When The Flower Falls (Fitzmael 7)

06: The Ocean Waves

Maaga akong nagising dahil ngayon ang araw na isasakay ako ni Elimae sa motor niya. Ilang araw na namin 'tong pinagplanuhan.

Elimae:
Good morning, Ren. Sure na bang matutuloy na tayo ngayon? Wala ka na bang work?

Ako:
Good morning, my Eli. Yes. I'm free today. Anong oras tayo aalis?

Elimae:
Mamayang hapon. Susunduin kita.

Ako:
Okay. Anyway, what are you doing?

Elimae:
Kumakain ng agahan. I just finished taking a bath. After this, pupuntahan ko si Ate sa apartment niya. Bukas na ako bibisita sa bahay. Miss na ako nila Mommy. Ikaw?

Ako:
Katatapos lang ding maligo at kumain. Pagkatapos nating mag date gamit ang motor mo, mag date naman tayo gamit ang airplane ko. Are you okay with that?

Elimae:
You have your own airplane?!

Ako:
I thought you knew it already?

Elimae:
Hindi ko alam. Ayoko namang makilala ka dahil nag search ako sa internet. I want to get to know you in our own ways.

Ako:
Ako rin naman. So? Pumapayag ka na ba?

Elimae:
Yes! I would love that!

Ako:
Saan mo gustong magpunta? We'll go there.

Elimae:
Paris, France. Okay lang ba?

Ako:
Yes. As long as it makes you happy, then I support you all the way.

Elimae:
How about you? Do you want to go somewhere?

Ako:
I just want to go home. I miss my home. I miss my Eli.

Napapangiti ako habang magka-text kami. Nilapag ko muna ang aking phone sa lamesa saka nahiga sa sofa. Sobrang gaan nang nararamdaman ko. Sobrang saya ko. Hinding-hindi mawala sa isipan ko si Elimae. Napapikit ako habang iniisip siya. It felt so warm and calming.

***

I immediately opened my eyes when I felt someone caressed my face. Akmang kukunin ko pa ang baril na nasa ilalim ng sofa pero buti na lang at napigilan ko. It was my reflexes. Dahil sa trabaho ko, kahit tulog ako ay kailangang aware pa rin ako sa paligid.

"E-Eli?" I asked. Kinukusot ko ang aking mata habang nakatingin sa kanya saka ako tumingin sa kanyang katabing si Marcus na malawak lang ang ngisi. Napaupo ako.

"Hindi ka na nagreply matapos mo akong pakiligin!" Nakangusong sabi ni Elimae. "Dapat kung pakikiligin mo ako, paninindigan mo!" She crossed her arms. She leaned in towards me and kissed my forehead. "But don't worry. I miss you more that's why I came here. Mabuti na lang at nandiyan si Kuya Marcus sa tapat. Siya ang nagpapasok sa 'kin dito."

Malawak akong ngumiti at saka napahigang muli. I opened my arms while I was looking at her. "Come here, my Eli." Paglalambing ko. "Mamaya i-re-register natin ang fingerprint mo para makapasok ka rito anytime."

Nakaupo lang na nakatingin si Marcus sa amin. Ang walang hiya, ayaw pang umalis! Lalapit na sana sa akin si Elimae nang bigla kong narinig ang boses ni Beberly.

"Ren? Are you awake na?"

Napatingin ako sa kanya na may suot-suot pang apron. Binaling ko ulit ang aking tingin kay Elimae na nakakunot ang noo. Bigla akong kinabahan dahil hindi ko pa pala nasasabi sa kanyang dito nakatira si Beberly. Tumingin ulit ako sa kaibigan ko.

"Magluluto ka na ng lunch?" I asked then I looked at the clock. It was already a quarter past ten.

Matamis siyang ngumiti saka tumango. "Yes. I was about to ask you kung anong uulamin natin ngayon?"