22

32 5 11
                                    

《Ώστε δηλαδή τον συγχώρεσες τόσο απλά και γρήγορα;》 Η Βαλέρια με κοιτάζει σοκαρισμένη και εμφανώς προβληματισμένη.
《Πέρασα μέρες μακριά του, συμβουλεύτηκα τα κοντινά μου πρόσωπα, σκέφτηκα διεξοδικά τις επιλογές μου και στο τέλος έπραξα το καλύτερο για μένα.》 Υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και πίνω λίγο από τον καφέ μου ενώ κουνώ νευρικά το πόδι μου στο σιδερένιο τραπεζάκι του κυλικείου.
《Λυδία κυριολεκτικά φλέρταρε μία άλλη κοπέλα μπροστά σου κι εσύ του δίνεις τόσο εύκολα την συγχώρεση σου;》 Ξεφυσάει και δαγκώνει νευρικά το χείλος της.

Καταπίνω με κόπο και αποφεύγω να κολλήσω το βλέμμα μου στο δικό της γιατί θα με τσακώσει να της λέω ψέματα και μάλιστα για ένα πολύ σοβαρό θέμα. 《 Όλα είναι θέμα οπτικής..》 Ψιθυρίζω περισσότερο στον εαυτό μου και ρίχνω μια ματιά στο βιβλίο πρακτικών που δανείστηκα από την βιβλιοθήκη.
《Η δική σου οπτική μάλλον έχει πάθει ανεπανόρθωτη βλάβη! Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω αλλά καλώς εμπιστεύομαι το ένστικτο σου, προφανώς ξέρεις κάτι που εγώ αγνοώ.》 Σημειώνει στο τετράδιο της λίγες από τις απαντήσεις, φωτογραφίζει δύο τρεις σελίδες ακόμη και έπειτα απαντά σε λίγα μηνύματα.《 Θα συναντήσω τον Νέστορα μετά θέλεις να έρθεις; Πιθανό να είναι και ο Σωτήρης όμως.. 》

Υψώνω την ματιά μου και χαμογελώ αχνά στην κολλητή μου ενώ το βλέμμα κάπως χάνεται στο πλήθος φοιτητών πίσω της.
《Θα περάσω μια βόλτα πράγματι, εξάλλου τον Σωτήρη θα τον συναντήσω πολύ γρηγορότερα από.. το απόγευμα. 》Σηκώνω τους ώμους μου και με ένα νεύμα κατατοπίζω την κολλητή μου προς την κατεύθυνση του Σωτήρη. Περπατά γεμάτος αυτοπεποίθηση, κρατά ένα αναμμένο τσιγάρο και με κοιτάζει με μία μίξη περιέργειας και θαυμασμού.
《Ωχ φαίνεται πολύ σέξι με αυτό το βλέμμα, οπότε λέω να σας αφήσω να μιλήσετε ως δύο καλοί φίλοι!》 Η Βαλέρια μου κλείνει το μάτι παιχνιδιάρικα και εντελώς διακριτικά γίνεται ένα με μία παρέα παιδιών που αναρωτιούνται τι είναι καλύτερο από αυτά που προσφέρει το κυλικείο.

Τα μάγουλα μου ροδίζουν γλυκά, η καρδιά μου χτυπά λιγάκι ακανόνιστα και η προσμονή γίνεται όλο και πιο γλυκιά καθώς η επιβλητική μορφή του φτάνει κοντά μου. Με μία χαλαρή κίνηση περνά τα γυμνασμένα ακροδάχτυλα του μέσα από τα καλοχτενισμένα μαλλιά του και έπειτα στηρίζεται στο μεταλλικό τραπέζι κλείνοντας μου το μάτι. Εάν βρισκόμουν σε ταινία του εξωτερικού ή σε κάποιο καρτούν το στόμα μου θα άνοιγε ίσα με τρία μέτρα και τα μάτια μου θα έπαιρναν φωτιά με αυτήν του την κίνηση.

Γιατί με έσωσες;Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα