... the next morning
ΑΡΙΑΔΝΗΣ POV.
~ Προφανώς και δεν μπορεί να χαλάσει ο γάμος μου με την Αθηνά. Δεν είναι και ο,τι καλύτερο να μαθαίνεις ότι ίσως έγινε κάτι μεταξύ της κολλητής σου και της μέλλουσας γυναίκας σου... αλλά όταν η κατάσταση είναι αυτή που είναι... δεν μπορώ πραγματικά να κατηγορήσω την Αθηνά. Ήταν ναρκωμένη. Απ' την άλλη, δεν μπορώ να κατηγορήσω και την Δανάη, γιατί δεν είχε επίγνωση του τι έκανε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να βοηθήσουμε την Δανάη όσο γίνεται. Δεν φταίει εκείνη για την κατάσταση της. Ίσως το μόνο πράγμα για το οποίο φταίει, είναι ότι τόσο καιρό είχε αμελήσει την υγεία της. Και ίσως φταίμε κι εμείς λίγο, που είμασταν κοντά της αλλά δεν την ελέγχαμε. Αλλά αυτό θα αλλάξει απο εδώ και πέρα. Δεν ξέρω πως θα μπορέσουμε να την ελέγχουμε συνέχεια... αλλά νομίζω θα το βρούμε. Προς το παρόν ένα είναι σίγουρο... την Αθηνά δεν την διώχνω απο την ζωή μου. Μήπως όμως να της κάνω την δική της ζωή λιιιιγο πιο δύσκολη; Να νομίζει ότι με χάνει στ' αλήθεια; Ή μήπως είναι πολύ cruel αυτό; Ας της στείλω ένα μήνυμα να δω... είναι εδώ; Ή έφυγε το βράδυ; ~
(ΑΡΙΑΔΝΗ - Αθηνά...)
~ Το διάβασε αμέσως... και πληκτρολογεί κιόλας. Γρήγορη την βρίσκω. Καλό αυτό.~
(ΑΘΗΝΑ - Αγάπη μου! Ξύπνησες; Πως είσαι;)
(ΑΡΙΑΔΝΗ - Ξύπνησα.)
(ΑΘΗΝΑ - Πως είσαι;; Μπορώ να έρθω να σε δω;;)
(ΑΡΙΑΔΝΗ - Αν δεν βαριέσαι.)
~ Άντε να δω πόση ώρα θα της πάρει να ερθ... ~ *Πριν προλάβει να ολοκληρώσει την σκέψη της, η Αθηνά ανοίγει την πόρτα του δωματίου και τρέχει προς το μέρος της.*
ΑΘΗΝΑ - Μωρό μου, πως είσαι;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Ε... καλύτερα λέω.
ΑΘΗΝΑ - Πονάς; Θέλεις να σου φέρω κάτι;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Λίγο πονάω, ναι.
ΑΘΗΝΑ - Να φωνάξω τον γιατρό;;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Όχι όχι, μου είπε ότι είναι λογικός λίγος πόνος.
ΑΘΗΝΑ - Μπορώ να κάνω εγώ κάτι;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Σαν τι;
ΑΘΗΝΑ - Οτιδήποτε. Κάτι για να νιώσεις καλύτερα.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Μπα...
ΑΘΗΝΑ - Κάτι για να σταματήσεις να μου απαντάς μονότονα;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Δεν σου απαντάω μονότονα.
ΑΘΗΝΑ - Α ναι, καθόλου.
