​လေလျင်​မျောတဲ့ ချစ်စကြာ{Completed}

🌀Chapter (12)🌀

*Zawgyi*

အခ်စ္စြမ္းအား ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကီးမားပါသလဲဟု ေမးခြန္းထုတ္လာခဲ့ပါလွ်င္ ေန့စဥ္ ပိတ္ရက္မရွိနီးပါး ဖြင့္လွစ္ေနတတ္ေသာ ေရႊသာယာျမိဳ့မေစ်းထဲက ခ်စ္စတိုးဆိုင္ေလးႏွင့္သူ့ေဘးကပ္လ်က္က ျမန္မာမုန့္ဆိုင္ေလးတို့ဟာ ယေန့လို လူအမ်ားသြားလာလွဳပ္ရွားၾကသည့္ တနလၤာေန့မွာေတာင္ ဆိုင္ရွင္ေတြမအားလပ္ၾကသျဖင့္ ဆိုင္ကို ပိတ္လိုက္ရသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

ဦးခ်စ္ခိုင္၏ေျခလွမ္းမ်ားသည္ ဒိုဒို့ကိုခ်စ္ေရးဆိုလုိက္တဲ့ေန့မွစလို့ ဒိုဒိုေနထိုင္ေသာ ႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးဆီ ေခ်ာင္းေပါက္မတတ္ျဖစ္ေနသည္ကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း သတိထားမိပါ၏။

ဒီေန့လည္း အိမ္ရွင္မမ်ား ေစ်းအလာမ်ားၾကသည့္ တနလၤာေန့မ်ိဳးမွာေတာင္ ခ်စ္စတိုးကို ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဟုဆိုကာ ပိတ္ပစ္ခဲ့လိုက္သည္။အေၾကာင္းအရင္းကား ဒီေန့က ဦးခ်စ္ခိုင္အတြက္ အခါၾကီးရက္ၾကီးေတြထက္ ပိုျပီးၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေနသည့္ ေန့တစ္ေန့ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။ဒိုဒိုေလးနဲ့ ပထမဆံုးခ်ိန္းေတြ့ရမည့္ေန့ျဖစ္တာမို့ ဦးခ်စ္ခိုင္၏ေျခလွမ္းေတြသည္ ေျမၾကီးကိုပင္ မထိခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ တက္ၾကြလန္းဆန္းေနသည္မွာ သိပ္ေတာ့မဆန္းၾကယ္ေပ။

ဒီေန့ First Dateျဖစ္ေနတာမို့ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခမ္း မေမာနိုင္မပန္းနိုင္ ေလွ်ာက္သြား၊ေလွ်ာက္စားကာ ခ်ိန္းေတြ့ၾကမည္ျဖစ္သည္။ "အေျဖေတာ့မေပးနိုင္ေသးဘူး၊ကြ်န္ေတာ္နဲ့ ခ်ိန္းေတြ့ခ်င္ရင္ေတာ့ တနလၤာေန့မနက္က်ရင္ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ေရွ့ကို အေရာက္လာခဲ့"ဆိုသည့္ ဒိုဒိုေလး၏ ညစ္က်ယ္က်ယ္စကားကို နားထဲ အထပ္ထပ္အခါခါၾကားေယာင္ေနရင္း လမ္းေလွ်ာက္လာရာမွ ဒိုဒိုတို့အိမ္ေရွ့သို့ ေရာက္လာခဲ့ျပီ။

"ဗ်ိဳ့..ေဒၚေဒၚ။က်ဳပ္ရဲ့ ဒိုဒိုေလးေရာဗ်"

ျခံတံခါးဝမွာမတ္တပ္ရပ္ေနရင္း ျခံဝိုင္းအတြင္း ပန္းပင္မ်ားကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေနသည့္ ေဒၚေဒၚေက်ာ့ကိုေတြ့တာမို့ ဦးခ်စ္ခိုင္ လွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္မိေလသည္။

ခါးတကုန္းကုန္းႏွင့္ ပန္းပင္ေရေလာင္းေနေသာ ေဒၚေက်ာ့နဒီခမ်ာ ဦးခ်စ္ခိုင္ကိုျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း ပါးစပ္အေဟာင္းသား။