MEHİR-Gerçek Ailem-

17

" Mehir, kızım neden durgunsun?"

Annemin sesi ile ona döndüm. Okulda baba konusu hakkında düşününce beni istemeyenlere  bir kişi daha eklemiştim. Babamı. Yani bilmiyorum biraz üzülmüştüm.

"Yok, değilim. Okulda bugün telefonu alırken hocanın azarlaması yordu. "

Müdür yardımcısı 45 dakika boyunca benim dışında ki yakalanmış öğrencileri de toplamıştı. Hatta bir kız ile tanışmıştım orada. Kız iskambil falı baktığı için kartlarına el konulmuş o yüzden çağırılmış. Müdür yardımcısının azarını ve okul kurallarını dinlemiştik. Aslında beni orada tutmaya hakkı yoktu da ayıp olmaması için bir şey dememiştim. Çünkü o okulun öğrencisi değildim. Bu akşam belli olacaktı her şey.

"Kızım takma kafana. Bir daha telefonu dolaba koyarsın sende. Emre ile konuştum. Bugün merak etmiş seni. Aradın mı sen onu?"

Telefonumu aldıktan sonra hiç açmamıştım ki. Annemin sorusu üzerine telefonu açtım.

"Yok anne, şimdi ararım. Sen bu elbiseyi denesene yakışır sana."

Annem elbiseyi denemeye gittiğinde bende pin kodunu girdim. Bir sürü arama ve mesaj vardı. Hiç mesajlara bakmadan abimi aradım. İlk çalışta açmıştı.

"Mehir! Neredesin be kızım. Sabahtan beri arıyorum."

"Okulda telefonu dolaba koyuyoruz. Bugün seninle konuşmak için koymamıştım ama öğretmen yakalayınca elimden aldı. Neyse siz naptınız?"

Azıcık yalandan kim ölmüş.

"Ne yapalım biz de Mina ile Enis'i bağlamaya çalışıyoruz. Bu salak tutturdu işimin başına döneceğim diye. "

Arkadan Enis abi"Siktirme kendini pezevenk. Lan! Mina sakın güzelim. Yapma hayır. Emre kaybol yoksa buradan kurtulduğum an seni uçurumdan aşağı atacağım. Yo vazgeçtim. Askerler ile beraber parkur yaptıracağım. Bittin oğlum sen!"

Üzüldüm be. Sesi çok sinirli geliyordu. Ama aklıma başka bir soru takılmıştı.

"Mina kim?"

"Enis'in sevgilisi. Öylesin dimi? ... He evet güzelim öylelermiş. Of ama görmen lazım he Mina'nın yanında Enis nasıl kedi . Ahahaha bir daha ki sefere seni de getireyim ben."

Enis abi" HÖST! Mehir gelemez buraya. Oğlum sen mal mısın? Bunca adamın arasına kardeşimi mi sokacağım ben?"

Ne alaka ne alaka

"Haporlere alsana."

"Alıyorum güzelim. Heh aldım."

" Allah aşkına ne bu saçma düşünceler. Desene şuna seni istemiyorum diye. Merak etme artık alınmıyorum."

Karşı taraftan ses gelmemişti. En son birinin şlap sesi gelmişti. Biri birine çok okkalı yapıştırdı.

Emre abim" Güzelim ben seni sonra arayacağım. Seviyorum seni dikkat et kendine."

Telefonu yüzüme kapattı. Kimin ne diyeceği umurumda değildi. Kesin şuan Enis beni istemediğini söylüyordu. Bu saatten sonra beni istemeyeni ben de istemezdim. Annem kabinden çıkmış ve beni izleyen annemi gördüm.

"Gel buraya. " Annem bana sarılıp saçlarıma öpücük kondurdu.

"Kimsenin senin üzmesine asla izin verme. Bu kişi ben olsam bile. Güzel kızım benim. "

Annem , Enis ile olan konuşmayı duymuştu. Annemden ayrılıp üstüne baktım. Bu hafta çok yorulmuştu. Bugünü ikimiz için ayırmıştı ve ben bu konuyu konuşup da günümüzün mahvolmasını istemiyordum.