~39~

50 7 28
                                    


Sabah çalan alarmın sesiyle gözlerimi açtım. Neyse ki bu gün saçma sapan kabuslar görmeden huzurla uyumuştum.
Telefonuma bildirim gelince uzanıp baktım.

"Günaydın sevgilim. Bu gün günaydın mesajını telefonla söylediğim için üzgünüm. Şirkette bir problem olduğu için yanına gelemedim. Bu günde seni görebilirmiyim emin değilim. Seni çok seviyorum bunu bile yeter."

Mesajı okuyunca yüzümde bir gülümseme yer edindi ama sonra içim buruklaştı. Bu gün Rüzgarı göremeyecek olmam beni üzdü doğrusu. Sıkıntıyla yataktan çıkıp banyoya girdim.
Üstümdeki ağırlığı atmak adına kısa bir duş aldım.

Ardından odama dönüp dolabımdan siyah mini eteğimi ve kahverengi kazağımı çıkartıp giyindim.

        (Yazgının giydikleri

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

        (Yazgının giydikleri.)

Zor olsada saçlarımı bağlamıştım. Hafif bir makyaj yapıp odamdan çıktım. Mutfağa geçip birşeyler atıştırdıktan sonra evdende çıktım. Arabaya bindiğimde Rüzgarı aradım çok geçmeden açtı.

"Alo sevgilim."

"Efendim Yazgı'm."

"Napıyorsun?"

"Şirketteyim canım çalışıyorum. Çok işim varda bu gün."

"Anladım, bu gün seni göremeyecekmiyim yani?"

"Maalesef canım. Hatta şimdide kapatmam lazım. Yarın görüşürüz artık. Seni seviyorum bay bay."

"Rüz-..."

Aaa tefonu suratıma kapattı. Eeee yuh ama artık ya bu kadar da olmaz. Tamam işin var da bir cümlemi tamamlasaydım.

Sinirle telefonu yan koltuğa atıp arabayı çalıştırdım. Benden daha önemli ne işin var acaba Rüzgar bey? Az önce yaptığı şey canımı sıkmaya yetmişti.

Şirkete gelince arabamı park edip indim. Şirkete girdiğimde herkes bir yerlere koşuşturuyordu. Canan yanıma gelince ona sordum neler olduğunu?

"Canan neler oluyor burda? Niye herkes panik?"

Canan gözlerini etrafta gezdirip yeniden bana döndü.
"Günaydın Yazgı hanım. Önemli birşey yok aslında, bu sabah Arya hanım biraz sinirliydide arkadaşlara uyarıcı bir konuşma yaptı o yüzden herkes sadece işle ilgileniyor."

Kafam karışmıştı.
"Arya sinirlimiydi, neden? Arya odasında mı Canan?"

"Neden sinirli bilmiyorum efendim. Siz gelmeden hemen öncede şirketten çıktı."

"Tamam canım sen işine dönebilirsin."

Canan yanımdan ayrılınca bende odama çıktım. Arya kolay kolay sinirlenmez ve sinirli olsa bile kimseye kızmaz.

Neden çalışanlara böyle davrandı anlamış değilim. Telefonumu çıkartıp Aryayı aradım. Uzun süre çaldıktan sonra açmayınca kapattım. Yine ne oluyor?

BENİM YAZGI'M Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin