(Rich Series #1) My Boss's Wife

CHAPTER 44

Blaire's pov

Mga sampung minuto din akong nasa loob ng kwarto at panay ang iyak, napagpasyahan konang mag ayos ng sarili at baba-ba na ako, para ayusin ang mga pinag kainan, hindi na ako nakapag luto kaya dapat ako na ang mag ligpit ng pinagkainan.

Kaya moto blaire, mag liligpit lang ng mga pinagkainan tapos aakyat na ulit okay?

Pagkababa ko ay nadaanan kopa sila sa sala maliban kay nanay stella. Nilagpasan ko nalang sila at nag punta na sa dining.

Naabutan ko naman si nanay na nag liligpit na.

" nay, ako napo dyan. Pahinga napo kayo." Bungad ko, ng tuluyan ng makalapit. Nag angat naman ng tingin si nanay at nginitian ako.

" sige nak, pero ayos ka lang ba talaga?" Nag aalala ni nanay na tanong, mahina akong napangiti.

Okay ba ako?

Hindi.

Hindi ako sumagot sa tanong ni nanay pero agad ko syang niyakap, medyo na gulat pa sya pero tinapik tapik padin nya ang likod ko.

Kaylangan ko ng hug, sa tuwing mag cocomfort ako ng ibang tao o kaibigan. Power hug, pero yoon ang hindi ko maiibibigay sa sarili ko ngayon. Dahil ako ang may kainlangan.

Kumalas na ako sa yakap kay nanay at ngumiti. "ok lang po ako nay, good night po." Pilit ngiti kong sabi, bakas ang pagaalala sa muka ni nanay pero tumango padin. At umalis na.

Inaayos ko naman ang mga pinag kainan, at dinala na sa kusina.

Natapos kung hugasan lahat ng may marinig akong ingay papunta sa kusina kung nasan ako.

Si ate sammy ate ms. Laurent.

" baby blaire, you're here pala." Nakangiting sabi ni ate sammy. Ngumiti lang ako, at pinunas ang kamay sa isang towel.

" opo, nag hugas ako ng mga plato." Sabi ko at nginitian sya ng maliit.

" ganon ba, kuha lang kami ng water." Sabi nya, at pumunta nasa harap ng reff.

Tumango nalang ako at naglakad na paalis. Napatingin ako kay ms. na Nakatingin na saakin. Blanko ko lang syang tinignan at tumingin na uli sa nilalakaran ko.

Nakita ko pang bumuka ang bibig nya na dapat ay may sasabihin, pero nilagpasan ko lang sya.

Hindi kopa sya kayang kausapin  pwede bang kahit isang araw lang? Para kahit papaano naman mabawasan yung sakit? Pero malabo yon.

Hindi na ako mag abalang tumingin, ramdam kong naka sunod sya ng tingin. Miss ko na sya, ang tagal ko syang hindi nakita eh. Tao lang naman ako nakaka miss pero nasasaktan ren. Ang drama.

Nang madaanan ko sya kanina  amoy na amoy ko ang amoy na sa tuwing malalanghap ng ilong ko alam ko na agad na sya iyon. Vanilla scent na may kahalong amoy nya. Hindi ko alam pero naturak sent nya ata iyon na hinaluan ng pabango nya.

Nasasaktan na ako pero sya parin ang iniisip ko. Nababaliw na talaga ako.

Nagbalik lang ako sa ulirat ng may naramdaman akong sakit sa balikat. May nakabanggan ako.

"Aww!" Daing ko,masyado napalakas ang bangga. Masyado na ata akong lutang.

"Omg, sorry blaire. Okay ka lang ba?" Nag angat ako ng tingin ko, si kuya cole pala. Pero anong sabi nya? Omg?

" okay lang po ako kuya cole, lutang ako masyado." Pilit tawa kong sabi, at napayuko nalang, at hinaplos ang balikat ko ang sakit eh. Ang tigas pa naman ng muscles ni kuya cole. Skkss

" sorry ah, masakit paba?" Nag aalaa nyang sabi at hinawakan ang balikat ko.

" ok lang po." Sabi ko nalang at ngumiti. Tumango nalang sya.