Trials Of Fate

Chapter 22

Chapter 22

Kwintas

"I love you, sayo lang ako wag ka magseselos if may kausap ako na iba lagi mong tatandaan mahal na mahal kita." He said softly.

Tumango ako sa kaniya at, ngumiti nakasabit ang aking braso sa leeg niya at, tumingin sa langit nagpapaputok pa din ito. Ang ganda ng kulay, piyesta ba? Valentine's ngayon, pero bakit may ganito? Napailing na lamang ako.

"Trust me okay? Lagi mong isipin na Ikaw lang walang iba, ikaw lang gusto kong pakasalanan at, Ina ng magiging anak na'tin."

Ang bilis ng panahon, ilang weeks na kami dito at wala pa akong update sa kanila dahil nakapatay pa din phone ko.

Today is the 22nd of February, my birthday.  I don't know if anyone is ready, it's okay to me.  I opened my phone and it was a message from Rona saying happy birthday and then the two twins also said happy birthday too.  Mommy didn't greet, I just bowed.  It's my fault, it's my birthday but, I don't seem happy. I thought I'd be happy because I'm celebrating my birthday here, but why does something seem to be missing?

Naalala ba ni, Aiden birthday ko? Sinabi ko sa kanya noong nakaraang araw. Kinusot ko ang aking mata at, bumangon na. Pumunta muna ako sa kusin nila at, nagtoothbrush pagkatapos, sinuklay ko ang mahaba kong buhok.

Lumabas na ako, bumungad sa'kin ang matatandang nag uusap hinanap ng mata ko ang magpipinsang babae.

Nasaan na mga iyon?

Baka nagpapakain kay, Manang sa tuwing umaga binibisita nila si, Manang minsan nabisita ako. Hinanap ng mata ko si, Aiden kaso wala. Mga ibang anak ni Manang.

Nang makita nila ako. Tumigil sila sa pagdadaldalan.

"Gising kana pala, Yim. Iyong dalawa ba? Nasa bahay ni Mama. punta ka doon kanina ka pa hinahanap may sasabihin ata sa'yo si Mama." Sabi ng isa sa anak ni Manang.

Hindi ko pa sila kilala.

I nodded and naglakad na papunta sa bahay ni Manang katabi lang naman ng magandang bahay na ito ang bahay ni Manang. Nakita ko agad ang tatlong magpipinsan kakwentuhan nila si Manang minsan natatawa ito dahil sa kakulitan ng magpipinsan.

Mas makulit talaga ay, si Aurora.

"Ate Yim. Inay heto na si Ate Yim. Alis na kami. pagaling ka, Inay." Julie said.

Tumingin sa'kin si, Aurora at ngumiti na lamang ito. Sa tingin ko si, Manang lang nakaaalam na birthday ko. Sinabi ba ni Manang sa tatlong ito? Napakibit balikat na lang ako, at umupo sa kama ni, Manang.

Nakangiti ito sa'kin.

"Ganda talaga ng, alaga ko. Happy birthday, alam ko na malungkot ka dahil hindi mo kasama magulang mo." Saad ni, Manang sa'kin. Tumulo ang luha ko at, niyakap siya. nilaro ni manang ang aking buhok.

"I was guilty manang, siguro pagbalik ko na lang ako magsosorry kila Mommy." I said to Manang.

Lumayo ako sa pagkakayakap sa kanya. "Hinahanap kana ng mga iyon, malamang. oo nga pala may regalo ako sa'yo."

"Kunin mo iyong lumang box." Utos sa'kin ni, Manang kinuha ko iyon sa lamesa niya.

At binuksan nakita ko ang lumang bracelet.

Maganda ito kahit luma."Manang ang ganda nito." Manghang saad ko.

"Pinaghirapan ko iyan gawin, sinigurado ko na sakto sa birthday mo. Pinaghanap ko panga iyong tatlo ng mga kagamitan para makagawa ng ganiyan. May mga nagawa din ako sa tatlo siguro ibibigay ko iyon pag alam ko na mawawala na ako sa mundong ito. Matagal ko na iyang nagawa para sa'yo anak." Manang said.