Beyaz karanlık

Kamp

-Bilgi,'' dedi fizik öğretmeni Stefan Dorlas. Kürsüden sınıftaki 20 kişiye seslenerek devam etti '' İnsanlık, hala bilginin kıyılarında geziyor, derinliklerinde nelerin saklı olduğuna hala çok uzağız. Sizler ve sizden sonraki nesiller belki derinliklerden yeni bilgiler ortaya çıkaracaksınız ama bilginin tamamına ulaşmak şu an için imkansız.Bilmediğimiz çok fazla şey var.'' Dedi 

Kelly parmak kaldırıp söz istedi ''Bay Dorlas, bilmediğimiz çok fazla şey var diyorsunuz. Peki bunca gelişmeye rağmen hala ''çok'' demenizin sebebini sorabilir miyim?

Güzel soru Bayan Kelly.'' Dedi Dorlas ardından '' Cevabı da çok basit. Sonsuzluk kavramını çözemediğimiz sürece gerçek ve eksiksiz bilgiye çok uzağız.''

Dorlas saatine baktı zil çalmak üzereydi '' Herkese iyi tatiller diliyorum, umarım öğrendikleriniz, ilerde keşfedeceğiniz bilgiler için güzel bir adım olmuştur.'' Dedi ve zil çaldı

Dorlas, öğretmenler odasına girip masaya çantasını sallayıp bırakmıştı. Bir sezonun bitişini anlatan bir hareketti bu. Son dersten çıkmanın ve yaz tatiline başlamanın ilk işaretiydi.

Öğretmenler odasına hocalar tek tek gelmiş çay, kahve içerek kendilerini ödüllendiriyorlardı. Herkeste bayram havası vardı. Normal günlerde son zille koşar ve kaçar adımlarla giden öğretmenler, oturmuş kahve içiyorlardı. Bu görüntü senede sadece bir kere oluyordu.

Kahvesini alırken diğer öğretmenlerin yazla alakalı planlarına kulak kabartıyordu, nereye gidecekleri muhabbeti dönüyordu. Dorlas 40 yaşında ve bekar olduğu için genç, bekâr öğretmenlerle takılamıyordu; evli olmadığı için evlilerle de takılamıyordu. Herkesle iletişimi vardı fakat bir yere kadarlık muhabbetlerdi.

Kahve doldururken matematik öğretmeni Bay Robert, Dorlas'a dönüp:'' Bay Dorlas bu sene nereye gidiyorsunuz?'' diye sordu.

Dorlas:'Bu sene fazla uzaklaşmayacağım, akbaşlı kartalların diyarında olacağım.''dedi gülümseyerek

'' Kartal dağları ha!'' dedi Robert şaşkınlıkla''Aslında en iyisini yapıyorsunuz, dibimizde gezilecek yerler varken ülke değiştirip tatile çıkmak da ne demek! Ama gel de ev ahalisine anlat.'' Dedi.

Dorlas:''Beni biliyorsunuz, tabiatla baş başa kalayım; yıldızları seyredeyim orası olmuş; burası olmuş fark etmiyor ama Bay Robert sizi de kıskanmıyor değilim. Dünyayı gezdiniz.''dedi hafifçe gülümseyerek.

''Gezdiğimi falan değil de sadece yollarda yaşadıklarımı, çektiğim eziyetleri yazsam roman olur, herhaldeç'' dedi Bay robert

Dorlas:''Her keyifli işin öncesinde ve sonrasında sıkıntı olur.''dedi yine hafif tebessümle

''Şehrin kuzeybatısına gidiyorsun ve bundan keyif alıyorsun. Bunun sıkıntısı nerede Bay Dorlas?'' diye sordu Bay Robert

Dorlas:''Haklısınız galiba.'' dedi gözlerindeki huzur yüzüne yayılıyordu fakat başına geleceklerden habersiz bir mutluluk içindeydi.

Kendi kendine:'' Evet tabiatı seviyorsun Dorlas. Belki de senin aşkın tabiata, kainata.''diye geçirdi içinden

Hoşlanmak, sevmek, âşık olmak arasındaki farkı çözememişti. Bu kavramları çok ince çizgilerle ayırıyordu. Belki de aşkı henüz yaşayamadığı için çok ince çizgilerle ayırıyordu ya da aşkın oluşturduğu uçurumları, derinliği yaşayamadığı için...

Âşık olduğunu sandığı kadınla iki yıl birliktelikten sonra tam evlilik aşamasında ihanete uğraması duygularını alt üst etmişti. Belki de aşk kavramını çok ince çizgiyle ayırmasının sebebi de buydu. Şuna kendini net bir şekilde inandırmıştı:''aşka inanmıyorum ve bilgiden başka bir şeye de aşık olamıyorum.''