KANLI AY: UYANIŞ [TAMAMLADI]

Bölüm 8

 Lara'nın peşinden mağaraya girdik. Bildiğim kadarıyla Lara çok önemli bir olay olmadığı sürece asla bizzat bir yere gitmez. Arda'da tedirgin gözüküyordu. Elimi tuttuğunda kalp atılarım sakinleşmeye başladı ve derin bir nefes aldım. Kapıya geldiğimizde birkaç vampir üzerimizi aradı, sonra da bizi içeri aldılar. İçeride bir kadın koltukta oturmuş, camdan dışarıyı seyrediyordu. Kadın ayağa kalkığında herkes eğildi -ben de dahil- Kadın küçük bir tebessümle bizi selamladığında Lara söze girdi.
-"Diğerleri de hazırlanıyor. Gelirler şimdi" Kadın başıyla onayladığında bize dönüp oturmamızı söyledi. Kadın bizi süzerek ayağa kalktı ve camın yanına geçti.

-"Evet çocuklar, Eminim hepiniz neden sizi alelacele çağırdığımi merak ediyorsunuzdur" Başımızla onayladığımızda kadın derin bir nefes aldı"

-"Çocuklar, ben Lilith. Tanrı tarafından yaratılan ilk kadınım ve insanım. Tanrı benimle birlikte aynı anda yarattığı adamla olmadığım için beni cezalandırdı ve beni cennetten kovdu. Tanrı daha sonra onun kaburgasından bir kadın daha yarattı ve beraber cennette yaşadılar. Bir gün cennetteki en katı kuralı çiğnediler ve Tanrı onlardan asıl güçlerini aldı ve dünyaya gönderildiler. Sonrasında bu acınası insanların soyu türedi"

Karşımızdaki kişi... İlk kadın, Lilith! Hepimiz ağzımız açık şaşkınlıktan küçük dilimizi yutacaktık. Biz Lilith şimdi ne diyecek diye beklerken Berin yine yapacağını yaptı.

-"Yani... nApİm" Ateş saçan gözlerle Berin'e baktığımda sadece gözlerini devirdi.

-"Hadi amaaa! O laf bir gün bir taraflarına girecek biliyorsun değil mi?"

-"Knk bana değil de sana bir şeyler girecek gibi" diyip Arda'ya baktığında utancımdan yerin dibine girdim. LAN MAL! Annesi burdağğğ! İçimden ona ne kadar sövsem de hiçbir tarafına takmadı. Çünkü duyamaz.

Lilith Berin'in geçtiği bu dalga üzerine sadece tebessüm etti. Ben olsam çoktan ölmüştü. Demek ki kadın sabırlı. Gerçi ben de bilmem kaç milyar yıl yaşasam, ben de sabırlı olmayı öğrenirdim yani. Lilith kapıdakı nöbetçilere diğerlerini de çağırmasını söylemişti. Diğerleri,onlar kimdi? Lilith bana bakarken gerim gerim gerildim. Bu kadın neden bana bakıyor ya?

-"Sana bakıyorum çünkü bana gençliğimi hatırlatıyorsun küçüğüm" Bir dakika, aklımı mı okudu o!?

-"Evet tatlım, akıl okuyabiliyorum" Gözlerim şaşkınlıkla açılmıştı. Gerçi neden şaşırıyorum ki!? Kadın vampir, cadı, kurtkadın melezi. Tanrıça sanki aq. Biz öylece oturmuş beklerken içeri dört kişi girdi. Biri uzun, hafif yapılı ve şirin bir çocuğa benziyordu. Diğeri kısa siyah saçlı ve sert bir kıza benziyordu. Arkadan gelen diğer çocukla gözlerimiz kesişti. Gözlerimi kaçırdım ama hala gözlerinin hala üzerimde olduğunu hissettim. Arda'nın elimi tutmasıyla başımı ona çevirdim. Dimdik bakışlarıyla çocuğa bakıyordu. Kaşları çatılmaya başlamıştı ama çocuk hiç oralı olmadı. O da gözlerini Arda'ya diktiğinde kıyamet kopmaması için dua ettim. Arda'yı birazcık tanıyorsam çocuğu parçalamamak için kendini zor tutuyordur. İçeri en son gelen kişiyle gözlerim fal taşı gibi açıldı. Bu... Bu Alisa'dan başkası değildi. Onun burada ne işi vardı ki!

Alisa odaya girdiği gibi gelip Arda'nın boynuna sarıldı. Ben burda sinirden dudağımı kanatırken Alisa mıç mıç Arda'ya yapışıyordu.

-"Senin ne işin var burada bal peteğimm?" Sonra bana bakıp göz devirdi ve kollarını daha çok Arda'ya doladı. Piton yılanı gibi sardı çocuğu.

-"Bu domates çorbasının ne işi var burada? Seni rahatsız etmiyor değil mi bebeğim" Arda Alisa'nın kollarından kurtulmaya çalışırken bana adeta 'ne yapayım' bakışı atmıştı. Derin bir nefes aldım, kollarımı göğsümde kavuşturup Arda'nın yanına geldim.