მელანქოლია

თავი 10

მათე მოდებაძის მიმართ ზიზღის გარდა აღარაფერი მაკავშირებდა.
ვოცნებობდბი ვინმემ დანა დაარტყას და მოკლას თქო. ის გრძნობები რაც მქონდა ნელ-ნელა კვდებოდა.
-ჩაიცვი კლუბში მივდივართ.- კარებიდან შემომძახა კესარიამ.
სიხარულით წამოვხტი, ძლივს ყურადღებას მაინც გადავიტანდი.
დაბლა ჩავედი და ყველა გამოწკეპილი დამხდვა. როგორც ჩანს ყველა ერთად მივდიოდით.
წყვილწყვილათ დაიწყეს სვლა.
-ასე თხლათ არ შეგცივდება?-გვერდით ამომიდგა კულულა.
-მშობელივით ნუ მელაპარაკები.
-შენ მშობლებს ვგავარ?-წარბაწეული მიყურებდა.
-არა ისინი მკაცრები იყვნენ.-მის მეამბოხეობას გავუსვი ხაზი.
-აჰაამ ესეეგი მაგიტომ გაიზარდე ასეთი.-კმაყოფილად ჩაიღიმა.
-ასეთი როგორი? კარგი?-ჩემს კითხვაზე გადაიხარხარა.
-არა ანა. მკაცრი მშობლები კარგ ბავშვებს არ ზრდიან. ისინი ზრდიან კარგ მატყუარებს და მანიპულატორებს.
-მაგით რისი თქმა გინდა.
-ქვეშქვეშა ხარ.- ცხივრზე მომიჭირა და ბიჭებისკენ წავიდა.

კლუბში მაღალი მუსიკის ტალღამ ხალისი შემმატა. სასმელს მივეძალე ბართან მდგომი.
დანარჩენები ცეკვავდნენ და თავზე იმხობდნენ იქაურობას.
დიტოს დაცინვა გამახსენდა სასმელზე. მაგრამ თითქოს ფეხებზე მეკიდა და მაინც ვსვავდი.
მუსიკას ტანს ნელა ვაყოლებდი.
უკნიდან მისი შეხება ვიგრძენი.
მკლავებზე ხელს ნაზად მისმევდა და თმაზე ცხვირით მეთამაშებოდა.
-გაგიჟდი!?
-რატომ?
-მათი თანდასწრებით ნუ მეხები.
- შეგეხები სადაც მინდა, როცა მინდა, და რანაირადაც მინდა. შენკი წინააღმდეგობას ვერ გამიწევ.-თავზე ძლიერად მაკოცა- დათუ გამიწევ უარესს ვიზავ.- მისკენ შევტრიალდი, თვალები დახუჭული ჰქონდა.
-ტყუილად მიწვევ მათე
-ყოველ ჩემ გამოწვევას განა გაუაზრებლად არ ჰყვები?.
-უბრალოდ წადი რა.
-არსადაც არწავალ.
-მაშინ მე წავალ.- მხარი გავკარი და გოგოების ტუალეტისკენ გავემართე.
სარკესთან დავდექი და ღრმად სუნთქვა დავიწყე.
-რა გემართება- მაღალი ტონით გიჟივით შემოვარდა.
-რას გულისხმობ.
-ჩემთან ვნებისგან დნები შემდეგ მირბიხარ, თავს მარიდებ და მეუხეშები. ბავშვივით იქცევი.
- ხომ გითხარი რომ სერიოზული არაფერი გვაკავშირებდა.- სარკიდან ვხედავდი მის დაჭიმულ ძარღვებს და გაქვავებულ სხეულს.
- ამას უბრალოდ გართობას ეძახი?
-კი
- აღიარე რომ ჩემთან გული ჩვეულებრივად არ გიძგერს.- ჩემს გამოჭერას ცდილობდა.-ანა აღიარე.- ჩემკენ ნელა წამოვიდა და წელზე მომხვია ხელები. დამაკანკალა.- აი ხომ ხედავ.- ხმა დაუტკბა, ყურიდან თმა გადამიწია და ყელზე მომაწება ბაგეები.
-შეწყვიტე-მისკენ შევტრიალდი. მანკი საპასუხოდ ნიჟარაზე შემომსვა და ყელზე ენა ამაყოლა.
