(Rich Series #1) My Boss's Wife

CHAPTER 34

Blaire's pov

" cmon, umalis na dyan. You look like a suman." Narinig kopa ang mahinang pagtawa ni ms.laurent, nang aasar pa sya?! Halos lamunin nako ng lupa sa hiya!

Pagkatapos kase nung scene sa beach non tapos bigla ko naalala yung mga kabaliwan kong ginawa! Tapos... tapos.... hinalikan ko si ms.laurent! Tapos ang dami pa! Ayoko kona alalahanin nakakahiya!

Dali dali akong bumalik sa kwarto non, ni hindi nga kami naka bili ng souvenirs sa gift shop. Nakataklob ako ngayon dito ng kumot, pano ba naman kase. Yung isa dyan ng aasar!  Wala na akong mukang maihaharap! Huhu. Lamunin mona ako soil!

" dont be stubborn tamira, tumayo kana dyan. Sayang ang oras, that's the consequences of your doings. Deal with it." Pilit nya pinapaseryo ang boses nya, kahit hindi ko kita dahil nakataklob ang katawan ko ng kumot ay alam kong nagpipigil sya ng tawa. Sige tumawa ka!

Naiinis akong sumilip sa kumot na nakataklob saakin, at sinamaan sya ng tingin. Tama nga ako nakangiti na sya ngayon.

" ikaw nalang! Bahala ka! PO!" Naiinis kong bulalas sa kanya. At nag taklob na ulit ng kumot, para akong timang dito. Hayy

Whiskey pa more.

Hindi na talaga ako iinom non!
Pilit hinahatak ni mam laurent ang kumot saakin at pilit kodin itong binabalik. Bigla naman tumunog ang cellphone nya, may tumatawag. Napahinto sya at tinignan muna ako bago sagutin ito.

" wait me here, dont be stubborn and get up." Hindi na ako nakasagot dahil lumabas na sya ng room at sinagot ang tawag.

Sino kaya iyon? Mga sampung minuto rin bago sya nakabalik. Medyo napakunot ang noo ko. Ng pagkapasok nya ng kwarto ay seryoso na naman ang muka nito, parang yung muka nya noong unang una ko sya makita.

Blank, cold, emotionless.  Ano nangyari? Agad na akong tumayo sa kama pero inayos muna ang bed sheet, nakita kong nakatayo parin sya malapit sa pintuan at nakatingin sa phone nya.

Nagulat pa sya ng bigla kong higitin ang kamay nya at sabay na kaming lumabas. Alam kong kinakain ako ng kahihiyan dahil sa mga ginawa kong kabaliwan kagabi. Pero ayoko naman na makitang ganto na naman ang muka nya, nakakatakot. At nag aalala din ako. Sino ba naman kase ang tumawag sa kanya, at naging ganto ang mood nya?

" what are you doing?" Malamig nyang tanong, at bakas ang pagtataka. Nag lalakad na kami ngayon papunta sa sea side.

" diba sabi mopo gagala tayo? Wag mo sabihing drawing ka?" Pagbibiro ko, pero sa loob ay nag aalala na dahil sa lamig na naman ng boses nya.

Unti unting lumambot ang expression ng muka nya, at napatingin sa kamay nya na hawak ko parin.

" yeah i remember, eirlier you look like a stubborn lumpia wrapped in that stupid bed sheet, and now your being bubbly?" Nakangisi nitong tanong. Inirapan ko lang ito, yan balik na naman sya sa pangaasar. Hayy

Patuloy lang ang hatak ko sa kamay nya.

" chansing ka." Nagulat ako ng bigla nya yong sinabi, kaya napalingon ako. Agad nag akyatan ang dugo ko sa muka. Ano bang sinasabi nya?! Anong chansing?

Napatingin ako kung saan sya nakatingin. Sa kamay namin na magkahawak parin. Ay

Agad ko itong binitiwan, at nauna nang maglakad. Oo nga chansing na ako! Pero hindi ko naman yun sinasadya noh. Nagulat ako ng hawakan nya na naman ang kamay ko.

" oh kala koba chansing ako? Bitaw po." Naiinis kong sabi, at inirapan sya. Bahagya pa syang natawa. Hindi kona inalis ang kamay ko sa kanya. Dahil malambot ang kamay nya sobra.

Napahinto kami sa paglalakad ng may makitang mga taong nagkukumpulan sa iisang pwesto lang, anong meron doon? Napatingin ako sa katabi kong nagtataka narin nakatingin.