* Εφτασαν τα γενεθλια της Αριαδνης. Εννοειται ειναι ακομα μαζι με την Αθηνα, περνανε τελεια, και διαβαζει και προετοιμαζεται για τις Πανελληνιες. Ολα πανε τελεια, αν και κουραζεται λιγο με τα μαθηματα. *
Αριαδνης POV.
*Μιλαγα στο τηλεφωνο με την Δαναη, με πηρε να μου ευχηθει. Ειναι Σαββατο πρωι, και σε λιγο εχω μαθημα με την Αθηνα. *
Δαναη - Χρονια πολλα σκατοο μου, εγινες και 18 τρομαρα σου. Να σε χαιρομαστε ολοι, και περισσοτερο η σεξοβομβα σου.
Αριαδνη - Ελα, χαχαχ, σκασεεε.. ευχαριστω παντως.
Δαναη - Παρακαλω, εχετε μαθημα σημερα?
Αριαδνη - Ναι, εκθεση
Δαναη - Και καλα, θα κανετε μαθημα στα γενεθλια σου?
Αριαδνη - Εχουμε Πανελληνιες σε ενα μηνα, μην το ξεχνας. Δεν μπορω να χανω μαθηματα, το ξερουμε και εγω και εκεινη, πανω απ ολα αυτη τη στιγμη ειναι τα μαθηματα.
Δαναη - Δεν το περιμενα απο εσενα αυτο.
Αριαδνη - Χαχαχα, τι να κανουμε, αυτη ειναι η αληθεια.
Δαναη - Και δεν θα κανετε τιποτα αλλο σημερα?
Αριαδνη - Εννοειται, εχω το παρτυ το βραδυ, το ξεχασες?
Δαναη - Ξεχνιεται βρε? Εεε εννοω οι δυο σας
Αριαδνη - Αααα, δεν ξερω
Δαναη - Τι εννοεις?
Αριαδνη - Δεν ξερω αν θα κανουμε κατι, δεν κανονισα τιποτα.
Δαναη - Εκεινη? Εκπληξη? Κατι?
Αριαδνη - Ιδεα δεν εχω.
Δαναη - Δεν μιλησατε?
Αριαδνη - Οχι, δεν πηρε, ουτε εστειλε μηνυμα. Βασικα... μιλησαμε λιγο οταν ξυπνησα, μου πε καλημερα, τα κλασσικα, οτι θα ερθει κανα 10λεπτο αργοτερα, αλλα ουτε χρονια πολλα ουτε τιποτα.
Δαναη - Ουτε χθες το βραδυ?
Αριαδνη - Ουτε... μιλαγαμε μεχρι τις 3, αλλα ουτε καν ειπε χρονια πολλα οταν αλλαξε η μερα.
Δαναη - Και εσυ δεν ειπες τιποτα?
Αριαδνη - Οχι, σιγα μην ελεγα.
Δαναη - Λες να το ξεχασε?
Αριαδνη - Ελα μωρε, μπορει απλα να θελει να μου το πει απο κοντα...
Δαναη - Σιγουρα δεν το ξεχασε?
Αριαδνη - Αποκλειεται... το περιμεναμε και οι 2 τοσο καιρο... τωρα ειναι 100% νομιμη η σχεση μας, δεν μπορει κανενας να μας πει τιποτα.
Δαναη - Και... θα το δημοσιοποιησετε?
Αριαδνη - Insta κτλ?
Δαναη - Εεεε ναι... θα αρχισετε το κλασσικο ζευγαριστικο με τις φωτο και τα στορυ μαζι κτλ?
Αριαδνη - Δεν ξερω, εγω θα θελα, αλλα εξαρταται και απο εκεινη.
Δαναη - Μαααλιστα...
Αριαδνη - Ναι, τελος παντων, θα ρθει απο στιγμη σε στιγμη, οποτε τα λεμε μετα λοβ, σαγαπω
Δαναη - Κι εγω αγαπη, χρονια πολλα και παλιιι.
Αριαδνη - Ευχαριστωωω
*Εκλεισα το τηλεφωνο και ετοιμαστηκα για το μαθημα. Ειχα στο μυαλο μου την απορια της Δαναης. Λες να το ξεχασε οντως? Λες να ξεχασε τα γενεθλια μου? Πως ειναι δυνατον? Απο την αλλη... γιατι δεν μου εχει πει χρονια πολλα μεχρι τωρα? Ετσι και τα ξεχασε... θα την σκοτωσω.*
