* Ξυπνησα... πηγε 2 η ωρα. Εχω ενα σημειωματακι απο το μωρο μου πανω στο κινητο. Μου λεει οτι εχει ετοιμασει πρωινο στην κουζινα. Τι πρωινο, που σε λιγο θα ερθει για να φαμε μεσημεριανο... Σηκωθηκα, ντυθηκα και εκανα ενα γρηγορο ντουζακι. Εκατσα στο κρεβατι με το λαπτοπ μου και εβαλα να δω Φιλαρακια στο Netflix. Την λατρευω αυτη τη σειρα, με κανει παντα να γελαω. Την εχω δει και 20 φορες... αλλα δε τη βαριεμαι ποτε. *
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
* Μολις ηρθε σπιτι η Αθηνα. Εκλεισα αμεσως το λαπτοπ και πηγα να την αγκαλιασω και να την φιλησω αμεσως.*
ΑΡΙΑΔΝΗ - Μωρο μου, γυρισεεες. *Της εκανα μια τεραστια αγκαλια και την φιλησα πολυ παθιασμενα... σαν να ειχα να την δω χρονια.*
ΑΘΗΝΑ - Ναι αγαπη μου, εσυ τωρα ξυπνησες;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Ναι, γι αυτο δε σου εστειλα μηνυμα, φανταστικα οτι θα γυρναγες σπιτι.
ΑΘΗΝΑ - Πως κοιμηθηκες, υπναρου μου;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Δεν εχω παραπονο, σαν πουλακι. Πιο νωρις δεν επρεπε να ερθεις; Που ησουν;
ΑΘΗΝΑ - Βγηκα για ενα καφε...
ΑΡΙΑΔΝΗ - Μονη σου;
ΑΘΗΝΑ - Οχι... βγηκα... βγηκα με τον... *απομακρυνοταν οπως το ελεγε, πηγαινε προς το τραπεζι της κουζινας και αφησε την τσαντα της σε μια απο τις καρεκλες* Δεν εφαγες αυτα που σου ετοιμασα;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Οχι, ειχε παει σχεδον 2, σε περιμενα να φαμε μεσημεριανο... αλλα μην αλλαζεις τη συζητηση...
ΑΡΙΑΔΝΗ - Αχ, Αθηνα, οχι παλι τα ιδια! Ο Δημητρης θα ερθει στον γαμο! Δεν πιστευω να του ειπες να μην ερθει...
ΑΘΗΝΑ - Οχι μωρο μου. Τα βρηκαμε. Του ειπα να ερθει και οτι θα χαρω πολυ να τον δω εκει.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Πως κι ετσι;; *Ημουν σουκεθ*
ΑΘΗΝΑ - Καταλαβα καποια πραγματα αγαπη μου. Ειναι κολλητος σου. Τον αγαπας και σε αγαπαει... και νοιαζεται για σενα. Και θελω να ειναι υπεροχος ο γαμος μας, οπως τον εχεις φανταστει. Και τον εχεις φανταστει με τον Δημητρη εκει. Δεν μπορω να στο στερησω... θελω να εισαι χαρουμενη.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Μωρο μου... *απλα εμεινα με την ωριμοτητα της... και με το ποσο ωραια τα ελεγε ολα. Απλα την αγκαλιασα και παλι. Και την φιλησα, την φιλησα με τοση αγαπη... τοσο τρυφερα.*
ΑΘΗΝΑ - Σ'αγαπαω.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Κι εγω σ'αγαπαω μωρο μου.
ΑΘΗΝΑ - Λοιπον... τι θελεις να φαμε;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Σκεφτομουν να κανω μακαρονια με σαλτσα πεστο...
ΑΘΗΝΑ - Ναι... ή... μπορουμε να παμε να φαμε στο καινουριο Ταιλανδεζικο...
ΑΡΙΑΔΝΗ - Οοοο.. δυσκολη επιλογη.
ΑΘΗΝΑ - Χαχαχα, ντυσου και παμε.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Σε 5 ειμαι ετοιμη.
ΑΘΗΝΑΣ POV.
* Φτασαμε στο Ταιλανδεζικο. Ειναι παρα πολυ ομορφα εδω. Η ατμοσφαιρα φιλικη, το φαγητο μυριζει υπεροχα... και απεναντι μου καθεται το πιο ομορφο πλασμα στον κοσμο... κι εγω... εγω το μονο που μπορω να σκεφτω... *
ΣΕΡΒΙΤΟΡΑ - Οριστε, καλη σας ορεξη.
ΑΡΙΑΔΝΗ & ΑΘΗΝΑ - Ευχαριστουμε πολυ.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Μωρο μου, εισαι καλα;
ΑΘΗΝΑ - Ναι μωρακι μου, καλα ειμαι, γιατι;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Μου φαινεσαι καπως...
ΑΘΗΝΑ - Καπως; Πως καπως;
ΑΡΙΑΔΝΗ - Καπως... off.
ΑΘΗΝΑ - Ειμαι απλα λιγο κουρασμενη.. απ το μαθημα.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Δεν μας τα λες καλα Αθηνουλα.
ΑΘΗΝΑ - Μωρο μου αληθεια, κουραση ειναι...
ΑΡΙΑΔΝΗ - Αν ηταν κατι αλλο θα μου το ελεγες;
ΑΘΗΝΑ - Εννοειται φως μου.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Δηλαδη... εισαι 100% εδω;
ΑΘΗΝΑ - Φυσικα.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Μπορω δηλαδη να σου μιλησω για καποιες ιδεες που ειχα για την διακοσμιση;
ΑΘΗΝΑ - Προφανως και ναι αγαπη μου, σε ακουω.
ΑΡΙΑΔΝΗ - Τριανταφυλλα κοκκινα, ομπβιουσλι.
ΑΘΗΝΑ - Ομπβιουσλι...
ΑΡΙΑΔΝΗ - Και ροδοπεταλα σκορπισμενα παντου...
ΑΘΗΝΑ - Ναι..
ΑΡΙΑΔΝΗ - Και...
* Και μιλαμε... και μιλαμε... και κανω πως την προσεχω, κανω πως την ακουω. Γνεφω καταφατικα σα να συμφωνω με οσα λεει η μελουσα γυναικα μου... αλλα δεν εχω ακουσει λεξη... μπορω μονο να σκεφτω πως θα μπορουσε ο οποιοσδηποτε να ξερει για το Σαββατο... Ειμαι σιγουρη οτι δεν με ειδε κανεις. Εκτος και αν... οχι, οχι, αποκλειεται. Η μηπως δεν αποκλειεται; Αχ το χω χασει τελειως...*
