MAHKÚM

24.Bölüm

Karahan arabadan inip, beni arkasına almıştı. Babam ikimizi görünce çok sinirlenmişti. Ve ben babamı ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.

"Miray buraya gel." Babamın mahalleyi ayağa kaldıracak şekilde bağırması, beni paniğe sokmuştu.

Karahanın arkasından çıkıp, babama doğru yürümeye başladım. Tabi Karahan buna izin vermeyip, kolumdan tutarak durdurdu.

"Bekle."dedi.

Karahanın bu hareketine daha da sinirlenen babam, bize doğru hırsla geldi. Beni tutup yanına çekti.

"Kızıma bir daha dokunursan seni öldürürüm."Dedi. Karahan alayla sırıtmaya başladı.

"Öyle mi? Nasıl öldürüyorsun göstersene." Dedi.

Ben daha ne olduğunu anlayamadan babam, Karahanın yüzüne bir tane yumruk indirmişti. Karahan, babamın yakasından tuttuğunda kavga edeceklerini anlamıştım. Ve Karahanda, babamın yumruklarına karşılık verecekti.

"Baba lütfen durur musun?"dedim.

"Geri çekil Miray."dedi babam.

Karahanın bir anda gözleri, bana kaydığında korkuyla bakıyordum. O sırada babam bir kez daha Karahana yumruk atmıştı. Karahan bir iki adım geriye giderek, kendini toparlamaya çalıştı.

"Sana kızımdan uzak dur demedik mi? Niye kızımın yanına gelip duruyorsun lan şerefsiz." Yapmalarından tutup sarsıyordu. Karahan ise babama vurmak yerine onun hareketlerini durdurmaya çalışıyordu.

Sonra babam, bana döndü." Miray kızım, bu adam sana bir şey yapmadı değil mi?" Babamın sorusuyla, Karahanın gözlerinde bir anlık o parlamayı görmüştüm. Sonrası zaten benim bağırışlarım olmuştu.

"Ne demek lan bir şey yaptı mı? Ne yapacağım ben, senin kızına lan. Ne yapacağım." Karahan, babamın yüzüne bir tane yumruk geçirdi. Sonra bir tane daha, babam da Karahanın önce karnına vurarak yüzünü aşağıya eğmesini sağladı. Sonra da yüzünü yumruklamaya başladı.

"Baba duru musunuz? Bir şey olacak şimdi." Benim bağırışlarımı, onlar duymasa da annem çok rahatlıkla duymuş yanımıza gelmişti.

"Anne birbirlerine girdiler." Panikle konuştuğumda annem, beni kenara çekti. Karahan ve babamın arasına girdi. Annemin sert hallerini sevmesemde şuan işe yarayacak gibiydi.

"Durun dedim size."annem aralarına girip bağırdığında, ikiside durup anneme bakmaya başladılar.

"İki tane kocaman adam, ne yapıyorsunuz ya siz. Burada kız, size sesleniyor, niye korkutuyorsunuz benim kızımı. Mahalleyi ayağa kaldırdınız. Ahmet ne yapıyorsun?"

"Sevda lütfen çekilir misin? Adam sürekli, kızımın yanında. Yağızla gönderiyoruz, bu herifin yanından çıkıyor."Dedi babam.

Karahan, sinirle öne atıldığında, Babam da yakalarından tuttu. Annem tekrar araya girerek onları ayırdı.

"Yeter dedim size. Duymuyor musunuz? Ahmet uzaklaş."dedi, annem." Eve gel, yüzüne buz tutalım."

"Sevda-"babam lafını bitirmeden, annem yine konuştu.

"Yeter dedim. Vallaha delireceğim ben artık."annem söylenerek, babamı eve götürürken, bana da Karahanı eve almamı söylemişti. Buna şaşırsam da dediğini yaptım.

"İçeri gel."dedim.

Olumsuz anlamda kafasını salladı. "Gerek yok."

"Annem, senin gelmediğini öğrenirse oklavayla döver hepimizi. Emin ol senin belinde ki silahtan daha etkili."dedim. Sırıtarak bana baktı.