Chapter 25

1.8K 68 20
                                    

H   E  V  E  A  N

After the conversation that I had with manang about the kiss that Lucifer gave me. It gave me a lot of ideas about love, I thought it was just simple to have feelings because I already gave love to others. But there are different types of love than I thought and if love will collide me and Lucifer it can be difficult for us.

Nakapanlumbaba ako habang nakatingin sa mga takdang aralin ko na nasa ibabaw ng aking lamesa. Hindi ako makapag-isip ng maaayos dahil punong-puno ng kung ano-ano ang utak ko, napabuntong hininga na lamang ako. 

"Ang lalim naman niyon." Lumingon ako para tignan ang nagsalita si Lyke lamang pala. May hawak-hawak siya na dalawang baso ng juice. "What's on your mind?" she asked and handed me the orange juice. 

I smiled at her and accepted the glass of juice, she sat beside me and asked me again the same question. 

"It's just nothing maybe I'm just exhausted, you know loaded with schoolwork." I bit my lower lip because I just  lied to her. She looked at me as if she do not believe to my words.

"What a pretty liar, your not good at lying, Heaven. You're too innocent to lie. Now, tell me what's on your mind that you even lied to me, hmm?" she asked, I can tell that she is pretty annoyed. 

Nagbuntong-hininga ako at napayuko na lamang, sinimulan kong ikuwento iyong tungkol sa halik. Nararamdaman ko ang hiya habang kinukuwento ko iyon dahil siguro nakatingin siya sa akin. 

"You like him?" tanging tanong niya matapos kong magkuwento

"You like who?" Nagulat ako nang makita ko si Lucifer sa aking harap at nakatugkod ang kaniyang mga kamay sa lamesa, nakadungaw siya sa akin kaya naman ay sobrang lapit ng mga muka namin.

"Opppss, I got to go." Hinawakan ko ang kamay ni Lyke para lamang pigilan siya na huwag akong iwan pero iniwan niya pa rin ako. Nanlulumo akong pinagmasdan siyang maglakad papalabas ng kuwarto ko. Naiwan ako kasama si Lucifer

Hindi ako mapakali ng tuluyan na kami na lamang dalawa ang naiwan, hindi ko rin alam kung ano ang gagawin ko. Nakatitig lamang siya sa akin  at naghihintay na sagutin ko ang tanong niya. Peronanatili akong tahimik at tumitingin na lang sa paligid para lamang maiwasan ang tanong niya. 

"I'm asking you, Heaven. Do not ignore my words." Taimtim siyang nakatitig sa akin na parang anong oras ay susugurin niya ako. Hindi pa rin ako nakakibo dahil hindi ko naman alam ang isasagot ko sa kaniya.

"Uhm, ano kasi." Hinimas ko ang aking batok sa sobrang kaba at hindi ko alam kung ano ang gagawin at sasabohin ko sa kaniya.

Taimtim pa rin siyang nakatingin sa akin at hinihintay ang susunod kong sasabihin. Ibinuka ko ang aking mga labi upang magbigkas ng mga kataga ngunit tila walang lumabas.

Magsasalita pa sana siya nang makarinig kami nang sunod-sunod na pagkatok galing sa pinto.

"Lucifer, we need to go now," base sa boses ay alam mong si Black iyon dahil may diin sa bawat salita na kaniyang binitawan.

Lucifer looked at me as if he was saying that this would not be the last time that he will ask me the same question that I sould have an answer. He just glanced at me before leaving.

Nang makalabas siya nang pinto ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo na lamang sa silya.

"That was close." I murmured to myself. I was still confused on what I feel and what should I feel. Maybe this is just a little crush and that kiss is nothing.

Masyado kong nilalagyan ng kahulugan ang bagay na iyon na dapat naman ay hindi. Panigurado ay mapapahiya lamang ako kay Lucifer kung nasabi ko iyon.
Nagbuntong hininga ako at tumingin sa lamesa katabi ng kama ko. Bahagya akong napangiti, naroroon ang larawan namin ni Myze na magkasama. Pinalagay ko sa isang lagayan ng larawan upang lagi ko itong makikita.

