I'm a Ghost in Another World

Chapter 25

Chapter 25: Liryo Lampara

KASALUKUYANG nasa tabi ng dalawang batang magkapatid sila Elaine kasama ang babaeng multo. Masayang kumukuha ng cherry ang magkapatid ngunit ang hindi nila alam, may dalawang multo na sa tabi nila. Hindi nila ito nakikita o nararamdaman lamang. Ligaw na kaluluwa na tahimik at nakamasid lang.

"Sigurado ka ba rito?" tanong ni Elaine sa kasamahang multo.

"'Di ba sabi mo kailangan mong makaalis dito? Ayan ang paraan."

Buntonghininga na lang ang tinugon ni Elaine at masinsinang tiningnan ang magkapatid sa harapan nila. Itim ang mga buhok nila at ngumingiti kapag kumukuha ng cherry. May bitbit silang tag-isang basket at doon nila nilalagay ang mga cherry. Pinagmasdan niya rin ang suot ng dalawa. Kulay kayumanggi ang kanilang dress na hanggang tuhod ang haba at ang panyapak ay tsinelas lamang. Masasabing hindi sila mula sa marangal na pamilya.

"Ano? Titigan mo lang ba sila?" nakataray na sambit ng babaeng multo.

"Mga bata pa sila at baka kung anong mangyari kapag sinapian natin sila ng biglaan."

"Kung gano'n, anong gagawin mo?"

Tinapat ni Elaine ang kanyang kamay sa matandang kapatid. Nakaluhod ito sa harapan ng tanim at kukunin na sana nito ang isang cherry ngunit biglang tumilapon ang cherry papunta sa malayo— sinipa ito ni Elaine. Takang tumingin ang batang babae sa cherry at kukunin na niya sana itong muli nang biglang gumalaw ito papalayo— pinitik ni Elaine ang cherry nang napakalakas. Hanggang sa umabot na ito sa looban ng Spirit Woodland at dali-daling sinapian ni Elaine ang bata. 

Huminto at napaluhod ang bata sa nangyari. Pagkatapos ay pumikit ito at napahiga sa lupa. Wala pang kalahating segundo nang tumayo ito at pinagmasdan ang kanyang mga kamay. Huminga ng malalim ang bata at ngumiti. Ito pa rin ang katawan ngunit iba na ang gumagamit.

Ang kaluluwa ng bata ay natulog at ang sumapi ay si Elaine.

"Nakasapi na ako," masayang saad niya at tumingin sa paligid. Hinahanap ng tingin niya ang multong kasamahan ngunit hindi niya ito makita. "Oo nga pala, hindi nakakakita ng multo ang tao."

"Ate Zyaniah!"

Lumingon ang batang babae na sinapian ni Elaine at nakita ang kapatid na tumatakbo papunta sa kanya. Bago pa ito makarating sa kanya, bumagsak ito sa lupa na animo'y nadapa.

Kumunot ang noo ang batang sinapian ni Elaine at nilapitan ang kapatid. Tinayo niya ito at agad namang nagising.

"Ayos ka lang?" tanong niya.

Mapungay na mga mata ang sinalubong ng batang kapatid.

"Elaine? Ikaw ba 'yan?"

Ngumiti ang batang sinapian ni Elaine. "Ikaw ba 'yan? Oo. Ako 'to."

Tumayo ng maayos ang bunso at pinagmasdan ang kanyang mga kamay.

"May kamay na ako at nakakaramdam na ako!" masayang sambit nito at tumalon-talon. "May paa na rin ako!"

Napatigil ito sa kanyang saya nang tinapik siya ni Elaine.

"Saglit lang tayo rito. Hindi tayo pwedeng magtagal."

"Ay! Oo nga pala. He he he." Napakamot na lang sa ulo ang bunso.

"Zyaniah? Zianelle?" Napalingon sila sa boses babaeng galing sa labas ng Spirit Woodland.

"Baka hinahanap na sila ng nanay nila. Halika na." Kinuha ni Elaine ang basket sa lupa at hinatak niya ang bunsong kapatid paalis ng lugar.

Pagkalabas nila, tumambad sa kanila ang isang aleng nakakunot ang noo.