Love Me Till The End (Complete)

49

"You sure about that Hon? Hindi ka ba mahihirapan?" Herbert asked.

"Oo, hon. Kaysa naman maghintay pa tayo ng 9 months bago magpakasal diba?
Saka baka hindi magkasya 'yong gown ko sa akin e," I chuckled.

I decided na maging early 'yong pagpapakasal namin ni Herbert. 1 month ago nang malaman namin na buntis ako. Dahil, hindi pa gano'n kalaki ang tyan ko, nagdesisyon ako na magpakasal na.

"Sure? Wala ka bang nararamdaman pa na iba?"

"Hon, okay lang ako," I looked at his face and kiss him.

"na-excite tuloy ako na maging Misis Bautista ka," he said sabay kissed sa forehead ko. "Maghahanda lang muna ako ng breakfast natin ha. Diyan ka lang, hahatiran kita."

"Hon naman. Kaya ko namang bumaba. Masyado mo naman kaming mahal na mahal ni baby. Baba ako kasabay mo at titignan kitang magluto," I said.

"Okay sige but promise me na wala kang gagalawin sa baba para hindi ka mapagod ha? Ayokong napapagod kayong dalawa ni baby," he said sabay ngiti sa akin.

"Opo, Mayor Herbert. I'll obey you this time," I chuckled at sabay kaming bumaba.

Joshua and Simon started their school na kaya kami na lang dalawa ni Herbert ang nasa bahay with the yayas. Pero madalas silang tutok sa dalawa. Herbert did not want na may yaya pa ako for a while dahil sabi niya, siya muna ang maga-asikaso sa akin.

"Galing mo na magluto, Hon ha! Wow!" I said sabay palakpak.

"Learn from the expert," he said sabay wink sa akin.

"Nako, nagpapa-cute naman masyado ang future asawa ko."

"Shy type po ako," he said kaya nagtawanan kami. "Hon," lumapit siya sa akin. "I'll never get tired to cook for your breakfast, lunch, meryenda, dinner, pati midnight snack. Just to make you happy."

"Ako rin naman. Once our baby is here, I'll cook for you na. I know you miss your favorite Kare-kare with bagoong."

"'yong Caldereta ata 'yon, Hon," he chuckled.

"Ah talaga ba Herbert Hans? Tapos na ang pagpapa-cute mo," I giggled.

"Oh siya, ubusin mo na 'yan para happy na si baby. Baka kanina pa sumisigaw ng Mommy hungry na ako," he laughed.

"Ano ba? ginagaya mo naman ako e."

"Pine-predict ko na kasing katulad mo siya. Ayaw papatalo hahah"

"Hay nako," I rolled my eyes. "Magmamana siguro siya ng pang-aasar sa akin 'no?"

"Siguro?"

We laughed.

"Baby, i-save mo lagi ako sa pang-aasar ng Papa mo ha?"

"No, baby. We will asar Mama forever," he laughed.

Seeing Herbert in his happiest is the most precious thing for me. Sa stress na dala na pagiging mayor niya in the past years kasunod ng relationship status and situation namin noon, seeing him like this, makes me relieved. Kahit papaano, naiibsan ang stress niya.

Thank you for coming into our lives, our baby. We never know pa kung girl or boy ka. Pero hulog ka ng langit sa amin ng Papa mo.

I decided to call the people I know for our wedding preparation while si Herbert naman naglilinis ng bahay.

Simple lang ang pinili kong kasal para sa amin ni Herbert dahil ayon ang napagkasunduan naming dalawa.

Church wedding. Simple yet elegant ang theme ng kasal namin. To be honest, when my ate knew about this, she was shocked kasi hindi raw very Kristina Love Aquino 'to. She expected na bongga at grande ang gagawin ko but eventually she said na she was happy that I met Herbert kasi nag-lie low ang pagiging grande ko sa mga bagay-bagay hahaha. Hay nako ate.

I would assume talaga na you like Herbert more than your baby sister.

Kidding aside, my life changed when I met Herbert. Iba rin kasi ang perspective nito sa buhay kaya hahanga ka. The way he sees life, napakalalim. You'll realize how he values the life of people more than anything.

A true public servant.

***
"Sabi ko naman kasi sa iyo, huwag ka na gumalaw nang gumalaw, ayan napagod ka tuloy."

"Herbert, buntis lang ako at kaya ko pang gumalaw. Huwag mo naman ako masyadong pagbawalan sa gusto ko."

"I want to protect you lang naman, Kris. Masama ba 'yon? Ang akin lang, magpahinga ka rin at huwag dire-diretso ang pagalaw-galaw."

"Gusto ko lang naman lumabas, Herbert."

"Kristina naman."

My started crying.

"Bakit ba lately pinagbabawalan mo 'kong lumabas ha? May problema ba?" I asked sobbing while sitting on our bed

He sat beside me.

"Hon naman, hindi sa gano'n. Sinabi na kasi ng doctor na hindi ka pwedeng mapagod or ma-stress. Next week pa natin diba sasabihin sa lahat regarding sa pagbubuntis and pagpapakasal natin? I just want you to rest and gain your strength. Alam mo naman ang mga tao."

He hugs me.

"Mahal, sorry na," he said sabay halik sa noo ko. "Sorry na."

I hugged him.

"I'm sorry hon. Napaka moody ko lately sa 'yo."

"No, it's okay, hon. Naiitindihan ko naman. Sorry rin at ganito ako sa inyo ni baby."

"Sleep na tayo?" I asked.

"Mauna ka na, hon. Linisin ko lang muna 'yong banyo at maglalaba lang ako ng damit nila Simon at Joshua."

I smiled. "Hon, you make me kilig naman. Hayaan mo na sila manang maglaba no'ng kela Joshua at Simon. Just be here na lang with me."

"May uniform kasi na need si Simon at Joshua para bukas. Kanina lang nila sinabi sa akin bago ako pumanik na kailangan nila. Ayoko na istorbohin sila manang. Konti lang naman 'yon. Para matuyo agad bukas at maplantsa."

"Thank you," I said sabay pinch ng cheek niya.

"Welcome, mahal. All for you and your kids."

"Ang swerte-swerte ng mga anak mo to have you as their father."

"Mas maswerte ako sa kanila dahil napaka-understanding nila sa papa nila."

"Palagi mong tatandaan, mahal. Mahal na mahal ka namin ng mga anak mo."

"Mahal na mahal ko rin kayo. At gagawin ko lahat para protektahan kayo."

I kissed him gently while holding his face.

The man I loved. The father of my child. The person who I want to grow old with. He's with me, forever with me.

"Tulog ka na hon," he said when we part ways.

"Good night, mahal," I said sabay higa.

"Good Night, Kristina ko," he said before closing the door.

And I thanked God in the next days, I'll be Mrs. Bautista.

***
"Mahal kita anak kayo ng mommy mo."

dumilat ako nang konti dahil hindi ko pa maidilat nang maayos ang mga mata ko.

I heard Herbert voice kasi.

I saw him writing on our table.

Umiiyak ba siya?

Hindi ko matignan nang maayos.

Hanggang sa mapikit ko muli ang mata ko.

"Do everything to protect us, chief..."