ΑΡΙΑΔΝΗΣ POV.
*Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μέσα στο μυαλό της Αριάδνης την ώρα που βρίσκεται διασωληνωμένη και semi-αναίσθητη στο κρεβάτι του νοσοκομείου. (ακολουθεί ο τελευταίος μονόλογος της Αθηνάς απο το προηγούμενο παρτ. Οι απαντήσεις της Αριάδνης - μέσα στο κεφάλι της - θα είναι γραμμένες ~ΕΤΣΙ~ *
~ ΑΡΙΑΔΝΗ: Νιώθω την Αθηνά. Μπορώ να μυρίσω το άρωμά της. Την ακούω που μου μιλάει... Αλλά δεν μπορώ να την δω. Γιατί δεν μπορώ να την δω? Αθηνά;;; Αθηνά με ακούς;;; Τίποτα... γιατί δεν με ακούει;;; Που είμαι;; Γιατί δεν μου λέει που είμαι; Πως έτσι δεν μπορεί να με βλέπει;; Τι έχω; Τι έγινε;....
ΑΘΗΝΑ - Άρι... δεν ξέρω αν μπορείς να με ακούσεις... ~ΜΠΟΡΩ ~ αλλά δεν μπορώ να το κρατάω άλλο μέσα μου. ~ ΠΟΙΟ;; ~ Πρέπει να μάθεις κάτι. Η Δανάη με νάρκωσε. ~ ΤΙ ΕΚΑΝΕ; ~ Με πήγε σε ένα ξενοδοχείο και... και δεν έχω ιδέα τι έγινε στη συνέχεια. ~ ΟΧΙ ΠΑΛΙ... ΓΙΑΤΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΒΗ ΠΑΛΙ; ~ Μπορεί να μην έγινε τίποτα... αλλά μπορεί και να σε απάτησα. ~ ΟΧΙ... ΟΧΙ... ΟΧΙ... ΟΧΙ...~ Και με σκοτώνει που δεν ξέρω... με σκοτώνει που μπορεί να σε έχω πληγώσει. Και με σκοτώνει ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι ερχόσουν να βρεις εμένα και τη Δανάη όταν έγινε το ατύχημα. ~ ΑΤΥΧΗΜΑ; ΤΙ ΑΤΥΧΗΜΑ; ... ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ... ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ... ΤΩΡΑ ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ. ~ Νιώθω υπεύθυνη που είσαι έτσι. ~ ΟΧΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ. ~ Θα στα πω και όταν ξυπνήσεις και είσαι καλύτερα... αλλά δεν μπορούσα να το κρατάω μέσα μου όλο αυτό. Έπρεπε να στο πω, ακόμα κι αν δεν μπορείς να με ακούσεις. ~ ΜΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ ~ Το σημαντικό είναι ότι σε αγαπάω περισσότερο και απο τη ζωή μου. ~ ΚΙ ΕΓΩ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ~ Θέλω να είμαι για πάντα μαζί σου.~ ΚΙ ΕΓΩ~ Θέλω να σε παντρευτώ, ~ ΠΑΝΤΡΕΨΟΥ ΜΕ~ θέλω παιδιά μαζί σου, θέλω κατοικίδια μαζί σου, θέλω να κοιμάμαι και να ξυπνάω μαζί σου, μέχρι το τέλος της ζωής μου. ~ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΛΩ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ~ Και πραγματικά θα έδινα τα πάντα να ήμουν εγώ διασωληνωμένη σε αυτό το κρεβάτι αντί για εσένα... ~ ΔΙΑΣΩΛΥΝΩΜΕΝΗ;; ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΑ;~
ΑΘΗΝΑ - Συγχώρεσέ με.
*Η Άρι ανοίγει τα μάτια της και σφίγγει το χέρι της Αθηνάς που την κράταγε*
ΑΘΗΝΑ - Αρι;; Αγάπη μου με ακούς;;;
*Η Άρι δεν μπορεί να μιλήσει, έχει το οξυγόνο, αλλά κουνάει καταφατικά το κεφάλι της*
ΑΘΗΝΑ - ΓΙΑΤΡΕ!!! Άρι, μωρό μου... Με άκουγες τόση ώρα;;
*Κουνάει και πάλι καταφατικά το κεφάλι της*
ΑΘΗΝΑ - Με συγχωρείς;;
*Για μια ακόμη φορά, κουνάει καταφατικά το κεφάλι της, ενώ παράλληλα ένα δάκρυ κυλάει στο πρόσωπο της.*
ΑΘΗΝΑ - Σε αγαπάω.
*Η Άρι της σφίγγει περισσότερο το χέρι. Εκείνη τη στιγμή μπαίνει μια νοσοκόμα μέσα στο δωμάτιο τρέχοντας μαζί με τον γιατρό.*
ΑΘΗΝΑ - Γιατρέ, άνοιξε τα μάτια της, μου έσφιξε το χέρι....
ΓΙΑΤΡΟΣ - Θα σας παρακαλέσω να βγείτε απο το δωμάτιο για λίγο. Πρέπει να την εξετάσουμε. Θα σας φωνάξω σε λίγο.
