*Μια βδομαδα μετα και ενω ολες οι ετοιμασιες για τον γαμο τρεχουν με καπως αργους ρυθμους, η Αθηνα δεχεται ενα περιεργο τηλεφωνημα.*
ΑΘΗΝΑΣ POV.
*Ξυπνησα κοιτωντας το ομορφο προσωπο της Αριαδνης. Ακομα κοιμαται. Ειναι τοσο ομορφη οταν κοιμαται. Κοιταω το κινητο μου για να δω τι ωρα ειναι, αλλα συνειδητοποιω οτι εχει κλεισει απο μπαταρια. Ετσι, το βαζω να φορτισει και μπαινω να κανω ενα ντουζακι. Η Αριαδνη ακομα κοιμαται οταν βγαινω απο το μπανιο. Το κινητο μου εχει ανοιξει, η ωρα ειναι 11:30. Δεν θα την ξυπνησω ακομα, ξενυχτησαμε χθες... Αλλα εγω πρεπει να φυγω, εχω μαθημα. Ντυνομαι, φτιαχνω καφε, ετοιμαζω πρωινο και στην Αρι, της το αφηνω στο τραπεζι της κουζινας, της αφηνω ενα σημειωμα πανω στο κινητο της "Μωρο μου καλημερα, παω για μαθημα, εχει πρωινο στο τραπεζι στην κουζινα, δεν ηθελα να σε ξυπνησω, ησουν τοσο ηρεμη. Σ'αγαπω, στειλε μου μηνυμα οταν ξυπνησεις αν δεν εχω γυρισει σπιτι." , την φιλησα απαλα στο μαγουλο, την κοιταξα και θαυμασα την ομορφια της για αλλη μια φορα και επειτα εφυγα. Στον δρομο παρατηρησα οτι ειχα ενα μηνυμα στο κινητο "ΚΛΗΣΕΙΣ: 694982**** <9:34,(ημερομηνια)>". Ειχα μια κληση απο εναν αγνωστο αριθμο ενω το κινητο μου ηταν κλειστο. Πηρα τηλεφωνο. Το σηκωσε μια κοπελα"
ΑΓΝΩΣΤΗ - Παρακαλω;
ΑΘΗΝΑ - Καλημερα σας, με πηρατε τηλεφωνο σημερα το πρωι;
*Αμεσως, οποια και αν ηταν στην αλλη γραμμη το εκλεισε. Μου φανηκε περιεργο, αλλα δεν εδωσα σημασια. Ειχα αργησει για το μαθημα μου με τον Γιαννη, ενα μαθητη 2ας γυμνασιου, που του κανω Αρχαια.*
-λιγο αργοτερα-
*Εφτασα στο σπιτι του Γιαννη, αρχισαμε να κανουμε μαθημα, και καποια στιγμη χτυπαει το τηλεφωνο μου. Ειναι ο Δημητρης. Τι μπορει να θελει;*
ΑΘΗΝΑ - Μισο λεπτο Γιαννη μου. Κανε λιγο αυτη την ασκηση.
ΓΙΑΝΝΗΣ - Ενταξει.
ΑΘΗΝΑ - Δημητρη;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Αθηνα, καλημερα. Τι κανεις; Που σε πετυχαινω; Εχεις δουλεια;
ΑΘΗΝΑ - Ειμαι σε μαθημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Α, οκει, να σε παρω μετα;
ΑΘΗΝΑ - Οχι, οχι, πες μου. Ειναι κατι σημαντικο;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Ε, μπορει να περιμενει. Εισαι ελευθερη μετα;
ΑΘΗΝΑ - Ναι, γιατι;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Τι ωρα τελειωνεις; Θελεις να παμε για ενα καφε;
ΑΘΗΝΑ - Η Αρι κοιμαται ακομα. Δεν ξερω αν θα...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Οχι, δεν καταλαβες. Οι δυο μας.
ΑΘΗΝΑ - Εγινε κατι;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Οχι, απλα θελω κατι να συζητησουμε και καλυτερα να μην ειναι η Αρι εκει.
ΑΘΗΝΑ - Με τρομαζεις.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Δεν θελω να τρομαζεις, δεν ειναι κατι. Συνεχισε το μαθημα σου και πες μου οταν τελειωσεις.
ΑΘΗΝΑ - Τελειωνω στη 1.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Θελεις να πουμε στις 1 και 15 στο καφε που ειχαμε παει μετα τις Πανελληνιες ολοι μαζι;
ΑΘΗΝΑ - Εγινε, θα σε δω εκει.
-fast forward... 1:20, στο καφε.-
*Πηγα στο καφε που μου ειπε ο Δημητρης, τι να θελει αραγε; Τον ειδα να καθεται σε ενα τραπεζι για 2.*
ΑΘΗΝΑ - Σορρυ, περιμενες πολυ;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Οχι, οχι, τωρα ηρθα κι εγω. Δεν εχω παραγγειλει ακομα. Τι θελεις να πιεις;
ΑΘΗΝΑ - Ενα φρεντο καπουτσινο μετριο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Παω εγω.
*Ο Δημητρης πηγε να παραγγειλει τους καφεδες, και τους εφερε κιολας.*
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Οριστε...
ΑΘΗΝΑ - Δημητρη τι εγινε;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Τι να γινει;
ΑΘΗΝΑ - Γιατι ηθελες να βρεθουμε οι δυο μας για καφε;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Πιες καλε πρωτα.
ΑΘΗΝΑ - Δημητρη, κοψε τα παιχνιδια και πες μου, τι εχει γινει;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Κοιτα, μου ειναι δυσκολο που στο λεω τωρα ολο αυτο, να ξερεις.
ΑΘΗΝΑ - Ναι αλλα δε μου λες και τιποτα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Ναι, εχεις δικαιο. Λοιπον... Αθηνα... αυτο που θα σου πω ειναι αρκετα σημαντικο, γι αυτο θελω να με ακουσεις πολυ προσεκτικα. Ενταξει;
ΑΘΗΝΑ - Εγω ακουω, εσυ δεν μιλας. Κατανταει καπως γελοιο. Γιατι με φωναξες εδω; Για να κανεις 3 ωρες εισαγωγη; Επισης μου ειπες οτι δεν ειναι κατι σημαντικο, τωρα γιατι μου τα αλλαζεις;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ - Δεν θελω να σε αγχωσω...
