mi vardı?

Okuuul!

Heh...

Söyleyince garip geldi.

Ama en güzel yanı sıradan bir okul değil ki bu.

Siktiğimin okul müfredatındaki gibi aşçı olacaksan bile matematik görmüyosun.

Yeteneğine göre (yani gücün) eğitim alıyorsun.

Bugün öğlen Elora'nın merkezine gideceğiz, oradan da direkt Akademi'ye.

Şuan Lilith'in sarayında dinleniyoruz.

Güneş yeni yeni doğduğundan çoğu kişi uyanık değil.

Yatağımdan doğrulup camın kenarına geçtim ve güneşin doğuşunu izledim.

Geçenlerde olan avcıların saldırısını, hayatımızın nasıl değiştiğini, Arda ile olan kavgamın ne kadar saçma olduğunu, hayatımın bundan sonra nasıl olacağını düşündüm uzunca.

Açılan kapı ile derin bir iç çektim ve gelenin kim olduğuna bakmak için arkamı döndüm.

Gelen Arda'ydı.

Üzerimde kısa bir şort ve askılı bir crop vardı. Bu yüzden biraz yanaklarım kızardı.

Ee bu kızarıklığın diğer sebebi Arda'nın beni boydan süzmüş olmasıydı.

- "Günaydın" dedi yeşilleri beni bulurken.

- "Günaydın"

- "Erken uyanmışsın"

- "Uyku tutmadı"

- "Beni de" konuşurken bir yandan da bana yaklaşıyordu.

Gerilmiştim çünkü en son kavgalıydık.

Cama sırtımı çarptığımda ufaktan bir yutkundum.

- "Şey aah, ben... Ne diyeceğimi bilemiyorum veee,e o gün sen haklıydın. Belki de biraz fazla abarttım ve boşuna kalbini kırdım. Ama inan seni öyle görmek, dünyadaki en kötü histi benim için"

- "Bende özür dilerim. Şakayı uzattım biraz"

Elini yanağıma koydu. Gözlerinde merak ve endişe vardı.

- "Beni affettin mi?"

- "Hmm bir düşüneyimmm" dedim şakacı bir ses tonuyla ve hızla salonun ortasına kaçtım.

Arda ise bu yaptığıma tebessüm etmişti.

- "Hmm sanıfım seniiii"

- "Beniiiii"

- "Affettim gitti"

Yüzünde kocaman bir tebessüm oluşmuştu Arda'nın.

Ahh be zalımın oğlu ne özlettin be!

Ben bunları düşünürken birden belime dolanan kolla dumura uğradım.

- "Ama sen yokken ben seni çok özledim be kızılım"

- "Yaa öyle mi?" Kollarımı yavaşça boynuna doladım.

- "Ne kadar çok?"

- "Aklın almaz" bunları söylerken beni daha da kendine yanaştırdı.