ΑΘΗΝΑΣ POV.
*Ειμαστε επιτελους μονες μας. Τοση ωρα αυτο ηθελα. Νταξει, δε λεω, καλο ειναι και το να περναμε χρονο μαζι με τις φιλες της... να μπορουν και αυτες να με συμπαθουν, να μπορω κι εγω να τις ξερω, να ειμαι ησυχη οταν ειναι μαζι τους η Αρι... αλλα θελω τοσο να μενουμε μονες μας. Για ωρες.. για μερες.. για μηνες.. για χρονια.. για αιωνες ολοκληρους και ατελειωτες χιλιετιες... *
Αθηνα - Επιτελους.. μονες μας.
Αριαδνη - Χμμ.. πολυ καλο αυτο, εε?
Αθηνα - Ναι, παρα πολυ καλοο
Αριαδνη - Μμμμ.. δλδ σαρεσει που ειμαστε μονες μας..
Αθηνα - Προφανεστατα και μαρεσει.
Αριαδνη - Φυσικα.. γιατι.. ξερεις.. μονες μας μπορουμε να κανουμε πολλα περισσοτερα πραγματα..
Αθηνα - Εγω δε ξερωω..? *την πλησιαζω και την αγκαλιαζω ερωτικα*
Αριαδνη - Για πες τα μου..
Αθηνα - Ποια..? *ειμαι χαμενη μεσα στην αγκαλια της.*
Αριαδνη - Αυτα που μπορουμε να κανουμε..
Αθηνα - Χμμ.. δε τα ξερεις?
Αριαδνη - Οχι.. εγω ειμαι απλα ενα μικρο και αβγαλτο κοριτσακι.. εσυ τα ξερεις καλυτεραα.
Αθηνα - Και θες δηλαδη να στα πω? *της ψιθυριζω στο αυτι*
Αριαδνη - Μμμ.. ναι..
Αθηνα - Μηπως θες παραλληλα να στα δειχνω κιολας? *παλι ψιθυριστα, αυτη τη φορα, οταν τελειωσα την προταση μου, δαγκωσα τον λοβο του αυτιου της.
Αριαδνη - Αχχ.. ναι..
Αθηνα - Μμμμ.. πρωτα θα σε σφιξω στην αγκαλια μου, και θα σε γεμισω με φιλια... απο το στομα μεχρι και το στηθος σου. *λεω, και αμεσως τα κανω πραξη. Απο το στομα της, αρχιζω να κινουμαι στο μαγουλο και υστερα πιο κατω, σε ολο της τον λαιμο μεχρι που φτανω στο στηθος της.. εκει αφηνω ενα μονο φιλι... τη νιωθω να τρεμει.. και μαρεσει αυτο*
Αριαδνη - Μμμμ μεταα..? *δαγκωνει τα χειλη της και αυτο με αναβει ακομα περισσοτερο..*
Αθηνα - Μεταα.. θα σε κουβαλησω αγκαλια μεχρι το κρεβατι σου. *Ειπα και εκανα... σηκωνοντας τη και μεταφεροντας τη στο δωματιο της. Την εριξα πανω στο κρεβατι.. εκεινη ειχε μεινει αφωνη, ομως φαινοταν οτι της αρεσε.* μετα.. θα ερθω απο πανω σου, και θα συνεχισω τα φιλια μου. *ειπα, και συνεχισα απο το στηθος της, οπου και ειχα μεινει προηγουμενως.. κατεβασα την μπλουζα της λιγο και της εδωσα και πιο μεσα απο ενα φιλι στο καθε βυζακι.. τι βυζακι δηλαδη... βυζαρα.. (αλλα οχι απο αυτες τις φουσκωμενες με σιλικονες και μαλακιες.. αληθινο, οχι πολυ μεγαλο, αλλα στητο και πανεμορφο)... μετα κατεβηκα πιο κατω και αυτη τη φορα ανεβασα τη μπλουζα της για να δωσω φιλια και στην κοιλια της... εκει ομως σταματησα.*
Αριαδνη - Μη.. μη σταματας.. σε παρακαλω.. μη..
Αθηνα - Με ενοχλουν ομως τα ρουχα και γι αυτο θελω να σε δω να τα βγαζεις..
Αριαδνη - Χωρις λιγη βοηθεια..?
Αθηνα - Ειπα, θελω να σε βλεπω να τα βγαζεις.. αργα.. και βασανιστικα.
*εκεινη χωρις αλλη λεξη, με εβαλε απο κατω, και με μετακινησε ελαφρως πιο πανω στο κρεβατι, για να κατσω και οχι να ξαπλωσω... μετα σηκωθηκε και την παρακολουθουσε με περιεργεια καθως ανοιγε ενα συρταρι της... απο εκει εβγαλε 2 σετ χειροπεδες.. σκαλωσα. ηρθε κοντα μου και μου εδεσε τα χερια στις ακρες του κρεβατιου.. ποτε αντιστραφηκαν τοσο εντονα οι ρολοι??*
Αθηνα - Αρι.. τι κανεις? που τις βρηκες τις χειροπεδες??
Αριαδνη - Σε περιπτωση που το ξεχασες.. ο πατερας μου ειναι αστυνομικος.. εχει απειρα ζευγαρια.. *ειπε την ωρα που εβαζε το κλειδι απο τις χειροπεδες στο πιο ψηλο της ραφι.. * εεε οχι οτι θα μπορουσες να τις παρεις.. αλλα για παν ενδεχομενο.. ειναι καλυτερα εκει πανω.
Αθηνα - Αρι.. τι κανεις..?
Αριαδνη - σσσ... *ειπε, και για να με κανει να σκασω, με φιλησε. πιο ομορφα, πιο παθιασμενα απο ποτε.* θα καταλαβεις...
*απομακρυνθηκε και πηγε απεναντι μου (ομως δεν ειχε ανεβει στο κρεβατι. εβγαλε σιγα σιγα το τζιν της, μεθυστικα θα ελεγα. και μετα ανεβηκε στο κρεβατι... εβαλε το ενα της ποδι στα αριστερα και το αλλο στα δεξια μου... και αρχισε αργα και βασανιστικα να βγαζει τη μπλουζα της...*
