𝑂ℎ 𝑀𝑦 𝑃𝑟𝑖𝑛𝑐𝑒!/ʜᴡᴀɴɢ ʜʏᴜɴᴊɪɴ

🌠14🌠

Dibimde duran o kadına baktım. Her yeri kan içindeydi. Simsiyah saçlarının arasından gözlerine akan taze kanlar yüzünü kirletmişti. Bembeyaz kesilmiş vücudu hareketsizdi.

Gözlerim bir yerdeki cansız bedene bir de tümüyle kan bulaşmış bıçağa bakıyordu.

Kanım donmuştu. Şoktan tepki veremiyordum. O ölmüş müydü?

"Kraliçe Yoon?" Diye fısıldayabildim en sonunda.

Bedeninin yanına oturdum ve nabzına bakmak için titreyen elimi boynuna götürdüm. Atmıyordu.

O, ölmüştü.

Sonunda kendime gelmiştim. Çığlık atarak kendimi geriye doğru sürükledim. Bir yandan çığlık atıyor diğer yandan sesli bir şekilde ağlıyordum.

Ellerime kan bulaşmıştı. Bağırışlarımı biri duymuş olmalı ki iki saray muhafızı hızla bulunduğum odaya daldılar.

Ağlamamı durduramazken onlar öylece bakakalmışlardı.

"Ye... yemin... ederim b... ben yap...madım." Dedim hıçkırıklarımım arasından.

Ellerimdeki kana baktılar.

"İşkence görerek idam edileceksin seni hain katil."

***

Hayatta asla neler olacağını tahmin edemezsiniz, bu yüzden her zaman her şeye hazırlıklı olarak yaşamalıyız.

Kraliçe Yoon ölmüştü ve ben buna hazırlıklı değildim.

Yaklaşık bir gündür tek başıma bu kirli ve toz dolu, ufacık zindanda oturuyordum. Bacaklarımı karnıma doğru çekmiştim ve yüzüm ifadesizdi.

Bana katil demişlerdi.

Kraliçe Yoon'un kanının bulaştığı ellerime baktım. Titriyordu.

Hayır, ben katil değildim. Ben kimseyi öldürmedim.

İçeri iki tane saray muhafızı girdi. Bana doğru geldi biri ve yüzüme sert bir tokat attı.

Yanağıma attığı tokat canımı fazlasıyla yakmıştı. Gözümden bir damla yaş döküldü.

"Fahişe. Kraliçe'yi öldürdün sen! İtiraf et seni köpek!"

Ağzımı açtım ama konuşamadım. Sesim çıkmadı. Konuşmayı çok isterdim ama yapamadım.

"Konuşsana!"

Yüzüme bu kadar yüksek sesli bağırması irkilmeme sebep olmuştu. Kendimi bir adım geri çekecekken neredeyse tüm gücüyle saçımdan tutup çekmeye başladı.

Canım fazlasıyla yanıyordu. Sesli bir şekilde ağlamaya başladım.

"Ben yapmadım. Yemin ederim onu ben öldürmedim!" Diyebildim sonunda.

"Yalan söylemeye devam edersen acı çeke çeke yavaş yavaş öleceksin geri zekalı. Eğer doğruyu söylersen acı çekmeden, hızlıca öleceksin!"

Hayır, hayır ölmek istemiyorum.

"Doğruyu söylüyorum. Ben gittiğimde... ah!"

Karnıma bir tekme yediğim an acıyla inledim. Canım çok yanıyordu. Karnımı tutarak yere uzandım. Aldığım darbe yüzünden her an kusacak gibi hissediyordum.