Trials Of Fate

Chapter 1

Chapter 1

Sintas

"For pete sake! Yim. Kailan kaba magtitino ha? Ang baba ng grades mo. Puro na lamang kalandian ang alam mo!" Sigaw sa akin ni Mommy pagdating ko sa mansyon.

Iyon naman lagi ang nakabungad sa akin e. Ang sermon ni Mommy. Yumuko na lamang ako hindi ko kayang sumagot sa kaniya kasi nirerespeto ko siya. Iyon lagi nakikita ni Mommy puro kalandian hindi niya ba alam na kahit sa school wala akong pakialam sa mga studyante sa paligid dahil doon. Minsan nad-down ko na ang sarili ko kasi wala akong kwentang anak.

But every time I see that man's smile I feel better. I secretly like him, I also secretly hurt what Mommy tells me.

She no longer appreciates my grades.

"Kung puro kalandian iyang pinapairal mo. Lumayas ka dito sa pamamahay ko." Hinagis niya sa akin ang test ko sa math.

Buong buhay ko sinunod ko ang lahat ng gusto ni Mommy paano naman ako? Paano iyong gusto ko? Makakalaya paba ako? Pagod na ako, pagod na akong maging sunod-sunuran.

Hindi na lamang ako umimik at kinuha ang test paper sa lapag at tumakbo paakyat sa kwarto ko. Nag aral akong mabuti pero hindi niya na appreciate.

Tumulo ang luha ko pero pinigilan ko.

Kaya mo iyan. Huwag kang umiyak. Hindi naman masakit hindi ba?

Strict si Mommy pagdating sa akin. Ako lang ang iisang anak nila.

Kaya kailangan kong respetuhin ang desisyon nila. Pero gusto ko din naman maging malaya at magawa gusto ko.

Dahil sa pagpipigil ng luha hindi ko namalayan na nakatulog ako sa sakit na nararamdaman. Hindi man lamang ako nagpalit.

Nagising ako dahil sa haplos. Minulat ko ang aking mata at bumungad sa akin si Daddy. Si Daddy na nandiyan tuwing malungkot ako.

Siya lang naman ang napupuntahan ko.

Sa campus ni-isa wala akong kaibigan dahil hindi ako mahilig makipagkaibigan sa mga peke! Pero nakikita ko kay Jihan mabait siyang babae.

"Sweetheart. Pagpasensyahan muna mommy mo ha? Ganiyan talaga siya pag dating sayo. iniisip niya ang nararapat para saiyo at kaligayahan mo." Malambing na ani daddy.

Kinusot ko ang aking mata. "It's okay dad! Naiintindihan ko si Mommy. Sisikapin ko na lang mag aral para maging proud siya sa akin. It's okay even if I can't do what I want. It's okay if I'm locked in Mommy's arms. But daddy I also want to be free, " I said tearfully.

Daddy hugged me and there I cried.

Hindi na ako kumain at pumasok na sa iskwelahan. Pagbaba ko sa sasakyan bumungad agad sa akin ang lalakeng sobrang kulit ni-hindi man lang ako masukuan hanga din ako sa lalakeng ito.

"Good Morning, Pres!" Masiglang sambit niya.

Bumilis ang tibok ng puso ko marinig lamang ang boses niya. Hindi ko na lamang siya pinansin at nagpatuloy sa paglalakad.

Nilagay ko ang earpods sa dalawa kong tenga at nagpatugtog. Naramdaman kong pumantay siya sa akin. Hindi ko maintindihan sinasabi niya kaya tinanggal ko ito.

"Ano na naman? Ang kulit mo talagang lalake ka." Inis na sambit ko. Naalala ko iyong kanta niya kahapon nahahalata ko na ang kantang iyon ay para sa akin.

Ako lang naman ang babaeng kinukulit niya walang Iba.

"Ang cute mong mainis, Pres! Ngumiti ka muna ang pangit mo pag hindi ka nakangiti." Malambing na sambit niya.

Hanggang papunta sa room namin kinukulit niya ako.

This boy pag hindi ka tumigil hahalikan talaga kita. Ang wild ko naman.