Nung hapon ring 'yun, ay buti na lang wala kaming prof. pero may iniwan naman daw na gawain, kaya kahit papaano ay nakaligtas kami sa maaaring maging punishment, kung sakaling lumiban kami sa klase.
Uwian na rin noong makalabas kami ni Lucian ng gym, kung hindi pa ako hinila nito palabas at pagkatapos ay iwan na lang ng para bang walang nangyari, dahil hindi ko pa rin lubusan maintindihan ang mga kinikilos nito. kaya tulala tuloy ako habang papuntang floor ng room namin. Nang makarating nga ako sa classroom ay halos wala na ang lahat, tanging mga bag nila Mich at iba pa ang na iwan. Inayos ko na ang gamit ko at sandali ako na tigilan, dahil naalala ko ang envelope na kailangan kong ibigay kay Sir, nagmadali na ako papuntang faculty room ng mga teacher.
" Good afternoon po, nariyan po ba si Mr. Cruz? " Nakangiti kong saad sa isang hindi katandaang babaeng guro ng makapasok ako.
" Oh, hija. Mr. Cruz was on his meeting with principal, why do you ask?" Saad nito habang nagtitimpla ng kape sa pantry area.
" Ipapasa ko lang po sana ito. " Pinakita ko ang envelope na hawak ko.
" Oh, I see. Just put it in his table, beside of Ms. Fernandez’s table. " Nakangiting saad nito sa akin at bumalik sa kaniyang pwesto.
" Thank you po! " Ngumiti ako dito at tanging tango lang ang sagot nito.
Nang mailagay ko na ng envelope sa table ay lumabas na agad ako at nag tungo sa car park kung saan pumaparada si Kuya Noel, pero bago iyon i texted first Mich, if she was already in their house and it took a minutes before i get her response.
Mich;
I'm already at home, and i hope you are also, keep safe. loveyah! :)
Napanatag ako sa sinabi niya, kaya agad ko ng pinatay ang phone ko.
" Sa wakas, i'll get some rest na. " Pangungusap ko sa sarili.
Nang makarating ako sa car park ay halos wala ng sasakyan pumunta ako sa pwesto kung saan palaging pumaparada si Kuya Noel pero wala akong nakitang Kuya Noel at sasakyan du'n.
" Where are you na ba Kuya Noe— "
" Get in. " Malamig na saad nito.
Nagulat ako sa biglaang pagsulpot ni Lucian sa likuran ko habang nakasakay sa kaniyang sasakyan.
" Why? I d-don't w-want to come with y-you. Besides, baka kung saan mo pa ako dalhin 'no. " Nilagay ko ang kamay ko sa dibdib ko at agad tinaasan ng kilay.
Tiningnan muna ako nito mula ulo hanggang paa.
" Then, if you don't want to have ride with me, i won't force you, i'll just granting a Lolo Celso's favor. " Saad nito at sinimulan nang paandarin ang makina ng kaniyang sasakyan.
Wait? What did he say? Lolo's favor? Hindi kaya pinasusundo ako nito kay Lucian ?!
Nang maunawaan ko na ang sinabi nito ay hinabol ko ito.
" Hey! Wait, i'll come with you! " Sigaw ko habang tumatakbo at pinaghahampas ang sasakyan nito, agad naman nitong inihinto ang kaniyang sasakyan.
" What? " Irritadong saad nito at ibinaba ang salamin ng kaniyang sasakyan.
" I'll come with you. " Saad ko at binuksan ang shotgun seat.
Napairap na lang ito at wala ng na gawa pa.
Habang nasa biyahe ay tahimik lamang kami, nababagabag ako kung maayos na talaga siya, dahil na gawa pa nitong makapaglaro nang basketball.for christ sake's!
Tumikhim ako para basagin ang katahimikang bumabalot sa aming dalawa.
" Lucian, Ayos ka na ba talaga? Parang kagabi lang inaapoy ka na nang lagnat, eh. " Tumingin ako rito na ngayon ay seryosong seryosong nagmamaneho.
BINABASA MO ANG
Between Love and Desire (ON-GOING)
Romancesi Amara Eloise Montevano ay lubos na nagmahal nang isang lalaking ituring na niyang mundo. Para sa kaniya ito na ang una at huli niyang pag ibig.Ngunit nang dahil sa isang sulat at litrato tila gumuho ang kaniyang mundo. Higit pa sa salitang 'Sobra...
