Αριαδνης POV
*Χτυπησε το κουδουνι, πρεπει να ειναι το μωρο μου για μαθημα. Παω τρεχοντας να ανοιξω, αλλα με εχει προλαβει η μαμα μου.*
Μαρια - Αθηνα μου, ελα, περασε μεσα.
Αθηνα - Γεια σας, τι κανετε?
Μαρια - Μια χαρα, τωρα εφευγα. Θα παμε με τον Αλεξανδρο 2ημερο στο Ναυπλιο.
Αθηνα - Α, ωραια, καλα να περασετε.
Μαρια - Να μου την προσεχεις την μικρη.
Αθηνα - Μεινετε ησυχη κυρια Μαρια.
*Η μαμα μου γυρισε προς το μερος μου, με φιλησε, με χαιρετισε*
Μαρια - Φρονιμα σημερα... να το βρουμε το σπιτι οταν γυρισουμε.
Αριαδνη - Μην ανησυχεις μαμα, θα το βρειτε, χαχαχα.
*Εφυγε και εκλεισε πισω της την πορτα. Η Αθηνα με πλησιασε, με αγκαλιασε και με φιλησε παθιασμενα.*
Αριαδνη - Μου ελειψες μωρο μου...
Αθηνα - Κι εμενα πολυ *με φιλαει πεταχτα στο στομα* παμε τωρα για μαθημα?
Αριαδνη - Π-παμε...
*Σορρυ, δεν γινεται να εχει ξεχασει τα γενεθλια μου. Αποκλειεται. Γιατι δεν μου λεει χρονια πολλα? Γιατι δεν με εχει αρπαξει να με φιλησει οπως ποτε και να μου ευχηθει για τα γενεθλια μου? Θα πρεπε να το ειχε ηδη κανει. Απογοητευομαι. Αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να της το θυμισω εγω. Θα το θυμιθει καποια στιγμη μονη της. Ελπιζω. Για το καλο της. Η μπορει και να πεταξω καμια σποντα.*
Αθηνα - Την εκθεση...
Αριαδνη - Ποια εκθεση?
Αθηνα - Για την γλωσσικη κριση... που ειχες για σημερα.
Αριαδνη - Μα...
Αθηνα - Τι μα? Δεν την εκανες?
Αριαδνη - Δεν προλαβα... οργανωνα το παρτυ.
Αθηνα - Ποιο παρτυ?
Αριαδνη - Ελα ντε.
Αθηνα - Τι λες? Ποιο παρτυ?
Αριαδνη - Τιποτα τιποτα. Εχει καποιος γενεθλια σημερα, και κανει παρτυ.
Αθηνα - Ναι αλλα την εκθεση θα επρεπε να την ειχες κανει.
Αριαδνη - Δεν προλαβα.
Αθηνα - Αυτο θα πεις στις Πανελληνιες? Δεν προλαβα γιατι διοργανωνα ενα παρτυ?
Αριαδνη - Δεν σε πιστευω.
Αθηνα - Τι?
Αριαδνη - Φυγε. Τωρα.
Αθηνα - Με διωχνεις?
Αριαδνη - Ναι. Εξω απ το δωματιο μου.
Αθηνα - Δεν παω πουθενα, εχουμε μαθημα.
Αριαδνη - Δεν νιωθω καθολου καλα για να κανω μαθημα. Σου ειπα να φυγεις. Και μη διανοηθεις να ερθεις το βραδυ.
Αθηνα - Γιατι κανονισαμε τιποτα για το βραδυ?
Αριαδνη - Εξαφανισου!
Αθηνα - Ρε μωρο μου τι σε επιασε?
Αριαδνη - Εμενα η εσενα? *Σε αυτο το σημειο ο θυμος μου και η απογοητευση μου ειχαν γινει δακρυα, λυπη, πονος.*
Αθηνα - Μωρο μου τι εγινε, γιατι κλαις? *Ηρθε να με αγκαλιασει, αλλα την εσπρωξα.*
Αριαδνη - Μη με αγγιζεις! Δεν μπορω να πιστεψω οτι το ξεχασες!
Αθηνα - Ποιο??
Αριαδνη - Υποτιθεται σημερα γινεται 100% νομιμη η σχεση μας, δεν χρειαζεται να κρυβομαστε απο κανεναν. Δεν μπορω να πιστεψω οτι ξεχασες τα γενεθλια μου. Φυγε. Τωρα.
