အခန္း (၂၆)
"ငါသိပါတယ္.. သူကငါ့ကို အစထဲက မခ်စ္ပါဘူး.. ငါသူ႔ကို သုံးႏွစ္တိတိေစာင့္ခဲ့တယ္.. သုံးႏွစ္လုံးလုံးပဲ.. ငါ့ဘ၀ရဲ႕ သုံးႏွစ္လုံးကို အလကား ျဖစ္ခံလိုက္တာပဲ" သူက ညီးတြားသည္.. "ဒါေပမယ့္သူကေကာ.. သူျပန္လာခ်ိန္မွာ စကားတခြန္းေျပာဖို႔ မေျပာနဲ႔ အၾကည့္ေလးတခ်က္ေတာင္ ေပးသနားခဲ့သလား.. ေျပာ... ဒီအေျခအေနကို ငါဘလို သည္းခံရမလဲ... ငါဘလိုသည္းခံရမလဲ"
System "စကားကို လူလိုေျပာ"
လီကို "ငါကြာ... တခ်ီေလာက္ ခ်ခ်င္ေသးတာ "
System "......"
လီကို "ငါအရမ္းပိန္သြားလို႔လို႔ေတာ့မေျပာနဲ႔.. သူက ဒီလိုပိန္ရင္ မႀကိဳက္ေတာ့တာမ်ားလား"
System "ငါ့ကို စကားလာမေျပာနဲ႔"
လီကို " ေျပာမွာပဲ ေျပာမွာပဲ"
System "....."
လီကို "System မင္းငါ့ကို အဖတ္မလုပ္ေတာ့ဘူး.. မင္းငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့ဘူး"
System "တခါမွ မခ်စ္ဖူးဘူး"
System က ထိုသို႔ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ လီကိုက ျပဇာတ္ကသလို ဟန္လုပ္သည္.. သူက သူ႔ရင္ဘတ္ကိုဖိလိုက္ကာ နာက်င္သြားဟန္ျပဳသည္ ထို႔ေနာက္ မ်က္ရည္တစကို မရရေအာင္ က်ရင္း တုန္ယီေသာအသံျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္.. "မင္းငါ့ကို ဘာလို႔ မခ်စ္ေတာ့တာလဲ"
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူ႔ကို ေဆးလာပို႔သည့္ လဲ့ခ်ီက ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္သြားေလသည္..
လီကိုက အျမန္လက္ကိုျပန္ခ်ကာ ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္.. (AN ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္တာကို ေျပာတာထင္တယ္) ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်သြားၿပီ ... တဖက္က ျမင္သြားၿပီးၿပီျဖစ္သည္..
"လူ...လူႀကီးမင္း" လီကိုရဲ႕ ပုံစံကိုျမင္ကာ အံ့အားသင့္ သြားသည့္ လဲ့ခ်ီက ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ျဖင့္ေျပာသည္.. "ေဆး ေရာက္ပါၿပီ"
လီကိုက အင္းတလုံးအသံျပန္ျပဳၿပီးဆက္၍ ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္..
လဲ့ခ်ီက ေဆးကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီးေနာက္ တခုခုေျပာေတာ့မည့္ဟန္ျပဳသည္.. ဒါေပမယ့္ လီကိုက လက္ကိုရမ္းလိုက္ကာ ထြက္သြားဖို႔ အခ်က္ျပလိုက္သည္..
YOU ARE READING
Perfect destiny (ၿပီးျပည့္စံုေသာ ကံတရား)
Adventureအစမွာ ရယ္ရၿပီး ေနာက္က်ငိုရတဲ့ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးပါ ukeျဖစ္တဲ့ 'လီကို' ဟာ အင္မတန္ရြပါတယ္ seme ေတြကလဲ တစ္ေယာက္မွ လူ႔က်င့္ဝတ္စည္းမ်ဥ္းနားမလည္ပါဘူး ဒီလိုလူေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းက ဘာလို႔ဒီေလာက္ေကာင္းေနတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ ဇာတ္လမ္းေရးတဲ့ ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ သာသာပ...
