✔ || Love Me at Your Own Risk (Single Ladies Collaboration Series #2)

XXVIII

Chapter 28

Dumating ang araw ng Sabado, birthday ko. Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako dahil wala na ako ngayon sa puder ni Alexander, o malulungkot dahil hindi ko pa rin makakasama ang pamilya ko. Mas okay na siguro itong ganito, malalayo sa gulo ang lahat ng mga mahal ko sa buhay.

Mag-da-dalawang linggo na rin noong huli kaming mag-usap ni Keeon sa kitchen niya. Halos hindi ako nakatulog noong araw na iyon at sumunod pang mga araw.

Paano ko naman kasi gagawin 'yon kung hindi na maalis sa isip ko ang mga sinabi niya sa'kin? We just wasted a ten fvcking years because of our misunderstandings.

And now? I'm already married with someone I don't love and a psychopath.

Hindi ko alam kung anong oras na ako nagising, at hanggang ngayon hindi pa rin ako lumalabas ng kwarto. Mananatili na lang siguro ako dito hanggang sa matapos ang araw na 'to.

Wala rin naman akong gagawin. Bukod sa birthday ko ngayon, hindi na rin importante kung anong mangyayari ngayong araw. Hindi rin naman alam ni Keeon kaya palilipasin ko na lang at maghihintay nang bukas.

“Tria?!” Sunod-sunod na katot at tawag ni Keeon ang namayani sa tahimik kong paligid.

Bumangon ako at tinitigan ang pinto. Should I answer him back?

“Tria?” aniya pa ngunit sa mas mahinang boses.

I sigh. I'm not rude.

Tumayo na lang ako at nagtungo sa pinto. I heave a deep sigh before I open door.

“Bakit?” bungad na tanong ko.

He looks surprised and looked at me from head to toe. And when he's back to his self, he immediately looked away. “Magbihis ka, pupunta tayo kay na Nanay. Bilisan mo,” aniya nang hindi makatingin sa akin ng diretso bago nagmadaling umalis sa harap ko.

Hindi ko na rin nagawang makapagsalita dahil sa pagmamadali niya. Naiwan lang akong tulala at napaisip kung bakit siya ganoon.

Bumaba rin ang tingin ko gaya nang ginawa niya kanina. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang nipples kong bumabakat sa suot kong sleeveless.

“Myghad!” I hissed and instantly closed the door. Napayakap ako sa sarili ko bago sumandal sa likod ng pinto.

Nakita niya kaya? Malamang! Kaya nga hindi siya makatingin sa akin kanina. Nakita nga niya!

“Nakakahiya, Tria!” I screamed.

Habang naliligo hindi pa rin mawala sa isip ko ang reaksyon kanina ni Keeon. Para kasi siyang nakakita ng multo, or worst nipples ko!

Hindi kasi ako nagsusuot ng bra kapag natutulog. Nahihirapan kasi akong makahinga. Hindi rin naman sumagi sa isip ko bago ko buksan ang pinto na wala nga pala akong suot kaya pagbukas ko, nipples ko ang sumalubong sa kan'ya.

Nakakahiya ka talaga, Tria, minsan! Nakakainis!

Tapos na akong magbihis. Hindi ko na rin kinalimutang magsuot ng bra. Kaya rin siguro niya nasabing magbihis ako kasi nga wala akong --- argh! Tang*nang bra 'yan!

Birthday ko pa naman ngayon, tapos sa kahihiyan din pala magsisimula ang araw ko.

I took a deep breathe before I set my foot outside my room. Nahihiya na tuloy akong lumabas at magpakita kay Keeon.

Nagbihis lang ako ng simple, at kung anong mayroon ako. Wala namang sinabi si Keeon, basta magbihis lang daw ako. Siguro dahil pinangtulog ko na ang suot ko at wala pang bra.

Pagkababa ko nang hagdan agad na hinanap ng mga mata ko si Keeon. Hindi ko siya nakita sa taas, at mukhang wala rin siya dito sa baba.

My forehead furrowed. “Nasaan kaya 'yon?” I asked myself. Sino pa nga ba ang kakausapin ko?