Trials Of Fate

Chapter 2

Chapter 2

Lunchbox

First Day of highschool. Napangiti ako dahil ngayon araw ang simula ng pasok namin.

May magiging kaibigan ako dito.

Nakatunganga ako habang nakatingin sa building and I think building ng senior high iyon. I want to be matured now. Nawala ang ngisi ko ng may bumundol sa akin kaya nawalan ako ng balanse kala ko babagsak na ako.

May lalakeng humawak sa dalawang pulsunan ko, Tumigil ang mundo ko ng makita ang lalakeng ngumiti na sa akin. Ang lalakeng ngayon ko lamang nakita.

Umayos ako ng tayo at nagpasalamat sa kanya.

"Shit! ang ganda niya." Rinig kong sambit niya ng mapalayo siya sa akin.

Ha? Ako ba sinasabihan niya?

Napangit ako dahil sa sinasabi niya na maganda ako. Ramdam ko ang pamumula ng pisnge ko. Matangkad ang lalake at hindi halatang grade seven ganoon din ako lahi na namin iyon.

"Bumagsak ka?" Sigaw sa akin ni Mommy.

Pinakita ko kasi sa kanya score ko.

Akala ko sasabihan niya ako na bumawi na lamang ako sa susunod pero mali ang nasa isip ko.

Sinigawan niya ako at pinagalitan, "Go to your room! Mag aral ka ng mag aral." Seryosong sambit sa akin ni Mommy.

Nag aral ako ng mabuti para maging proud siya sa akin. Naging hobbies ko na ang pag aaral. Pati sa mga taong nasa paligid sa akin nawawalan na ako ng gana makipag-usap. Alam mo iyong tipong sa kakatutok mo sa pag aaral nawalan kana at interest makipag kaibigan.

Narealize ko na peke sila naranasan ko mag pauto.

Class president ako sa classroom namin. Kaya minsan mga kaklasi ko naasa sila sa akin.

Hindi porket matalino ako? Hindi na nila ako mauuto dahil alam ko na inuuto nila ako.

Ang lalakeng palihim kong nagugustuhan ay hindi ko kaklasi. Habang nagbabasa ako ng libro napatigil ako dahil may nakita akong dalawang magkapares na sapatos.

Sinundan ko iyon pataas.

Nabigla ako dahil nasa harap ko siya. Pero tiningnan ko lamang siya sa malamig na ekspresyon.

Hindi ko pinakita na nagulat ako sa presensya niya.

"Pres!" Tawag niya sa akin.

Pres? Alam niya ba? Malamang malalaman niya magkabatch kami at alam niya dahil nakikita niya sa diding ng room namin. Minsan kasi napunta sila sa room namin pag may inuutos.

"What?" Seryosong tanong ko.

Tumingin siya sa baba ko kaya sinundan ko iyon. Lumuhod siya sa akin at itinintas ang aking sintas.

Kumalabog ang puso ko sa ginawa niya.

"Pag aralan mong magsintas ng sapatos para pag nahugot ulit ang sintas. Alam mo na kung paano, Baka pagnahugot iyan ako na naman magsintas ng sapatos mo? Miss President!" Tanong niya na may halong biro.

When I entered the house, silence fell on me.  That's really it.  I ate alone. I was alone here at home. 

Actually my life is boring.

Puro pag aaral at hindi magawa ang gusto. Pero kung ano iyong desisyon ni Mommy susundin ko. Nirerespeto ko siya bilang anak at bilang ina ko.

Masaya akong pumasok sa mansyon namin para ipakita kay Mommy ang grades ko. Tumakbo ako sa gawi ni Mommy busy siya sa matawagan niya.