დავბუჟდი. თეძოზე ხელი ძლიერად მომიჭირა და ფეხები ნელა გამაშლევინა. კიდევ უფრო მოიწია. კისერზე ხელი მომკიდა მისკენ მიმწია და ბაგეებში განრისხებული ჩამაფრინდა. ცალი ხელით კისერზე ძლიერად მიჭერდა. მეორეთი კი ჯერ ნეკნებს ეთამაშებოდა, მერეკი სამკლავურების გადაწევას იწყებდა.
თავის ენას ჩემსაში ბლანდავდა.
სასიამონო შეხება ვიგრძენი. თითებს ვაგინაზე ნელა მისვამდა. საცვალს ნელა ქაჩავდა დაბლა.
ტუჩებს არ მაშორებდა ისე მოქმედებდა. საბოლოოდ საცვალი გამაძრო და მოისროლა. კაბის ქვეშ შეცურებულ ხელს მკერდზე ძლიერად მიჭერდა, რაზეც შეუმჩნევლად ვკვნესოდი.
შარვლის ქამრის გახსნა დაიწყო.
მაგეებიდან მომშორდა.
დაიხარა და სველი ტუჩები ბარკლებზე ამაყოლა. ვერ ვეწინააღმდეგებოდი. არც მსურდა. ვერვიტანდი მაგრამ თითქოს ეს სიმკაცრე კიდევ უფრო მანდომებდა მის შეგრძნებას. თავი მაზოხისტი მეგონა.
ჯიბიდან ოთკუთხედი შეფუთვა ამოიღო. თითქოს გათვლილი ჰქონდა. არ მადარდებდა ვისთვის იყო ეს პრეზერვატივი განკუთვნილი. მე მხოლკდ მათე მინდოდა.
შარვალი ოდნავ ჩაიხსნა და კვლავ სახე სახესთან გამისწორდა. შერცხვენის მაგივრად გავთამამდი.
მის კულულებში ვბლანდავდი თითებს. ისკი მკერდზე მეამბორებოდა.
ისე ამოვიდა ბაკებამდე ენა არ აუწევია.
-მოგკლავ თუ შიდსი გაქ.-ჩუმად ჩავჩურჩულე. რამაც გაათამამა და თეძოებში ჩაფრენილმა მასთან ფეხებით მიმწია.
-ხომ გითხარი უარესს ვიზავ თქო-ვიგრძენი როგორ შემოვიდა ჩემში. თავი ორივემ უკან გადავაგდეთ და ზედმეტი სიამოვნებისგან მე დავიკვნესე მანკი ამოიხვნეშა. ტალღოვანი მოძრაობით მიზიდავდა მისკენ. თავიდან მტკიოდა. ესტკივილი კი ნელ-ნელა სიამოვნებაში გადადიოდა. მხარზე მკბენდა და დუმებზე ძლიერად მიჭერდა. მის კისერზე ვიყავი ჩაბღაუჭებული.
ყველაზე ძლიერი დარტყმისას შენელდა. ორივემ ერთდროულად ამოვიკვნესეთ.
ტანი ნელა მომაშორა და ბაგეებზე განაგრძო ალერსი.
-მაგიჟებ.- ამოღერთა ვნებიანად-უკან გავწიე თავი.
- თუ ვინმეს ეტყვი მოგკლავ და შენ მკვდარ სხეულს გავაუპატიურებ.- სახიდან ღიმილს ვერ ვიშორებდი.
სიცილით ხელში ამიყვანა. მთელი სახე ჩამიკოცნა, ძირს დამსვა და კაბა ჩამომისწორა.
საცვალითვის ყურადღება არ მიქცევია ისე მივდიოდი კარებისკენ.
- მოიცადე.-მისკენ მიმატრიალა და თმაზე გადამისვა ხელი.-ველურივით რო გახვიდე დაგწვავენ.
-ამას აღარ გავიმეორებთ.
მისი მკლავებიდან თავი დავიხსენი და ტუჩის მოკნეტით გავედი.
უცნაური იყო. მან იცოდა ჩემი ყველა საიდუმლო. მან მაჩუქა პირველი კოცნა. და მანვე დამაკარგვინა ქალიშვილობა. ესუკვე ჩვეულებრივი აღარ იყო.
იმ დროს როცა სხეულს მიკოცნიდა. მისმიმართ უცნაურ გრძნობას განვიცდიდი. იმ მომენტში მიყვარდა მათე მოდებაძე. 1 თვის წინ დაახლოვებული ბიჭი უკვე ჩემს ყველა გრძნობას რომ ერთიანად ითვისებდა. სულელი ვჩანვარ ხომ?
