Κοιτάζω αποσβλωμένη το κινητό μου ενώ η καρδιά μου χτυπάει έντονα στο στήθος μου και ένα ανεξήγητο συναίσθημα απλώνεται μέσα μου. Δεν μπορώ να διακρίνω αν είναι χαρά, αγανάκτηση, νεύρα ή απλώς μια μικρή γεύση νίκης.
Ορίστε; Πως τολμάει να μου στέλνει μήνυμα αυτός; Καταρχάς απορώ πως βρήκε τον αριθμό μου για να μου στείλει μήνυμα και πως τολμάει να αποκαλεί τον σιχαμερό εαυτό του κόπανο μου! Προφανώς και πρόκειται για το χειρότερο είδος κόπανου, υπερήφανου και τραγικού ανθρώπου που έχω γνωρίσει ποτέ αλλά τουλάχιστον απολογήθηκε για την συμπεριφορά της εξίσου αγενέστατης κοπέλας του. Βέβαια ο όμοιος με τον όμοιο θα καταλήξει.
Ξεφυσάω και κλείνω την οθόνη του κινητού μου σε μια προσπάθεια να ξεχάσω αυτό που διάβασα μόλις. Με τα μάτια παρατηρώ τον Σταύρο να με πλησιάζει και η ανακούφιση διαδέχεται τον εκνευρισμό μου. Χαμογελάω απαλά και τον ακολουθώ πρόθυμα στο αυτοκίνητο του.
《Σου έστειλε κάποιος μήνυμα; Κοιτούσες το κινητό σου πριν..》Μου χαμογελάει απαλά καθώς οδηγάει προς το σπίτι του.
《Ναι.. ο πατέρας μου ήταν.》Αρχίζω να ανησυχώ με την ευκολία που ξεφεύγουν τα ψέματα από το στόμα μου. Είναι ένα κακό συνήθειο που έχω υιοθετήσει από τα σχολικά μου χρόνια. Ο,τι αφορά τον Σωτήρη δεν μπορώ να το εκμυστηρευτώ σε κανέναν άλλον περα από την κολλητή μου.
《Είσαι πολύ όμορφη στις φωτογραφίες που έχεις ανεβάσει.. τις έχω κοιτάξει όλες..》Χαμογελάει απαλά και σταματάει στο κόκκινο φανάρι.
《Σε ευχαριστώ.. είναι από τις λίγες καλές που έχω..》Ψελλίζω μα δεν προλαβαίνω να ανταποδώσω το κοπλιμέντο.
《Έχεις πολλά λάικ, αρκετούς φίλους... απέχει από την πραγματικότητα. Ή ίσως μου κρατάς κάτι κρυφό..》Ανασηκώνει τους ώμους του και μου ρίχνει ένα απορημένο βλέμμα μαζί με.. μια άγρια κτητικότητα.
Ξεροκαταπίνω και παίρνω μια βαθιά ανάσα. Ασυναίσθητα κοιτάζω την σβηστή οθόνη του κινητού μου αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο που πρέπει να απολογούμαι. Η ζωή στα σόσιαλ μίντια είναι διαφορετική από την πραγματική και αυτό ισχύει σχεδόν για όλους.
《Διάφοροι γνωστοί, κάποιοι φίλοι, ακόμη και άτομα που δεν έχω ανταλλάξει κουβέντα μπορούν να πατήσουν ένα απλό κουμπί μέσω μιας οθόνης.. θεωρώ πως σημασία έχει το τι κάνω στην ζωή μου. Βγαίνω μαζί σου, όχι με τόσους άγνωστους..》Υπερασπίζομαι τον εαυτό μου γιατί αυτό είναι το σωστό να γίνει. Ειλικρινά πιστεύει ότι όσοι αντιδρούν στα όσα ανεβάζω ήταν και υποψήφιοι εραστές μου; Αηδιάζω και μόνο στην σκέψη, το κορμί μου ανατριχιάζει.
YOU ARE READING
Γιατί με έσωσες;
Teen Fiction"Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ' όλους τους σωτήρες· αυτή 'ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;" Νίκος Καζαντζάκης Τα ετερώνυμα έλκονται μας διδάσκει η φυσική. Το άκρως αντίθετο μας διδάσκει η ζωή! Γίν...
