I Fell In love With A Romualdez (Unedited)

Chapter 70: Empanada.

December 08, 1959

"Dadi, dadi, buy me ice cweam?" sabi ni Ferdie habang hinihila kamay ko.

"Okay, I'll buy you ice cream." Sabi ko then I carry him papunta sa naglalako ng sorbetes.

"Buti pa tong anak ko na lalaki nanghihingi, di nangungutang. Yung babae?" nagtaka naman ako kung asan yung anak ko na babae.

"Asan na nga ba si manang mo? Where's mommy too?" tnaong ko kay Ferdie.

"Pway there, leave Ferdie here." Sumbong niya.

"Oh well, di natin mabibili si manang ng ice cream." Sabi ko.

Nandito kami sa plaza ngayon, kasama si Ferdie, Imelda at yung nawawala kong mga babae sa buhay. Nagtungo kami ni Ferdie sa sorbetes.

Malayo-layo pa naman kami ay naririnig ko na si manang na nanglilibre ng sorbetes sa mga kalaro niya. She was holding 2 ice cream, left and right and thankfully she has her mini purse already with money because I've already learned my lesson from this little girl.

She saw us coming and smiling, puno ng icecream ang mukha and She ran towards me.

"Why do you have 2 ice cream on your hands?" tanong ko.

"I bought one for Ferdie, that's why I left Ferdie with the dog." Explain niya.

"Oh, you did, what a thoughtful sister you are darling." Puri ko sa kanya and the she gave the ice cream to Ferdie.

"Where's your mommy darling?" tanong ko.

"I don't know, she wasn't with me naman eh." Answer niya.

So, we go back to where we seated, the two now are holding hands and smiling while eating the ice cream.

"Oh, did you pay manong na?" tanong ko.

"I did daddy, don't worry." Sabi naman niya at nagpatuloy kami sa paglakad na.

Nang makabalik na kami ay si Inday pa rin ang andun sa kinauupuan namin at walang anino ni Imelda. I wiped the kids' hands and face.

"Inday, nakita mo ba ang maam niyo?" tanong ko.

"Hindi po sir, I don't know where she went, I thought she's with you." Sabi niya.

"Pakibantayan nyo muna yung mga bata at hahanapin ko muna ang misis ko." Bilin ko kay Inday. She nodded her head then I went wondering.

As I went on the park, marami namang bumabati sa akin na mga kababayan ko.

"May nakita ba kayong magandang babae a dumaan dito?" tanong ko.

"Ay, wala pa naman sir, kung meron naman, sure ko sa inyo yun." Sabi nung kababayan.

"Ay, buti alam mo." Sagot ko naman at natawa lang sila.

Nagpaalam na ako at nagpatuloy na sa paglalakad, may napansin naman ako na may kumpulan ng tao sa may nagluluto ng empanada.

I remembered my two kids and my wife who loves empanada so much so I decided to go buy some. As I was approaching the crowd started to notice me and as usual handshakes and batian.

"Oh, kadami ba naman ng tao dito? Mabuti ito at may feeling ako na masarap talaga ang empanada dito?" sabi ko sa tindera.

"Aba'y syempre naman sir, buti at naparito ho kayo, ilan ba gusto nyo bilhin?" Tanong niya.

"Oh sige, lahat ng nandito lilibre ko na." sabi ko.

"Ay sir, wag na po, nalibre na kami ni maam kanina." Sabi ng isa. Nagtaka naman ako.