( တန္တန္ ငါ့ကိုယ္ထဲကနာက်င္မႉေတြေပ်ာက္
ေအာင္ကုေပး)
( ၃မိနစ္ဘဲေစာင့္)
ခနေနေတာ့ နာက်င္တာေတြေပ်ာက္သြားကာ
လူပံုစံေျပာင္းလိုက္သည္။ ထိုခ်ိန္ကေလးမေလး
တစ္ေယာက္က ပန္းကန္တစ္ခုကိုင္ကာဝင္
လာသည္။
"ပါးပါး နာေနေသးလားဟင္ အင့္"
" မနာပါဘူး သမီးရယ္ ပါးပါးအဆင္ေျပတယ္
ညက်ရင္ပါးပါးတို႔ထြက္ေျပးရေအာင္ေနာ္"
" တကယ္လား ပါးပါး "
" တကယ္ ပါးပါးတို႔ခံစားခဲ့ရတာနဲ႔တန္ေအာင္
သူတို႔လဲခံသားေစကမယ္ သမီးေလးရဲ႕ခ်စ္သူက
ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမလဲ "
" လဝက္ေလာက္ၾကာအံုးမယ္ ပါးပါး "
ထိုခ်ိန္ အျပင္မွေအာ္သံတစ္ခုထြက္လာသည္။
" ယြန္အြန္ေဟး ထြက္လာစမ္း ဒီေလာက္ေလး
ကန္တာကို ျဖစ္ပ်က္မေနနဲ႔ "
*က်စ္ ဘာလုပ္အံုးမလဲမသိဘူး*
" အထဲမွာ ယြန္မင္ဂ်ယ္႐ွိတယ္မလား အဲ့ေကာင္
မပါေခၚခဲ့ "
သူတို႔သားဖႏွစ္ေယာက္ထြက္သြားေတာ့
ဂြမ္ဂ်ီအမ္က...
" ဒူးေထာက္ၾကငါ့ေ႐ွ႕ကို "
" ... "
အြန္ေဟးတို႔ဒူးမေထာက္တာေၾကာင့္ သူမက
ၾကာပြတ္နဲ႔႐ိုက္ေတာ့သည္။
" ေျဖာင္းး "
"အ "
" ဟက္ ေခြးေတြဆိုေတာ့အသားနာမွအမိန္႔နာခံ
တယ္ ငါကတစ္ေန႔တိုင္းျပည္မိခင္ျဖစ္မယ့္လူ
ဘဲ ဒါေၾကာင့္ အြန္ေဟး ကွင္ၾကည့္ေနတဲ့
အၾကည့္ေတြျပင္လိုက္ "
". ... "
" ဘာလဲ ေျပာစရာစကားမ႐ွိဘူးလား"
" ႏႈတ္ဆိတ္ေနတာေျပာစရာစကားမ႐ွိလို႔မ
ဟုတ္ဘူး ေျပာလဲထူးမွာမဟုတ္လို႔ မင္းလို
လူမ်ိဳးသာ မိဖုရားျဖစ္လာရင္မေတြးရဲစရာဘဲ "
" ေျဖာင္းး...ငါေကြၽးမွစားရတဲ့ေခြးေတြကမ်ား
အာလာခံေနတယ္ "
" ပါးပါးကိုမ႐ိုက္ပါနဲ႔ အီးဟီး"
" နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထား အသံကိုကက်က္သေရတံုး
တယ္"
YOU ARE READING
ဇာတ္သိမ္းကိုေျပာင္းျပန္လွန္မယ္ / ဇာတ်သိမ်းကိုပြောင်းပြန်လှန်မယ် (Completed)
RomanceStarting -29.1.2022 (owncreation) Ending- 3.4.2022 တစ္စံုတစ္ရာ တိုက္ဆိုင္သြားရင္စားေရးသူရဲ့ အမွားပါ။ မေက်နပ္တာမ်ား႐ွိလာရင္စာေရးသူကို တိုက္႐ိုက္လာေရာက္ေျပာျကားႏုိင္ပါသည္။ လူထဲကလူဘဲမို႔ အသံုးႏႈန္းအနညး္ငယ္တူႏိုင္ သည္။ အာမခံခ်က္ - မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္စ...
