Paalala: Ang kabanatang ito ay naglalaman ng maseselang eksena na hindi angkop sa mga menor de edad o hindi bukas ang pag-iisip.
Mariin akong nakapikit habang kagat ang ibaba kong labi. Pinatakan ni Heneral Vicencio nang magkakasunod na halik ang aking leeg at nang hindi siya makuntento ay hinigit niya aking mukha upang pahaparin ako sa kanya.
Nais ko sanang magsalita subalit agaran niya akong sinunggaban nang masimod na halik. Idiniin niya ang pagpisil sa aking pisngi dahilan upang umawang ang aking labi at pasukin niya iyon ng kanyang dila. Mapusok ang paraan ng kanyang pag-angkin kung kaya't halos malagutan ako ng hininga.
"Kasing tamis ng iyong lagusan ang iyong labi, Ryannel. Mas lalo akong nananabik sa iyo," ani ng heneral bago kinipkip ang dalawa kong kamay sa aking likuran.
Sinubukan kong magpumiglas sa takot na mawalan ako ng balanse ngunit hinigpitan niya ang pagkapit doon. Nang hilain niya ang aking braso palapit sa kanyang katawan ay mas lalo kong naramdaman ang kabuuan niya sa loob ko.
"H-heneral–ahhh!"
Nagpakawala siya nang isang malakas na ulos kung kaya't ako ay humiyaw sa sakit at pagkabigla. Inangkla niya ang kanyang braso sa aking leeg dahilan upang ako'y mapahilig sa pawisan niyang katawan. Bukod sa naghuhumindig niyang pagkalalaki ay nadarama ko rin ang mabilis niyang paghinga mula sa aking likuran.
"Ako ang iyong ginoo, Ryannel. Isa pang sambit mo ng salitang heneral ay tuluyan na kitang lulumpuhin... sa ligaya," babala niya.
Lumagok ako bago tumugon, "Hindi na po mauulit, aking g-ginoo."
Sinupsop niya ang ibaba ng aking tainga bago nagsimulang gumalaw pasulong sa aking lagusan. May ibayong pag-iingat ang kanyang pagdausdos ngunit mas lalo lamang akong nagdusa. Waring napupunit ang buong kong katawan sa kanyang kalakihan.
"Ginoo, nasasaktan ako," pag-amin ko habang nakatingin sa kanyang bughaw na mga mata.
Tumango siya at kumalas sa pagkakahawak sa aking braso. Kumapit akong muli sa mga dayami at akmang tatayo sa pag-aakalang iyon na ang wakas subalit puwersahan niyang hinawakan ang aking baywang upang idiin iyon sa kanyang katawan. Halos tumirik ang aking mata nang tumarak niya ng buo ang kanyang kalakihan sa aking lagusan.
"Nasasaktan ka marahil dahil hindi mo ako nais papasukin, Ryannel." sabat niya bago bumiwelta pasulong sa akin.
Pasok. Labas. Pasok. Labas.
Para iyong ritmo na paulit-ulit niyang ginagawa. Sa bawat ulos niya sa akin ay napapahiyaw ako sa sakit, ngunit agaran ring kumakalma tuwing iwawaksi niya palabas ang kanyang pagkalalaki. Mahigit ilang minuto rin ang nakalipas bago nasanay ng tuluyan ang aking katawan sa kanyang kalakihan. Ang kaninang kirot ay napalitan ng labis na pananabik.
"Ginoo, maari mo nang bilisan." ang aking tono ay may halong paghahangad.
Imbes na bilisan ay tumigil si Heneral Vicencio at humilig pababa sa aking katawan. "Nais kong marinig ang iyong pagmamakaawa, Ryannel. Iparinig mo sa akin ang iyong pananabik. Iparamdam mo sa akin na gusto mong angkinin kita ngayong gabi."
BINABASA MO ANG
Alapaap | R-18
Historical Fiction(Historical Boys Love Story) "Kasabay ng pagdilim ng maliwanag na kalangitan ay ang paglisan ng aking mahal." Bata pa lamang ay namulat na si Ryannel Guevarra sa mundong binalot ng himagsikan. Isa siyang mataas na heneral sa lungsod ng San Fernando...
