Trials Of Fate

Chapter 24

Chapter 24

No One Else

Since they buried Mommy, I've been busy studying I don't have time for Aiden, he understands that I have to catch up on lessons, graduation is coming up I have to pass, kailangan kong taasan si, Basty, kailangan ko maging with high honor ulit iyon ang pangako ko kay Mommy.

"Love, date naman tayo." Masuyong sabi sa'kin ni, Aiden.

Umiling ako, at nagbabasa ulit. "Next time na lang love, I'm sorry kailangan kong bumawi."

Naghahabol din siya, nagpapahinga naman siya pero ako walang pahingahan halos hindi na ako makakain dahil naghahabol ako. Gusto ko makapag tapos.

"It's okay love naiintindihan kita, pero parang awa muna. Pinapatay muna sarili mo. Kumain ka naman pag minsan nag aalala ako sa'yo." Napatigil ako sa pagbabasa nakita ko ang luha ni, Aiden unti-unti na itong bumabagsak.

Tumayo ako at, lumapit sa kanya para yakapin. "I'm sorry, I can handle my self okay? No need to worry, kakain na ako love okay?"

"Talaga?" Parang bata niyang ani.

"Yes, let's eat na then? Sabay tayo." Malambing na ani ko at, hinalikan siya sa labi smack lang.

Lalayo na sana ako ng, mabilis niyang hinapit ang aking bewang at, hinalikan ako ng mas malalim. Halos mapamura si, Aiden ng may nagsalita sa likod na'min.

"Library ito hindi hotel, get a room sakit niyo sa mata." My best friend said.

Napalayo kaming dalawa sa isa't Isa at masamang tiningnan ni, Aiden si, Rona nagpeace sign siya.

Nasa library kami, at kasama na'min si, Rona naghanap lang siya ng librong babasahin.

"Ang bitter mo." Natatawang ani ko.

Sabi nila nagbago na ako, wala ng, Yimnia na cold at walang pakialam sa mundo.

Si, Aiden ang dahilan kung bakit ako nagbago. Nangiti na ako sa kanila at hindi na snob.

"Mana ako kay Yina eh." Pagmamalaki niya.

"Baka sa'yo siya nagmana." Pambabara ko sa kanya.

Ngumuso na lamang siya at nagbasa na ulit.

Aiden is the reason why I changed without him maybe I'll be a snob for the rest of my life and don't care about the world.  I miss mommy and daddy, every time I came home I remembered everything.  I respect her, I miss her caress every time it's late, every time I'm down.  I felt guilty, I'm so lonely and alone.  There is a housekeeper, but quiet is for me.  The two twins are already at home because nandito na si Auntie and their father is going to handle the company that Daddy worked for and Mommy is also with him.

Sa mga ilang weeks na, pagsasama na'min nawawalan ako ng time kay Aiden. Kailangan ko bumawi sa pag aaral, kailangan kung tupadin pangarap ni, Mommy sa'kin na maging cum laude.

"Love, kain tayo sa labas, ipahinga mo muna iyan ilang weeks na tayong hindi, nagbobonding." Malungkot na aniya.

"I'm sorry talaga sa susunod na lang, magpasama ka kila Dean if gusto mo kumain sa labas."

"Talaga bang pinapagod mo sarili mo? Simula noong nawala sila tita ganiyan kana, maawa ka naman sa sarili mo pati ako na boyfriend mo, Naawa na sa pinaggagawa mo. Pinapagod mo sarili mo halos wala kang tulog." Medyo napalakas ang boses niya kaya tumigil ako sa pagbabasa.

"Kailangan ko bumawi Aiden. Naiintindihan mo naman diba ako? Kailangan ko tupadin ang pangarap, ni Mommy na maging with high honor, mataasan ko si, Sebastian."