𝗦𝗶𝗹𝗹𝗮𝗴𝗲 💌 [ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ ]

09. හත්වෙනි ලියුම සහ පලවෙනි හා.....

....................................................

ජන්ග්කුක් දහවල් විවේක කාලයෙන් පස්සෙ දිගටම හිටියෙ මූණ බෙරි කරගෙන. එයාට අද උදේ මුණගැහුනට පස්සේ දවසම එයාගෙ මිනීව මුණ ගැහෙන්න වුණේ නෑ. හවස හතර වෙනකල් ඉවසගෙන ඉන්න එක එයාට ඇත්තටම ගොඩක් අමාරු වැඩක් වුණා. නෑ නෑ.... ඒක එහෙම දෙයක් නෙවෙයි. එයාට ඕනවුණේ එයාගෙ මහාර්ඝ වස්තුව වුණ හත්වෙනි ලියුම මිනීට පෙන්වලා උපදෙසක් ගන්න. ජිමින් පලවෙනි ලියුමෙන් පස්සෙ එකම ලියුමක්වත් කියෙව්වෙ නැති එක ඇත්ත. ඒත් ජන්ග්කුක් බලාපොරොත්තු වුණා එයා කියවාවි කියලා.

අන්තිමට හවස හතරට පාසල නිමාවුණා. ජන්ග්කුක් ඉස්සෙල්ලම පන්තියෙන් එළියට ඇවිත් අනිත් ළමයින්වත් පෙරලගෙන දිව්වෙ ජිමින්ගේ පන්තිය ළඟට. ජැකී, සෑම්, ඩෙරික්ටවත් ජන්ග්කුක්ව හොයාගන්න හම්බුණේ නෑ මොකද එයා වාෂ්ප වුණානෙ. ජන්ග්කුක් කොරිඩෝව ළඟ හිටියෙ ජිමින් එනකල්. ඒත් එයාලගෙ පන්තියෙන් කිසිම ළමයෙක් එළියට ආවෙ නැති එක එයාට ප්‍රශ්නයක් වුණා. ජන්ග්කුක් පන්තිය ළඟින් එහාට මෙහාට දෙවතාවක් ගියේ වීදුරුවෙන් පේන ඡායාව පැහැදිලිව අඳුනගන්න.

"ආශ්... මිසිස් ලිලී මොන මගුලක්ද මෙයා මෙතන කරන්නේ..... හවස පන්‍ති තියන්න අදම ඕන වුණානෙ..." ජන්ග්කුක් හිටියෙ ඇඹරෙන ගමන්. එයාට ඕනවුනා කොහොම හරි ජිමින්ව එළියට ගන්න. ඔලුවෙ ක්‍රියාත්මක වුණ ක්ෂණික අදහසක් නිසා ජන්ග්කුක් පන්ති කාමරයේ දොරට තට්ටු කලා. ඇතුලෙන් එන්න කියනකොටම කඩාගෙන බිඳගෙන ඇතුලට ගිය ජන්ග්කුක් ජිමින් වාඩිවෙලා හිටපු තැනින් ජිමින්වත් ඇදගෙන එයාගෙ බෑග් එකත් කරට දාගෙන මේසෙ උඩ තිබ්බ පොතත් ඒ අතටම අරගෙන ආපහු දොර ළඟට ආවා.