Unicode
သူကြီး...လင်
Part-13
" အာ့..ဦး..နာတယ်..''!!
" ပြန်ထုတ်ပေး..မရဘူး..ပြန်ထုတ်ပေး''!
ကိုယ့်အရာတစ်ခုလုံးတောင်
သူ့တွင်းလေးထဲဝင်နေပြီ။
ခဏကြာအောင်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးပြီး
တစ်ချက်ကလေးလုပ်ရှားလိုက်ရုံ
ရှိသေး.တွန့်တွန့်လူးကာ..ရုန်းကန်နေတဲ့ကလေး။
" အားကျစ်...ကလေး..ငြိမ်ငြိမ်နေ
မနေရင်..ပိုနာတယ်''
" ဟင့်..မရဘူး...ခများဟာကြီးက
မတရားကြီး..နာတယ်''
မျက်နှာလေးပါနီရဲတက်လာတဲ့အပြင်
မျက်ရည်တွေပါရစ်ဝဲတက်လာနေ၍
ကိုယ့်မှာရှေ့ဆက်ရမကောင်း
ရပ်ရမကောင်းအခက်တွေ့သွားရသည်။
ခဏလောက်ပြန်ငြိမ်ပေးလိုက်ပြီး
အနာသက်သာသွားလောက်မှ
ဖြည်းဖြည်းခြင်းလုပ်ရှားပေး
လိုက်ချိန်ထပ်အော်ဖို့ပြင်နေတဲ့ပါးစပ်ပေါက်လေးကို
ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့အလျှင်အမြန်
ပိတ်လိုက်ရသည်။
" အွန့်...အင့်..အွတ့်.. ''
" ဘုတ်..ဘုတ်..''
ကိုယ့်ကျောပြင်ကို အတင်းထုရိုက်နေတဲ့
ကလေးငယ်ကို အလေးမထားတော့ဘဲ
အောက်ပိုင်းလှုပ်ရှားမူ့ကို
မြန်လိုက်သည်။
" အား..နာပါတယ်..အင့်..
နှုတ်ခမ်းကိုပါ..ကိုက်ရလား...ဟင့်''!
" လှလို့လေ..လက်ရာ မင့်နှုတ်ခမ်းတွေက
အရမ်းကိုလှနေလို့''
" အ့..ဟင်..မ.မြန်လိုက်နဲ့''
လက်ရာ..ရန်ပြန်မတွေ့နိုင်တော့။
နာကျဥ်မူ့ကကြီးစိုးနေပြီးဖြစ်၍
ထိုနာကျဥ်မူ့ကို.ကော့လူးကာသာခံနေရသည်။
မီးနစ်ပေါင်းအတော်ကြာ..
လှုပ်ရှားမူ့ကို မြန်မြန်လေးပေးလိုက်တော့
ခုဏကရုန်းကန်နေတဲ့လက်တွေက..ကိုယ့်ဆံ
နွားကြားထဲကိုလျှိုသွင်းလိုလျှိုသွင်း။
ကိုယ့်ကျောပြင်ကိုယှက်နွယ်လိုယှက်နွယ်
ပြောင်းလဲလာသည်။
အာဏာ တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး
တင်းခံလို့မရတော့တဲ့ သူစိတ်လိုအင်တွေက
အပြင်းထန်လွန်းနေပြီဖြစ်၍
ကလေးငယ်ရဲ့ညည်းသံတွေကို
နားစွန့်ပြီး..လှုပ်ရှားမူ့ကိုအဆတိုးကာ
အချိန်တစ်ခုအတွင်းမှာဘဲ..ကလေးငယ်ကိုယ်ထဲ
သူစိတ်လိုအင်တွေ လွှတ်ချလိုက်တော့သည်။