ადამიანი ვერაკონტროლებს თავს როდესაც, ღრმა, ისეთ სურვილებს იხდენს რომელზეც თვითონაც არ იცოდა ოდესღაც. რომელზეც მხოლოდ მაშინ რწმუნდება როცა მომენტი დგება
.
თვალით ჩემ კურსელებს ვეძებდი მაგრამ იქ არ იყვნენ. დაბნეულმა სიგარეტს დავავლე ხელი და მოსაწევად გავედი უკან.
მათე იქ დამხვდა და უკვე ეწეოდა.
-მითვალთვალებ?-მისკენ წავედი და გვერდით დავუდექი.
-შენზე პირველი მოვედი.- პასუხი არგამიცია, უბრალოდ ჩავიცინე.
-რა იგრძენი?- თავი ჩემკსენ შემოატრიალა.
-რაზე?
-როცა შენში შემოღწევის უფლება მომეცი, რა იგრძენი.- ძლიერად ამოვიხვნეშე და ჩავფიქრდი.
- არვიცი... ვნება?- წარბაწეული გავყურებდი სველ კედლებს.
-მხოლოდ ვნება?
-სხვა რაუნდა მეგრძნო.
-სექსისას მხოლოდ ვნებას არ გრძნობენ.
-პირდაპირ მითხარი.
-რავიცი... სიყვარული?- ამ პასუხს არ ველოდი. ისე მეუბნებოდა ზედაც არ მიყურებდა. ყელში დაგროვილი ბოლი გამოუშვა და ცას ახედა.
-მათე სიყვარული და ვნება ერთიდაიგივე არაა.
-სიყვარულის არმჯერა. მაგრამ ვფიქრობ რომ სადაც ვნებაა იქ სიყვარულიცაა მინიმალურ დონეზე. რადგან თუ ის ოდნავმაინც არ გიყვარს მისი შეგრძნება არ გესიამოვნებოდა.
- სიყვარულის თუ არ გჯერა რატომ მკითხე.
- შენგან მინდოდა პასუხის მოსმენა.
-სიყვარულის რატომ არგჯერა.-თემის გადატანა მინდოდა რადგან, როგორც ყოველთვის გამომტეხავდა.
- იმიტომრომ მარადიული არა, მეკი მხოლოდ მარადიული სიყვარულის მჯერა... მაგრამ შენ რას გაიგებ, გართობასაცკი ვნებას ეძახი.- ძლიერად ამოიოხრა.
- რომანტიკოსი მათე- სიცილით ჩავილაპარაკე. საპასუხოდ თვალები აატრიალა.
-ისე შენთან ერთად მოწევას სულ სხვა მუღამი აქვს. როცა ვეწევი ვფიქრობ ძირითადად. მაგრამ შენ, ტვინში მიძვრები და შენი სიტყვების გადახარშვაზე ვარ მხოლოდ გადართული.-ღიმილით გამომხედა- წამოდი სასტუმროში დავბრუნდეთ. ხელი მომკიდა და მანქანისკენ წამიყვანა.
- საიდან ეს მანქანა?
-ცნობის მოყვარეობას არ წყვეტ ხო?
-უსამართლობაა კაი რაა. შენ ჩემი ყველა საიდუმლო იცი, მეკი არაფერი.- სახეზე ღიმილმა გადაურბინა.
-კაზინო.
-კაზინო?
- კაზინოში მოვიგე. რაც ფული მაქვს მანდედანაა ყველაფერი.
- იმდღეს მაგიტო იყავი ნაცემი?
-იცი ანა, როცა იაზრებ რომ გერხევა და გყვლიფავენ, აგრესიაზე გადადიხარ და ფიზიკურ შეტევას იწყებ.
8ნი იყვნენ მეკი ერთი. რამოდენიმეს მაგრად მოვდე მაგრამ, ყველა მხრიდან შემბოჭეს და ისე მცემეს. სხვაგვარად ვერც მომჭამდნენ.
-შე საწყალო.-

ასეც ვიცოდი. ვიცოდი რომ კარგი საქმით არ იშოვებდა ფულს. სხვების გაყვლეფით კაი ცხოვრება სწორი მიაჩნია.!? მაგრამ ვერ ვამტყუნებ, ფაქტიურად ობოლია და ვინ დაეხმარებოდა.