​လေလျင်​မျောတဲ့ ချစ်စကြာ{Completed}

🌀Chapter (15)🌀

*Zawgyi*

ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ ဧည့္ခန္းေလး၏ သင္ျဖဴးဖ်ာအထက္တြင္ လူသံုးေယာက္ အလ်ားလိုက္ တန္းစီကာ ထိုင္ေနၾက၏။ေကာင္ငယ္ေလး၏ေအးစက္ေနေသာလက္ဖ်ားမ်ားကို ဦးေလးၾကီးတစ္ေယာက္က ျမဲျမံစြာဆုပ္ကိုင္ထားကာ သူတို့ေရွ့တြင္ရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးထံ စကားလွမ္းေျပာေနၾကတာပင္။

"သားရယ္..သားအေဖက ဘယ္ေလာက္ပဲ မေကာင္းခဲ့ဘူးပဲဆိုဆို အေဖဆိုတာ အေဖပဲေလ..သားရဲ့။ကိုယ့္သားတစ္ေယာက္လံုး လက္ထပ္ေတာ့မွာကို အေဖျဖစ္တဲ့ သူ့အေနနဲ့လည္း သိသင့္ပါတယ္ေလ။အေမ့စကားနားေထာင္ပါ သားရယ္"

ဦးခ်စ္ခိုင္လည္း ဒီသားအမိေတြၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုဘယ္ပံုေဖ်ာင္းဖ်ေပးရမယ္မွန္းမသိ။ဒိုဒိုက အလြန္ေခါင္းမာေနလ်က္ရွိျပီး ေဒၚေဒၚကလည္း သူ့သားကို ဖိအားေပးျပီး တြန္းလႊတ္ေနေတာ့တာ။

အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ဒိုဒိုနဲ့ဦးခ်စ္ခိုင္ရဲ့လက္ထပ္ပြဲအား ဒိုဒို့အေဖျဖစ္သည့္ ဦးသိန္းလွိဳင္ကို သြားဖိတ္ရန္ ေဒၚေက်ာ့နဒီက ေဖ်ာင္းဖ်ေနျခင္းပင္။ဦးသိန္းလွိဳင္က ဘယ္ေလာက္မေကာင္းဘူးပဲဆိုဆို ဒိုဒိုေလးရဲ့အေဖျဖစ္တာမို့ ဦးခ်စ္ခိုင္အေနနဲ့လည္း ေဒၚေဒၚေက်ာ့၏သေဘာဆႏၵကို လက္ခံမိသည္။

သို့ေပမယ့္ ဒိုဒိုေလးက ဒါကိုလက္မခံခ်င္။ဦးသိန္းလွိဳင္ကိုမဖိတ္ဘဲ ရွိေနသည့္ေဒၚေဒၚေက်ာ့ႏွင့္သာ မဂၤလာပြဲကို လုပ္လိုက္ေစခ်င္သည္။ဒိုဒို့ၾကည့္ရတာ သူ့အေဖျဖစ္သူကို အရမ္းစိတ္နာေနသည့္ပံုပါ။

"မဖိတ္ခ်င္ဘူး အေမရာ။သူ့ကိုဖိတ္ရင္ သူ့အီစီကလီမိန္းမက ပါလာဦးမယ္။သားမဖိတ္ခ်င္ဘူး။သားမဂၤလာပြဲကို သူတို့ႏွစ္ေယာက္မပါပဲဘဲ လုပ္ခ်င္တယ္။အလကား အကုသိုလ္ေတြ"

"သားရယ္..ကိုယ့္အေဖကို အဲ့လိုမေျပာရဘူးေလ။အခု သားတာဝန္က သူတို့ကို ပြဲဖိတ္တဲ့အေၾကာင္း သြားေျပာရံုပဲ။ပြဲကို လာတာမလာတာ သူတို့အပိုင္းပဲ။သူတို့က ဒီေလာက္ဂုဏ္ေမာက္ေနၾကတာ..အေမတို့လို ရပ္ကြက္စုတ္ေလးမွာလုပ္တဲ့ မဂၤလာပြဲကို သူတို့ပဲ တက္ပါေစဦး..သားရယ္။ မလာဖို့ကမ်ားပါတယ္"