Γιατί με έσωσες;

Κεφάλαιο 13

Το εστιατόριο που επέλεξε ο πατέρας μου είναι το δίχως άλλο ακριβό, περιποιημένο, αρχοντικό. Τα πέτρινα σκαλοπάτια σε οδηγούν στο εσωτερικό του στο οποίο κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα με τα χρυσά αντικείμενα. Έχει πολύ κόσμο, τα τραπέζια είναι γεμάτα. Οι τοίχοι έχουν μία πολύ όμορφη ανοιχτόχρωμη ταπετσαρία που θυμίζει πέτρινο τοίχο, ενώ στην άλλη άκρη υπάρχει ένα τζάκι ηλεκτρικό, δίνοντας την αίσθηση της ζεστασιάς.

Είναι από τα εστιατόρια που σίγουρα ο πατέρας μου θα επέλεγε για μία ομιλία του για να προσελκύσει περισσότερο κόσμο στο πλευρό του. Σαν να διαβάζει τις σκέψεις μου ο πατέρας μου πλησιάζει το αυτί μου και με ρωτά:
《Θα ήταν το κατάλληλο για μια ομιλία, έτσι δεν είναι;》Κουνώ συγκαταβατικά το κεφάλι μου και χαμογελώ καθώς ο υπεύθυνος μας πλησιάζει κρατώντας έναν χρυσό φάκελο.
《Καλησπέρα σας κ. Οικονόμου. Χαρά μου που σας γνωρίζω. Το  τραπέζι σας είναι στο τέλος του διαδρόμου, ακολουθήστε με παρακαλώ.》Πλησιάζουμε προς το τέλος του διαδρόμου, όπου υπάρχει ένα στρόγγυλο τραπέζι στολισμένο με άσπρο τραπεζομάντηλο και κόκκινα τριαντάφυλλα. Στην μια πλευρά του, στέκεται ήδη ο Σταύρος.

Νιώθω το σώμα μου να τρέμει ελαφρώς καθώς πλησιάζω το αγόρι μου. Εκείνος μου κρατάει το χέρι τολμηρά και γλυκά δίνοντάς μου δύναμη.
《Πατέρα από εδώ ο Σταύρος, Σταύρο από εδώ ο πατέρας μου ο Αργύρης Οικονόμου..》Οι δύο άντρες δίνουν τα χέρια και αφού καθίσει ο πατέρας μου παίρνουμε και εμείς θέση.

《Εξεπλάγην από την πρόσκλησή σας κ. Οικονόμου. Συγχωρέστε με αλλά η αλήθεια είναι πως μου ήρθε ξαφνικό..》Ανοίγει την συζήτηση με φωνή γεμάτη θάρρος ο Σταύρος και παίρνει στα χέρια του τον κατάλογο του μαγαζιού.
《Είσαι η πρώτη σχέση της κόρης μου και είχα την περιέργεια να μάθω περισσότερα για σένα. Μπορείς να χρησιμοποιείς τον ενικό, δεν είμαστε ξένοι.》Απαντά ο πατέρας μου ενώ μιμείται την κίνηση του αγοριού μου. Στο μυαλό μου τριγυρίζει το μήνυμα της φίλης μου και το γεγονός πως ο Σταύρος ίσως το είδε και αυτός.

Μετά από δέκα λεπτά έχουμε παραγγείλει όλα τα περίεργα, γκουρμέ και νόστιμα πιάτα και πίνουμε λίγο κόκκινο κρασί.
《Η γυναίκα μου θα ήθελε να σε γνωρίσει πολύ. Ωστόσο αναγκάστηκε να μείνει πίσω με τις κόρες μου.》Ο πατέρας μου ελέγχει το ρολόι του και στρέφει την ματιά του στον Σταύρο.
《Το καταλαβαίνω, εξάλλου όπως είπατε έχετε και άλλα παιδιά. Φαντάζομαι δεν μπορούν να μείνουν μόνα τους. Οφείλει να βρίσκεται εκεί.》Η απάντησή του δημιουργεί ένα χαμόγελο πλατύ στον πατέρα μου. Εμένα από την άλλη μου προκαλεί αγανάκτηση.