ΑΡΙΑΔΝΗΣ POV.
* Ημουν πραγματικα ετοιμη να της τα πω ολα... αλλα ηρθε ο Δημητρης.. Θα τα βρω μαζι του.. ηταν γραφτο να χτυπησει την πορτα το συγκεκριμενο δευτερολεπτο.. .δεν πρεπει να μαθει τιποτα η Αθηνα.. αλλα την χρειαζομαι εδω οσο θα μιλαω με τον Δημητρη. Να μου δινει δυναμη... να της δειξω οτι τον αγαπαω... γιατι τον αγαπαω.. ετσι; *
Αριαδνη - Θα μπορουσες...
Αθηνα - Ναι;
Αριαδνη - Να κατσεις;
Αθηνα - Μα... ειναι κατι που πρεπει να το συζητησετε μονοι σας..
Αριαδνη - Ναι αλλα... σε χρειαζομαι εδω *ενα δακρυ μου ξεφυγε και κυλισε στο μαγουλο μου και εκεινη το σκουπισε με το χερι της και με πηρε μια αγκαλια.. απο τις πιο ωραιες...*
Αθηνα - Τοτε δεν παω πουθενα... *ανατριχιασα οταν μου το ψιθυρισε στο αυτι ενω με αγκαλιαζε... και μπορουσα να μυρισω το αρωμα της.. μεθυσα... δεν ηξερα τι θα εκανα μετα. *
Αριαδνη - Αθηνα.. *τραβηχτηκα απο την αγκαλια μας και τρεμοντας κοιταξα τα ματια της και υστερα το στομα της.. ηθελα τοσο να την φιλησω... να την γευτω..*
Αθηνα - Εισαι ετοιμη... ; *προσεξε οτι κοιταζα τα χειλη της και μιλησε πρωτη για να με επαναφερει...*
Αριαδνη - Οχι...
Αθηνα - Να ανοιξω εγω;
Αριαδνη - Οχι, μπορω...
Αθηνα - Παμε μαζι..
Αριαδνη - Ενταξει... αλλα... Αθηνα...
Αθηνα - Ελα..
Αριαδνη - Σαγαπαω...
Αθηνα - Κι εγω παιδι μου..
Αριαδνη - Οχι... δεν καταλαβαινεις...
Αθηνα - Καταλαβαινω... κι εγω σε αγαπαω..
Αριαδνη - Οχι ετσι ομως...
Αθηνα - Τι εννοεις;;
Αριαδνη - Δεν μπορω να σου πω τι εννοω... ειναι δυσκολο.. *ομως μπορουσα να της δειξω... διστακτικα την τραβηξα απο τη μεση και την εφερα πιο κοντα μου... *
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΑΘΗΝΑΣ POV.
*Η Αριαδνη εβαλε το χερι της στη μεση μου... ξαφνιαστηκα... αλλα ξαφνιαστηκα ακομα περισσοτερο απο αυτο που ακολουθησε... με τραβηκε κοντα της... "θα ηθελε αλλη μια αγκαλια πριν παμε να ανοιξουμε την πορτα" σκεφτηκα... αλλα απλα με τραβηξε κοντα... ειμασταν σε αποσταση αναπνοης και με κοιταγε στα ματια... τα δικα της ηταν βουρκωμενα και μου ραγιζαν την καρδια... ετσι οπως ειμασταν ηθελα τοσο να τη φιλησω.. αλλα δεν επρεπε. Οπως ειπα ειμασταν σε αποσταση αναπνοης και ενιωθα κατι τοσο πρωτογνωρο μεσα μου. Το στομαχι μου εκανε κυκλους και η καρδια μου νομιζα θα εκραγει... *