"Miss na miss ka na ni ate," mapait kong turan at niyakap ang larawan. Hindi ko napigilan pa na maluha dahil sa pagkasabik sa kaniya. Halos tatlong buwan na rin mula ng mawala siya sa akin at tatlong buwan ko na ring pinipilit tanggapin na talagang wala na siya.

"Kung nandito ka lamang siguro mas masaya," mapait akong ngumiti.

Muli kong ibanalik ang larawan sa lamesa at nanghihinang humiga sa kama. Pakiramdam ko ay nakakapagod ang mga pangyayari nitong mga nagdaang linggo. Mukang kailangan kong magpahinga.

Tumitig ako sa kisame at unti-unti na lamang pumipikit ang aking mga mata dahil na rin sa pagod para ngayong araw.

Unti-unti kong minulat ang aking mga mata mukang gabi na dahil sa dilim ng paligid. Pero nakaramdam ako ng mga matang  nakatingin sa akin. Lumingon ako sa aking kanan at napatayo ako sa gulat nang makita roon si Lucifer, nakadekwatro at nakatingin lamang sa akin. Ni hindi man lang nagbago ang kaniyang ekspresyon nang makita ako.

"I like how peaceful you're when you're asleep," he suddenly uttered. His dark eyes were looking at me, you can feel the dark in his eyes but when he was looking at me it was gentle.

I gulped as his eyes were all on me, it was really dark but I cannot feel the fear that everyone can feel. The only thing I can feel is safety.

"You're staring at me too much, I might not help it." He stared at me with desire. I do not know if that's the right emotion that I can feel within his presence.

My heart was beating so fast like crazy, every word that he is uttering was hitting me directly in the heart. It was like the cupid's arrow who hit me. I cannot help myself to slap my cheeks lighty with that thought. It is too crazy to think that way and it is far from the reality. But is it bad to think that the creature like him will be falling for me?

"Yes," he suddeny said that made back in the reality of life.

"Ha?" wala sa sariling tanong ko. Hindi ko mawari ang biglaang pagsagot niya.

"This creature will-"

Hindi niya na natapos pa ang kaniyang sasabihin dahil sa biglaang pagsulpot ni Red. Kunot noo niyang nilingon si Red ngunit tila nasira nito ang isang importanteng bagay sa kaniya sa mga oras na ito. Ngunit sa muka ni Red ay walang bakas ang takot kay Lucifer.

"It's happening, she needs you." Hindi ko mawari kung sino ang tinutukoy ni Red ngunit may kung anong kirot akong naramdaman sa aking dibdib. Hindi ko rin maipaliwanag kung ano iyon.

But I felt my world shuttered when Lucifer left without even looking at me. As if it was really an important person to him because he disappear in front of me in seconds. That's when I realized that I was dreaming that one day he will definitely fall for someone like me. Maybe he's just too nice to me and treat me like a sister.

"Sorry for ruining the moment, Heaven. But this is really urgent." I did not have a chance to respond with Red's words. Just like Lucifer, he disappeared in the thin air.

Everything happened so fast that I felt the tears falling in my cheeks. I tried to stop it but I guess it's really hurt to be alone. It made miss Myze more than ever, I never felt alone this way before.

Nakaramdam ako ng mabilis na hangin na dumapo sa aking balat. Nanlaki ang aking mga mata nang makita ko si Lucifer sa aking harapan. Marahan niyang pinunasan ang mga luhang bumagsak sa aking mga mata.

"I'll be away for awhile but I just want you to know, that this creature is falling for you in every day." Hindi ko napigilan ang maiyak sa tuwa dahil sa narinig ko. May halong tuwa at kaba dahil hindi ko inaasahan ang kaniyang mga tinuran."Those tears are not the tears that I want you to have. Cry for happiness because that's what I want you to feel." Again, he shade the tears that was falling in my cheeks. This time, I feel the happiness and sincerity in his voice. I cannot even utter a word and just kept crying in front of him.

"This time, I will show you how monster I am for loving you."

Author's note,
I know it is very late but I appreaciate you for waiting. Papunta na tayo sa exciting part. Sana excited na rin kayo! Thank you, guys!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 06, 2023 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Lucifer's Innocent Baby (Slow Update)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon