ΑΘΗΝΑΣ POV.
*Μετά το τηλεφώνημά της με τη Μαρία, η Αθηνά είναι για λίγο μόνη με τις σκέψεις της.*
~ Δεν μπορώ να πιστέψω πως η Άρι ξύπνησε. Και είναι καλά. Και με συγχώρεσε... με συγχώρεσε; Κι αν δεν μπορούσε να καταλάβει 100% αυτά που της έλεγα; Κι αν δεν ξέρει για ποιο πράγμα με συγχώρεσε;; Όχι, όχι, το βλέμμα της τα έλεγε όλα. Με άκουγε. Με άκουγε και κατάλαβε τα πάντα.~
ΔΗΜΗΤΡΗΣ POV.
* Ο Δημήτρης μετά απο το τηλεφώνημά του με την Αλίνα, φανερά χαρούμενος λέει τα καλά νέα στην Κατερίνα, με την οποία κάθονται μαζί στον καναπέ του σπιτιού της.*
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Λοιπόν;;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Ξύπνησε η Άρι, είναι καλά... τουλάχιστον αυτό δείχνουν οι μέχρι τώρα εξετάσεις που της έχουν κάνει.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Ααα τέλεια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Ναιι.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Θα πρέπει να είσαι πολύ χαρούμενος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Προφανώς είμαι. Γιατί το λες έτσι;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Αφού την αγαπάς ακόμα...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Εννοείται την αγαπάω ακόμα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Α, και το λες έτσι, χωρίς ντροπή! Ρε Δημήτρη...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Τι;; Ποιο είναι το πρόβλημα; Γιατί να το πω με ντροπή;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Αγαπάς ακόμα την πρώην σου... αυτό είναι το πρόβλημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Το οτι την αγαπάω δεν σημαίνει οτι την θέλω και ερωτικά.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Ναι, σε χαλάει...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Βρε κουτό... με την Αρι είμαστε φίλοι απο πάντα. Προφανώς την αγαπάω. Την αγαπάω απο πολύ πριν τα φτιάξουμε. Και το οτι χωρίσαμε δεν σημαίνει οτι πρέπει να σταματήσω να την αγαπάω και να νοιάζομαι για εκείνη... και στην τελική φίλη μου είναι, γιατί να μη χαρώ που είναι καλά; Τι φίλος θα ήμουν αν δεν
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Δε λέω να μη χαρείς...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Εσύ δε χαίρεσαι που ζει και που είναι καλά;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Προφανώς χαίρομαι. Αλλά...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Άρα πρέπει εγώ να νευριάσω τώρα γιατί εσύ θες την Άρι....
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Εεεε;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Τι εεεε;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Μη γίνεσαι παράλογος...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Σου εξηγώ τη λογική σου... οτι επειδή νοιάζομαι και θέλω η φίλη μου να είναι καλά, σημαίνει οτι την θέλω ακόμα...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Δεν είναι το ίδιο... εσύ ήσουν μαζί της... ήσουν ερωτευμένος μαζί της...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Ακριβώς. Ήμουν. Δεν είμαι πια. Έχουμε και οι δύο προχωρήσει στη ζωή μας. Η κοπέλα παντρεύεται...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Καλά το οτι εκείνη έχει προχωρήσει δεν σημαίνει οτι έχεις προχωρήσει κι εσύ...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Και μαζί σου τι κάνω; Περνάω την ώρα μου; Αυτό νομίζεις;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Ξέρω 'γω; Τι κάνεις; Ξεπερνάς την Αριάδνη;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Με ζάλισες...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Α, με το που σε ρωτάω τι νιώθεις για 'μένα αμέσως, σε ζάλισα. Και για την άλλη ούτε δευτερόλεπτο δεν δίστασες να πεις οτι την αγαπάς...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Λοιπόν, αν νομίζεις οτι είμαι μαζί σου απλά για να περάσει η ώρα μου, ή για να ξεπεράσω την Άρι, ή δε ξέρω κι εγώ τι, είσαι γελασμένη. Και προφανώς δεν με ξέρεις και καλά. (φανερά ενοχλημένος απο την συζήτηση και τις εικασίες της Κατερίνας.)
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Τι εννοείς;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Σ'αγαπάω, αυτό εννοώ. Αλλά με τόση ζήλεια, που να το δεις; (Σηκώνεται απο τον καναπέ και πάει προς την πόρτα.)
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Δημήτρη... Δημήτρη που πας;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Σπίτι μου. Τα λέμε μετά. (Βγαίνει έξω και κλείνει την πόρτα πίσω του)
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Δημήτρη περίμενε! (Σηκώνεται και τρέχει έξω απο το σπίτι να τον προλάβει.) Ρε Δημήτρη... ρεζίλι θα γίνουμε, μη με κάνεις να φωνάζω. (Τον κυνηγάει στις σκάλες τις πολυκατοικίας. Μέχρι που τον προλαβαίνει και τον σταματάει.) Ρε Δημήτρη...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Δεν έχω όρεξη τώρα, θα τα πούμε αύριο.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Συγγνώμη, έχεις δίκαιο, δε ξέρω τι με έπιασε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Εντάξει...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Έλα να πάμε πάνω...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Είπα, θα πάω σπίτι. Θέλω απλά να ηρεμήσω... σου συνιστώ να κάνεις κι εσύ το ίδιο.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ - Μη νευριάζεις... το καταλαβαίνω υπερέβαλα. Μη φεύγεις...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Πρέπει να ηρεμήσω... Θα το συζητήσουμε αύριο. Καληνύχτα. (Φεύγει.)
*Η Κατερίνα φανερά απογοητευμένη ανεβαίνει πάλι στο σπίτι της, μπαίνει και κλείνει την πόρτα.*
