Unicode~
နောက်နေ့ကစ Jeon JungKook ဆိုသူက မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းကို ရောက်လာသည်။ အဲ့အခန်းက အခန်းလွတ်ကြီး။
ဘယ်ဧည့်သည်မှ ထိုအခန်းမှ မတည်းဖူး၊ Jeon JungKook ကို ဦးလေးAidenက မျက်နှာသာပေးလွန်းသည်။
'ဒေါက် ဒေါက်!'
"ချာတိတ်...တံခါးဂျက်ချထားတာလား"
ချာတိတ်က တံခါးဂျက်ချပြီးနေတတ်တဲ့လူဆိုတာ ပထမဆုံးသိလိုက်သည်။
ပြည်တွင်းစစ်ကြေညာတဲ့နေ့ကတော့ အဲ့လိုဂျက်မချထားဘူးပဲ။
ချာတိတ်စိတ်အခြေအနေက ခန့်မှန်းရန်မလွယ်ကူ။
"ကိုယ့်ကို တံခါးဖွင့်ပေးလို့ရလား ချာတိတ်။ ကိုယ်စောင့်နေတယ်"
တံခါးလက်ကိုင်ဘုကို လှုပ်ခါနေသောအသံအား တခြားအသံတစ်ခုက ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။
စူးစူးဝါးဝါး အော်လိုက်သံ...နားကြားမှားတာမဟုတ်။
ပြီးတော့ လူအော်သံလည်း မဟုတ်။
"ချာတိတ်! တံခါးဖွင့်စမ်း! ချာတိတ် ကိုယ်ခေါ်နေတာကြားလား"
တံခါးကို တဘုန်းဘုန်းထုသည်။ သာမာန်နေ့လိုသာဆို အိမ်စေကပ္ပလီများ ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်ချေမည်။ အိမ်သားတွေကြားလိမ့်မည်။
ဒီနေ့ကမတူ... အိမ်စေကပ္ပလီအကြီးများက Mrs. Kim နဲ့အတူ ပြည်နယ်တပ်မတော်အတွက် လိုအပ်သည်များကို ချုပ်လုပ်ရန်လုပ်အားပေးရန် ထွက်သွားကြပြီ။
Joannaလည်း ထို့နည်းတူ။
Kim Aidenကတော့ မြင်းတပ်ထဲထပ်ပေးရမယ့် မြင်းတွေကို သွားစစ်နေသည်။
အခြားကပ္ပလီကျွန်ပေါက်စလေးတွေမှာတော့ လူလူသူသူမရှိတဲ့ အိမ်ထဲမဝင်ရဲကြ။
'ဘုန်း ဘုန်း!'
"ချာတိတ် ကိုယ်တံခါးဖျက်ပြီး ဝင်လာမှာနော်"
အပြောကမှ နောက်ကတသေးသည်...Jeon တစ်ယောက် သံခွာဘွတ်ဖိနပ်နဲ့ ကျွန်းတံခါးကြီးကို ကန်ထည့်လိုက်ပြီ။
အခန်းက လင်းလွန်းသည်... ချာတိတ်ကိုတွေ့တိုင်း ချာတိတ်က မှောင်လွန်းသည့်နေရာမှာသာနေသည်၊ အခုတစ်ခါနဲ့တော့မတူ။
အခန်းက လင်းလွန်းလို့ မျက်စိကြိမ်းမတတ်။
နေရောင်ကလည်း စူးလွန်းသည်။
YOU ARE READING
𝑨 𝑹𝒐𝒔𝒆 𝑶𝒇 𝑮𝒆𝒐𝒓𝒈𝒊𝒂 🥀
FanfictionTo my one and only Rose of Georgia... A devastated story between a traumatized boy and a psychiatrist during the American Civil War. Something as deep as ocean was formed between them. Recommended song - That should be me by Justin Bieber ...
