(Throwback... Σεπτέμβριος 2015)
Ήταν απόγευμα. Γύρω στις 5:30. Περίμενα την καθηγήτρια να έρθει. Δεν θα κάναμε κανονικό μάθημα σήμερα. Έρχεται απλά για να γνωριστούμε και να πούμε κάποια βασικά πράγματα. Άκουσα το κουδούνι και πήγα να ανοίξω. Άνοιξα την πόρτα και εκείνη μου χαμογέλασε. «Γεια σου Αριάδνη» μου είπε με ένα χαμόγελο. «Γεια σας» απάντησα εγώ, έχοντας και εγώ ένα χαμόγελο. «Περάστε μέσα» συνέχισα. Περάσαμε μέσα και καθίσαμε λίγο στο σαλόνι ενώ η μαμα μου ετοίμαζε καφέ. «Λοιπόν, Αριάδνη, εγώ είμαι η Αθηνά» μου έδωσε το χέρι της. «Χαίρομαι για τη γνωριμία» απάντησα χαμογελαστά κουνώντας το χέρι της. Μετά από λίγη κουβέντα πήγαμε μέσα στο δωμάτιο μου να ξεκινήσουμε. Είχαμε αρχαία. Πρώτο μάθημα και διαλέξαμε τα αρχαία. Γιατί; Μαζί θα κάνουμε και έκθεση, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από την έκθεση που μου αρέσει περισσότερο. Ξεκινήσαμε με άγνωστο κείμενο. Ήταν λίγο ενδιαφέρον μπορώ να πω. Αλλά μετά από μια ώρα δεν μπορουσα άλλο και το είχε καταλάβει και γέλασε.
Αθηνά- θες να σταματήσουμε μήπως;
Αριάδνη- εεε κουράστηκα μωρε λίγο.
Αθηνά- Νταξει, αν κουράζεσαι θέλω να μου το λες. Καταλαβαίνω. Έτσι κι αλλιώς σήμερα το μάθημα είναι για να γνωριστούμε. Μην ανησυχείς. Μπορούμε να σταματήσουμε και το συνεχίζουμε την άλλη φορά. Ενταξει;
Αριάδνη- ενταξει, σας ευχαριστώ.
Αθηνά- δεν είναι ανάγκη να με ευχαριστείς... και θα σε παρακαλούσα να μην μου μιλάς στον πληθυντικό. Δεν μαρεσει οι μαθητές μου να μου μιλάνε στον πληθυντικο.
Αριαδνη- Χαχαχαχ, γιατί;
Αθηνά- γιατί με κάνει να νιώθω μεγάλη. Επίσης θέλω να μπορούμε να μαστε και φίλες. Και πως θα γίνει αυτό αν μου μιλάς στον πληθυντικό;
Αριαδνη- καλά... εγώ από σεβασμό...
Αθηνά- σου είπα εγώ να με σέβεσαι;
*μου ξέφυγε ένα γελιο*
Αριαδνη- καλά θα προσπαθήσω, δεν υπόσχομαι τίποτα.
Αθηνά- κάτι είναι κι αυτό. Λοιπόν, μιας και μας μένει ένα μισάωρο ακόμα, και δεν θες να κάνουμε μάθημα, θα θελες να συζητήσουμε κάτι;
Αριαδνη- σαν τι;
Αθηνά- ότι θέλεις. Πες μου για εσένα. Τους στόχους σου.
Αριαδνη- Η μεγάλη μου αγάπη είναι η μουσική. Σίγουρα κάτι τέτοιο θα θελα να ακολουθήσω.
Αθηνά- ενδιαφέρον.. παίζεις κάποιο οργ... *καθως κοιτάει γύρω γύρω στο δωμάτιο μου και εντοπίζει 1 ακουστική, 1 κλασική και 1 ηλεκτρική κιθάρα, 1 αρμόνιο, 1 μικρόφωνο, 1 γιουκαλίλι, σταματάει την πρόταση της και αρχίζει να γελάει*
Αριαδνη- προφανώς... Χαχαχα *γελωντας*
Αθηνά- ναι, το βλέπω. *γελωντας*
Αριαδνη - Ναι, δεν έχω και κατι αλλο να πω. Αυτο αγαπαω και αυτο σκοπευω να ακολουθησω.
Αθηνά - Πάρα πολυ ωραια.
Αριαδνη - Ναι...
*Επικρατουσε μια αμηχανη παυση*
Αθηνα - Γραφεις και δικα σου τραγουδια?
Αριαδνη - Ναι. Απο πολυ μικρη.
Αθηνα - Θα ηθελα να μου πεις ενα καποια στιγμη αν θελεις.
Αριαδνη - Κανενα προβλημα, μπορω και τωρα.
Αθηνα - Ενταξει, δεν εννοω τωρα, αλλα δεν εχω και προβλημα.
Αριαδνη - Ενταξει, χαχα , θα ετοιμασω ενα για την επομενη φορα, τωρα μπορω να κανω ενα απλο cover.
Αθηνα - Τελεια.
Αριαδνη - Καποια προτιμιση;
Αθηνα - Μου αρεσουν γενικα τα πιο emotional τραγουδια... αλλα πες οτι θελεις, δεν εχω κανενα προβλημα.
Αριαδνη - Ωραια τοτε, κι εμενα. *παιρνω την κιθαρα και αρχιζω και παιζω και τραγουδαω το "I don't wanna miss a thing" των Aerosmith *
Μπορουσα να δω οτι της αρεσε και οτι ηταν και εντυπωσιασμενη. Και σε καποια στιγμη δακρυσε κιολας. Οταν τελειωσα την ρωτησα αν ειναι καλα.
Αθηνα - Ναι, μια χαρα, απλα ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια και με συγκινει πολυ.
Αριαδνη - Ααα, δεν το ηξερα, συγγνωμη.
Αθηνα - Τι συγγνωμη? Τελεια το είπες, και δεν σου το χα.
Αριαδνη - Χαχαχαχ... σιγα.
Αθηνα - Εεε, οχι και σιγα. Λοιπον *κοιταει το ρολοι της* περασε η ωρα, την επομενη φορα περιμενω ενα δικο σου. Ενταξει;
Αριαδνη - Ενταξει, χαχα .
Αθηνα - Αντε, καλη ξεκουραση τα λεμε την Πεμπτη.
Αριαδνη - Τα λεμε την Πεμπτη, γεια σας.
Αθηνα - Αριαδνη... *με κοιταει με ενα δολοφονικο βλεμμα.. μεσα στο οποιο χαθηκα για λιγα κλασματα του δευτερολεπτου.*
Αριαδνη - Ναι..;
Αθηνα - Σου...
Αριαδνη - Τι μου;
Αθηνα - Οχι, γεια ΣΟΥ θα μου λες... οχι γεια ΣΑΣ...
Αριαδνη - Ααα... το ξεχασα, συγγνωμη *γελωνας*
Αθηνα - Να μην επαναληφθει. *Γελασε και εκεινη*
Οταν εφυγε, καθισα και σκεφτηκα τι εγινε σημερα. Ηρθε μια καθηγητρια, νεα και ωραια, που θελει εκτος απο καθηγητρια μου να ειναι και φιλη μου, θελει να της μιλαω στον ενικο, και με ακουσε να παιζω κιθαρα και να τραγουδαω ενα απο τα αγαπημενα της τραγουδια, της αρεσε και την επομενη φορα θελει να ακουσει και ενα δικο μου. Τωρα εμενα ολο αυτο γιατι μου φαινεται σαν να ειναι coach μου στο the voice και οχι καθηγητρια μου; Πιστευω θα τα παμε καλα με αυτην...
