December 16, 1959
"Mahal! Papasukin mo na ako. Di ko naman sinadya yun. Sorry na." sigaw ko sa labas ng kwarto.
"Mahal, please! Sorry na, di na po mauulit." Sabi ko ulit sa pintuan ng kwarto.
"Bahala ka, magdusa ka dyan, di ka pwedeng tumabi sa akin!" sigaw ni Imelda pabalik.
"Mahal, sorry na." Promise babawi ako sayo, dige na please, ayaw ko matulog mag-isa mahal." Pakiusap ko ulit.
"Matutulog na ako, mag isa ka diyan!" sabi niya ulit.
"Mahal naman di ko naman sinasadya, sorry na, patawarin mo na ako, please." Pakiusap ko ulit.
"Bahala ka diyan! Bumalik ka don sa kaibigan mo at makipag golf ka ulit!" galit na sabi nito.
"Eto naman, na late lang naman ako, sorry na mahal ko!" pakiusap ko ulit.
"Sorry na, promise bukas, daanan natin paborito mong pagkainan, bibilhan kita kahit ilang gusto mo." Pakiusap ko sa asawa ko.
"Wala ako pakealam, ngayon ko gusto kumain!" dabog niya.
"Nagutom lang naman ako mahal, kaya kinain ko yung paborito mong cake, sorry na, di na maulit..." paumanhin ko sa kanya.
"Oo, nagutmom ka nga, pero di mo sinabi sa akin na kinain mo, umalis ka lang ng walang pasabi na kinain mo kaya, magdusa ka diyan, walang Ferdinand na tatabi sa akin!" sigaw nito.
"Mahal nama—" bigla naman naputol pagsasalita ko.
"mAhAL nemeeeEEeen...! EWAN KO SAYO!" she said imitating me.
"Hahaha, sorry na, cute mo talaga kahit di kita nakikita mahal, promise, walang biro. Papasukin mo na ang pogi mong asawa please." Pakiusap ko.
"Don't be so confident on yourself, kung di ka matalino, di ka pogi sa paningin ko!" sigaw niya.
"So pogi pa rin ako?" tanong ko. Di naman niya ako sinagot.
"Alam ko kinikilig ka kahit di kita nakikita. Sorry na..." pero di pa rin siya sumagot.
(Pakiusap by Francisco Santiago)
"Natutulog ka man
Irog kong matimtiman
Tunghayan mo man lamang ang nagpapaalam..."
"Lumayas ka kung gusto mo, wag ka lang sa ibang babae pumunta!" sigaw nito.
"Dahan dahan mutya
Buksan mo ang bintana..."
"Ay, pinto pala... wait ulitin ko mahal..."
"Dahan daha mutya
Buksan mo ang pintooo..."
Narinig ko naman siya na humagikhik sa tawa pero pinagpatuloy ko ang pagkanta.
"Tanawin mo't kahabagan
Ang sa iyo'y nagmamahal..."
"Mahal? Kung mahal mo ko di mo kinain yung cake ko!" comment nito. Nakasandal naman ang likod ko sa pintuan ng aming kwarto at nakatingin sa kisame ang ulo ko na parang nagdadrama.
"Kung sakali ma't salat
Sa yama't pangarap..."
"Pangarap ko makakain ng cake ngayon..." comment niya ulit.
أنت تقرأ
I Fell In love With A Romualdez (Unedited)
قصص الهواةThe whirlwind love story of Ferdinand and Imelda Marcos before they became the First Family of the Philippines in the year 1965.
